ابوریحان بیرونی، محمد بن احمد: تفاوت میان نسخه‌ها
(غنی سازی متن) |
|||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
== ولادت == | == ولادت == | ||
در دوم ذى الحجة سال 362ق در محلّى به نام بيرون(شهر | در دوم ذى الحجة سال 362ق در محلّى به نام بيرون(شهر -کاث-) در حومۀ خوارزم (قسمتی از ازبکستان کنونی) زاده شد و نسبت بيرونى را از آن‌جا گرفت. | ||
دربارۀ نسب و پدر وى اطلاع چندانى در دست نيست.كنيۀ ابوريحان نيز روشن نيست.نامش محمد بن احمد است‌كه چيزى از آن نمى‌شود فهميد. | دربارۀ نسب و پدر وى اطلاع چندانى در دست نيست.كنيۀ ابوريحان نيز روشن نيست.نامش محمد بن احمد است‌كه چيزى از آن نمى‌شود فهميد. | ||
نسخهٔ ۵ ژوئن ۲۰۱۸، ساعت ۱۱:۵۶
| نام | ابوریحان بیرونی، محمد بن احمد |
|---|---|
| نام‌های دیگر | بیرونی، ابوریحان محمد بن احمد
بیرونی، محمد بن احمد بیرونی خوارزمی، محمد بن احمد Al-Biruni Abū Rayḥān Muḥammad ibn Aḥmad Al-Bīrūnī |
| نام پدر | احمد |
| متولد | 362 |
| محل تولد | بيرون در حومۀ خوارزم |
| رحلت | 440 ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | تحقیق ما للهند |
| کد مؤلف | AUTHORCODE2155AUTHORCODE |
ابوريحان محمد بن احمد بيرونى (362-440ق)، از دانشمندان بزرگ قرن چهارم و پنجم هجرى، ریاضی‌دان، منجم، تاریخ‌نگار، گاه‌نگار، هند شناس، انسان‌شناس، تقویم شناس
ولادت
در دوم ذى الحجة سال 362ق در محلّى به نام بيرون(شهر -کاث-) در حومۀ خوارزم (قسمتی از ازبکستان کنونی) زاده شد و نسبت بيرونى را از آن‌جا گرفت.
دربارۀ نسب و پدر وى اطلاع چندانى در دست نيست.كنيۀ ابوريحان نيز روشن نيست.نامش محمد بن احمد است‌كه چيزى از آن نمى‌شود فهميد.
تحصیلات
بیرونی تحصیلات خود را در خوارزم انجام داد، وى به خوبى از عهدۀ فراگيرى علوم زمان خويش برآمد و سفرهاى بسيار و دوره‌گردى و شوق معرفت، كه از آغاز سن عواطف او را ملتهب كرده بود، به وسعت معلومات وى كمك كرد.از همان آغاز در زمينۀ دانش به مسائلى توجه داشت كه در ميان متعلّمان قرون وسطاى اسلامى چندان معهود و شناخته شده نبود.وى در سن 20 سالگى وطن خود را ترك كرد و به سوى سواحل درياى قزوين (خزر) روانه شد.در گرگان از توجهات قابوس بن وشمگير زيارى بهره برد و نخستين تأليف‌بزرگ خود«آثار الباقية» را به او پيشكش كرد.
وى مكاتباتى با ابن سينا، معاصركوچكترش-داشت كه عمق معرفت فلسفى و تندخويى او را نشان مى‌دهد.
در حدودسال 400ق به وطن خويش بازگشت و خيلى زود دستخوش دسيسه‌ها و توطئه‌هاى سياسى شد و در سال 408ق محمود غزنوى وى را به عنوان عنصر نامطمئن با خود به غزنه بردو پيوسته تحت نظر وى بود.
در اين دوران كه زندگى برايش سخت بود و ابزار و لوازم علمى براى ادامه تحقيقات را در اختيار نداشت، تعدادى کتاب بزرگ و از جمله اثر معروف «تحقيق ما للهند» را تأليف كرد.
گرچه نام بيرونى در نوشته‌هاى عربى در زمينۀ جغرافيا و جهان‌گردى مقامى دارد اما چنانكه از مؤلفات وى برمى‌آيد، وى جغرافى‌شناس نبوده است. به تعبير درست‌تر او بيشتر از آنكه جغرافى‌دان باشد مؤلفى بوده با معرفتى بسيار گسترده كه همه علوم دوران را آموخته است.
قلمرو مطالعات وى چنان گسترده بود كه تعيين شمار علومى كه در آن دستى نداشت آسانتر از تعيين علوم مورد علاقۀ اوست. قلمرو فعاليت علمى او رياضيات و نجوم و علوم مربوط به آن است و طبيعى است كه ابوريحان در زمينۀ جغرافيا به ناحيۀ رياضى و نجومى آن توجه داشته است.
آثار او
برخى آثار او عبارتند از:کتاب تحديد الأماكن لتصحيح مسافات المساكن، کتاب القانون للمسعودى، آثار الباقية، الصيدنة في الطب، تحقيق ما للهند و...