شبهة الغلو (بهبهانی): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۶: خط ۲۶:
| شابک =964-5688-52-1
| شابک =964-5688-52-1
| تعداد جلد =1
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =
| کتابخانۀ دیجیتال نور =31731
| کد پدیدآور =17193
| کد پدیدآور =17193
| پس از =
| پس از =
خط ۴۰: خط ۴۰:
در ابتدای این اثر همچون بقیه جلدهای مجموعه [[في رحاب اهل البيت(ع)|في رحاب أهل البیت(ع)]] مقدمه یکسانی از طرف ناشر مرقوم شده که توضیح آن در ششمین جلد از این مجموعه یعنی «[[البداء في القرآن الكريم]]» آمده است.
در ابتدای این اثر همچون بقیه جلدهای مجموعه [[في رحاب اهل البيت(ع)|في رحاب أهل البیت(ع)]] مقدمه یکسانی از طرف ناشر مرقوم شده که توضیح آن در ششمین جلد از این مجموعه یعنی «[[البداء في القرآن الكريم]]» آمده است.


نویسنده در این اثر پس از بیان و روشن کردن مفهوم غلو و بیان این‎که غلو عبارت است از زیادت بر آنچه شرع، بیان و وحی، تقریر کرده است، این مفهوم (غلو) را در عقیده و شریعت بررسی می‎کند. وی سپس به بیان سه فرض در این مسئله می‎پردازد و در پایان مطالب، خلاصه بحث را ارائه می‎دهد.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص11-37</ref>
نویسنده در این اثر پس از بیان و روشن کردن مفهوم غلو و بیان این‎که غلو عبارت است از زیادت بر آنچه شرع، بیان و وحی، تقریر کرده است، این مفهوم (غلو) را در عقیده و شریعت بررسی می‎کند. وی سپس به بیان سه فرض در این مسئله می‎پردازد و در پایان مطالب، خلاصه بحث را ارائه می‎دهد.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/31731/1/11 ر.ک: متن کتاب، ص11-37]</ref>


[[بهبهاني، عبدالکريم|بهبهانی]] سه نکته را به‎عنوان خلاصه مطالب طرح شده در این کتابچه مطرح می‎کند:
[[بهبهاني، عبدالکريم|بهبهانی]] سه نکته را به‎عنوان خلاصه مطالب طرح شده در این کتابچه مطرح می‎کند:
# کتاب و سنت دلالت بر این ندارند که هرکسی که وصف مصاحبت با پیامبر اکرم(ص) را با خود یدک می‎کشید، دارای جایگاه خاصی است. اساساً در شریعتی که مقیاس ثابتش ایمان و عمل صالح و تقواست، اگر مصاحبت نبی اکرم(ص) مقرون به این امور باشد و کسی که هم‎نشین حضرت(ص) بوده تا آخر عمرش محافظ و مواظب ایمان و تقوایش باشد، دارای جایگاه خاص متقین خواهد بود وگرنه هیچ جایگاه ایمانی خاصی نخواهد داشت. در اینجا با توجه به آنچه بیان شد، این جایگاه را نمی‎توان برای همه صحابه لحاظ کرد و ثابت دانست زیرا قطعاً و به نص قرآن کریم درباره برخی بی‎تقوایی‎های آنان، برخی از صحابه مستحق چنین جایگاهی نیستند.
# کتاب و سنت دلالت بر این ندارند که هرکسی که وصف مصاحبت با پیامبر اکرم(ص) را با خود یدک می‎کشید، دارای جایگاه خاصی است. اساساً در شریعتی که مقیاس ثابتش ایمان و عمل صالح و تقواست، اگر مصاحبت نبی اکرم(ص) مقرون به این امور باشد و کسی که هم‎نشین حضرت(ص) بوده تا آخر عمرش محافظ و مواظب ایمان و تقوایش باشد، دارای جایگاه خاص متقین خواهد بود وگرنه هیچ جایگاه ایمانی خاصی نخواهد داشت. در اینجا با توجه به آنچه بیان شد، این جایگاه را نمی‎توان برای همه صحابه لحاظ کرد و ثابت دانست زیرا قطعاً و به نص قرآن کریم درباره برخی بی‎تقوایی‎های آنان، برخی از صحابه مستحق چنین جایگاهی نیستند.
# درباره گروهی از صحابه که مستحق جایگاه والا در میان مردم هستند هم باید گفت: ثبوت این جایگاه، دلالت بر استحقاق آن صحابی در خلافت رسول خدا(ص) و رهبری جامعه اسلامی پس از آن حضرت(ص) نمی‎کند. گاهی پدر از پسرش به لحاظ برخی خصوصیات فرزندش راضی است ولی در همان وقت او را دارای اهلیت به عهده گرفتن سرپرستی خانواده نمی‎بیند. ما نحن فیه هم به همین شکل است؛ یعنی رضایت پیامبر(ص) از یک شخص، مستلزم استعداد آن شخص برای تفویض شئون رسالت و امت نیست. مکتب اهل‎بیت(ع) به ثبوت برخی از فضائل برای برخی از صحابه اعتقاد دارد و در تعمیم این فضائل برای همه صحابیان پیامبر(ص) مناقشه می‎کند. همچنین در این مکتب، صرفاً وجود فضائل، دلیل بر استحقاق امامت و رهبری بعد از پیامبر(ص) نخواهد بود. پس تعمیم فضائل افراط و غلو است و اساس گرفتنش در تفویض خلافت، تفریط.
# درباره گروهی از صحابه که مستحق جایگاه والا در میان مردم هستند هم باید گفت: ثبوت این جایگاه، دلالت بر استحقاق آن صحابی در خلافت رسول خدا(ص) و رهبری جامعه اسلامی پس از آن حضرت(ص) نمی‎کند. گاهی پدر از پسرش به لحاظ برخی خصوصیات فرزندش راضی است ولی در همان وقت او را دارای اهلیت به عهده گرفتن سرپرستی خانواده نمی‎بیند. ما نحن فیه هم به همین شکل است؛ یعنی رضایت پیامبر(ص) از یک شخص، مستلزم استعداد آن شخص برای تفویض شئون رسالت و امت نیست. مکتب اهل‎بیت(ع) به ثبوت برخی از فضائل برای برخی از صحابه اعتقاد دارد و در تعمیم این فضائل برای همه صحابیان پیامبر(ص) مناقشه می‎کند. همچنین در این مکتب، صرفاً وجود فضائل، دلیل بر استحقاق امامت و رهبری بعد از پیامبر(ص) نخواهد بود. پس تعمیم فضائل افراط و غلو است و اساس گرفتنش در تفویض خلافت، تفریط.
# از اینجاست که پیروان اهل‎بیت(ع) قائلند که امامت و خلافت برپا نمی‎شود مگر با بالاترین اهلیت‎ها و ویژگی‎های انسانی در یک شخص که عبارت است از عصمت، نص بر امامت و خلافت شخص از جانب پیامبر اکرم(ص)، وصیت بر خلافت وی، افضلیت او در علم و...؛ و در اینجا اگر فضائل این شخص بیان شود غلوی در بیان فضائل صورت نگرفته است؛ بلکه تحفظ شدیدی بر موقعیت و جایگاه مهمی در رسالت آسمانی خاتم پیامبران صورت گرفته که رسالتی پس از ایشان نخواهد بود.<ref>ر.ک: همان، ص36-37</ref>
# از اینجاست که پیروان اهل‎بیت(ع) قائلند که امامت و خلافت برپا نمی‎شود مگر با بالاترین اهلیت‎ها و ویژگی‎های انسانی در یک شخص که عبارت است از عصمت، نص بر امامت و خلافت شخص از جانب پیامبر اکرم(ص)، وصیت بر خلافت وی، افضلیت او در علم و...؛ و در اینجا اگر فضائل این شخص بیان شود غلوی در بیان فضائل صورت نگرفته است؛ بلکه تحفظ شدیدی بر موقعیت و جایگاه مهمی در رسالت آسمانی خاتم پیامبران صورت گرفته که رسالتی پس از ایشان نخواهد بود.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/31731/1/36 ر.ک: همان، ص36-37]</ref>


==وضعیت کتاب==
==وضعیت کتاب==
خط ۵۹: خط ۵۹:
[[في رحاب اهل البيت(ع)]]
[[في رحاب اهل البيت(ع)]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
 
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:مرداد(98)]]
 
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:قربانی-باقی زاده]]
[[رده:25 تیر الی 24 مرداد (98)]]
[[رده:25 تیر الی 24 مرداد (98)]]
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش