انفعال ماء البئر بملاقاة النجاسة: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۵۲: خط ۵۲:
    اين كتاب به سبك فقه استدلالى نوشته شده است و در آن نظريات بزرگانى همچون [[شيخ مفيد]] (م 413 ق)، [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] (م 436 ق)، [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] (م 460 ق)، [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلى]] (م 676 ق) [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلّى]] (م 726 ق)، ابن زهرة (م 585 ق) و ديگران بيان و بررسى شده است
    اين كتاب به سبك فقه استدلالى نوشته شده است و در آن نظريات بزرگانى همچون [[شيخ مفيد]] (م 413 ق)، [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] (م 436 ق)، [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] (م 460 ق)، [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلى]] (م 676 ق) [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلّى]] (م 726 ق)، ابن زهرة (م 585 ق) و ديگران بيان و بررسى شده است


    در اعيان الشيعه ج 159/5 از اقوال نادر در مسائل فقهى از [[ابن ابی‌عقیل عمانی، حسن بن علی|ابن ابى عقيل]] عدم انفعال ماء البئر به مجرد ملاقات را ذكر نموده است و قول معروف و مشهور را نجاست آب چاه به مجرد ملاقات دانسته است.
    در اعيان الشيعه <ref> اعیان الشیعه، ج۵، ص ۱۵۹</ref> از اقوال نادر در مسائل فقهى از [[ابن ابی‌عقیل عمانی، حسن بن علی|ابن ابى عقيل]] عدم انفعال ماء البئر به مجرد ملاقات را ذكر نموده است و قول معروف و مشهور را نجاست آب چاه به مجرد ملاقات دانسته است.


    وى به نقل از مجالس المؤمنين قاضى نور الله تسترى (م 1019 ق) آورده است: لا يخطر ببالى ان احدا يوافقه من مجتهدى الاماميّة فى هذه المسألة سوى السيد الاجل الحسيب الفاضل النقيب الامير معزالدين محمد الصدر الاصفهانى فانه الّف فى ترويج مذهب [[ابن ابی‌عقیل عمانی، حسن بن علی|ابن ابى عقيل]] رسالة مفردة
    وى به نقل از مجالس المؤمنين قاضى نور الله تسترى (م 1019 ق) آورده است: لا يخطر ببالى ان احدا يوافقه من مجتهدى الاماميّة فى هذه المسألة سوى السيد الاجل الحسيب الفاضل النقيب الامير معزالدين محمد الصدر الاصفهانى فانه الّف فى ترويج مذهب [[ابن ابی‌عقیل عمانی، حسن بن علی|ابن ابى عقيل]] رسالة مفردة
    خط ۵۸: خط ۵۸:
    و همينطور به نقل از [[رياض العلماء و حياض الفضلاء|رياض العلماء]] از مولى محمد محسن كاشانى نيز موافقت با اين فتوا را نقل كرده است.
    و همينطور به نقل از [[رياض العلماء و حياض الفضلاء|رياض العلماء]] از مولى محمد محسن كاشانى نيز موافقت با اين فتوا را نقل كرده است.


    در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] در سه جا 126/11، 234/15، 65/24 از اين كتاب نام برده‌است
    در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] در سه جا <ref>الذریعة الی تصانیف الشیعة، الشیخ آقا بزرک الطهرانی، ج۱۱، ص۱۲۶</ref> ، <ref>الذریعة الی تصانیف الشیعة، الشیخ آقا بزرک الطهرانی، ج۱۵، ص۲۳۴</ref> <ref>الذریعة الی تصانیف الشیعة، الشیخ آقا بزرک الطهرانی، ج۲۴، ص۶۵</ref>از اين كتاب نام برده‌است


    ==تاريخ تأليف==
    ==تاريخ تأليف==




    در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] ج 126/11 تاريخ پايان آن را 950ق ذكر نموده و در ج 234/15 تاريخ پايان آن را 959ق دانسته است نسخه‌ها:
    در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] <ref>الذریعة الی تصانیف الشیعة، الشیخ آقا بزرک الطهرانی، ج۱۱، ص۱۲۶</ref> تاريخ پايان آن را 950ق ذكر نموده و در <ref>الذریعة الی تصانیف الشیعة، الشیخ آقا بزرک الطهرانی، ج۱۵، ص۲۳۴</ref> تاريخ پايان آن را 959ق دانسته است نسخه‌ها:


    در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]234/15 به نسخه‌اى متعلّق به آستان قدس رضوى، به خط شيخ حسن بن حسين نجفى مربوط به 980ق و نسخه ديگرى از كتابخانه مدرسه آیت‌الله شيرازى بزرگ در سامراء اشاره شده است در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]65/24 به نسخه كتابخانه [[شریعت اصفهانی، فتح‌الله|شيخ الشريعة اصفهانى]] به خط محمد صالح بن حسين على اصفهانى مربوط به سال 1001 اشاره شده است.
    در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]<ref>الذریعة الی تصانیف الشیعة، الشیخ آقا بزرک الطهرانی، ج۲۴، ص۶۵</ref> به نسخه‌اى متعلّق به آستان قدس رضوى، به خط شيخ حسن بن حسين نجفى مربوط به 980ق و نسخه ديگرى از كتابخانه مدرسه آیت‌الله شيرازى بزرگ در سامراء اشاره شده است در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]65/24 به نسخه كتابخانه [[شریعت اصفهانی، فتح‌الله|شيخ الشريعة اصفهانى]] به خط محمد صالح بن حسين على اصفهانى مربوط به سال 1001 اشاره شده است.


    در مقدمه‌اى بر فقه شيعه ص 195 در ضمن مجموعه الافادات ذكر شده كه در صفحه 196 به نسخه‌هاى خطى متعددى از مجلس شوراى اسلامى، آستان قدس رضوى، دانشگاه تهران، ملك در تهران، آیت‌الله مرعشى آیت‌الله گلپايگانى و غير آن اشاره شده است.
    در مقدمه‌اى بر فقه شيعه <ref>مقدمه‌ای بر فقه شیعه، سید حسین مدرسی، ص۱۹۵</ref> در ضمن مجموعه الافادات ذكر شده كه در صفحه 196 <ref>مقدمه‌ای بر فقه شیعه، سید حسین مدرسی، ص۱۹۶</ref>به نسخه‌هاى خطى متعددى از مجلس شوراى اسلامى، آستان قدس رضوى، دانشگاه تهران، ملك در تهران، آیت‌الله مرعشى آیت‌الله گلپايگانى و غير آن اشاره شده است.


    ==تاريخ انتشار==
    ==تاريخ انتشار==


    در مقدمه‌اى بر فقه شيعه به نسخه چاپى مربوط به سال 1313ق اشاره شده است كتاب موجود تجديد چاپ آن كتاب است كه توسط انتشارات مكتبة بصيرتى در قم چاپ شده است ويژه‌گيها:
    در مقدمه‌اى بر فقه شيعه به نسخه چاپى مربوط به سال 1313ق اشاره شده است.<ref>مقدمه‌ای بر فقه شیعه، سید حسین مدرسی، ص۱۹۵</ref> كتاب موجود تجديد چاپ آن كتاب است كه توسط انتشارات مكتبة بصيرتى در قم چاپ شده است ويژه‌گيها:


    از ويژه‌گيهاى كتاب اينكه صرفا به مباحث فقهى پرداخته نشده است بلكه به مباحث روايى و اسناد روايات و نحوه برخورد در كتب حديثى اشاره شده است به عنوان نمونه در مورد كتاب [[الاستبصار في ما اختلف من الأخبار|استبصار]] [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] آمده است:
    از ويژه‌گيهاى كتاب اينكه صرفا به مباحث فقهى پرداخته نشده است بلكه به مباحث روايى و اسناد روايات و نحوه برخورد در كتب حديثى اشاره شده است به عنوان نمونه در مورد كتاب [[الاستبصار في ما اختلف من الأخبار|استبصار]] [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] آمده است:

    نسخهٔ ‏۲۶ ژانویهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۱۷:۰۹

    رسایل الشهید الثاني(طبع قدیم)
    نام کتاب رسایل الشهید الثاني(طبع قدیم)
    نام های دیگر کتاب
    پدیدآورندگان شهید ثانی، زین‌‎الدین بن علی (نويسنده)
    زبان عربی
    کد کنگره ‏BP‎‏ ‎‏182‎‏/‎‏6‎‏ ‎‏/‎‏ش‎‏9‎‏ر‎‏5‎‏ ‎‏1300‎‏الف
    موضوع اخلاق اسلامی

    غیبت (اخلاق اسلامی)

    فقه جعفری - قرن 10ق - مجموعه‌‏ها

    ناشر مکتبة بصيرتي
    مکان نشر قم - ایران
    سال نشر
    کد اتوماسیون AUTOMATIONCODE169AUTOMATIONCODE

    رساله انفعال ماء البئر بملاقاة النجاسة  یا رسالة في نجاسة البئر بملاقاة أو عدمها تألیف زين‌الدين بن على جبعى عاملى معروف به شهيد ثانى (م 966 ق) است.

    این رساله یکی از ده رساله از نوشته‌های شهید ثانی است که توسط انتشارات مکتبة بصيرتي در قم با عنوان رسائل الشهيد الثاني (ط. مکتبة بصيرتي) به چاپ رسیده است.

    در اين كتاب مسئله نجس شدن آب چاه به سبب ملاقات با نجاست بررسى شده است و مؤلف نظريه نجس نشدن به سبب ملاقات را انتخاب كرده است.

    وى 5 قول در مسئله را كه عبارتند از نجس بدون به سبب ملاقات، پاك بودن بدون تغيير آب، نجس بودن همراه با وجوب كشيدن آب چاه و اعاده نكردن نماز و غسل، نجس نبودن و وجوب نزح، نجس بودن كم تراز كر و پاك بودن بيش از كر را در ابتدا ذكر نموده و سپس مرجع اين اقوال را دو قول نجس بودن و پاك بودن دانسته است.

    وى منشأ اين نظريات را اختلاف روايات دانسته است و علاوه بر آنان، منشأ دلايل قول به نجاست را كتاب المعتبر محقق حلّى (م 676 ق) دانسته است و به بررسى و رد آنها پرداخته است و پس از رد دلايل نجاست به بيان دلايل طهارت پرداخته است.

    اين كتاب به سبك فقه استدلالى نوشته شده است و در آن نظريات بزرگانى همچون شيخ مفيد (م 413 ق)، سيد مرتضى (م 436 ق)، شيخ طوسى (م 460 ق)، محقق حلى (م 676 ق) علامه حلّى (م 726 ق)، ابن زهرة (م 585 ق) و ديگران بيان و بررسى شده است

    در اعيان الشيعه [۱] از اقوال نادر در مسائل فقهى از ابن ابى عقيل عدم انفعال ماء البئر به مجرد ملاقات را ذكر نموده است و قول معروف و مشهور را نجاست آب چاه به مجرد ملاقات دانسته است.

    وى به نقل از مجالس المؤمنين قاضى نور الله تسترى (م 1019 ق) آورده است: لا يخطر ببالى ان احدا يوافقه من مجتهدى الاماميّة فى هذه المسألة سوى السيد الاجل الحسيب الفاضل النقيب الامير معزالدين محمد الصدر الاصفهانى فانه الّف فى ترويج مذهب ابن ابى عقيل رسالة مفردة

    و همينطور به نقل از رياض العلماء از مولى محمد محسن كاشانى نيز موافقت با اين فتوا را نقل كرده است.

    در الذريعة در سه جا [۲] ، [۳] [۴]از اين كتاب نام برده‌است

    تاريخ تأليف

    در الذريعة [۵] تاريخ پايان آن را 950ق ذكر نموده و در [۶] تاريخ پايان آن را 959ق دانسته است نسخه‌ها:

    در الذريعة[۷] به نسخه‌اى متعلّق به آستان قدس رضوى، به خط شيخ حسن بن حسين نجفى مربوط به 980ق و نسخه ديگرى از كتابخانه مدرسه آیت‌الله شيرازى بزرگ در سامراء اشاره شده است در الذريعة65/24 به نسخه كتابخانه شيخ الشريعة اصفهانى به خط محمد صالح بن حسين على اصفهانى مربوط به سال 1001 اشاره شده است.

    در مقدمه‌اى بر فقه شيعه [۸] در ضمن مجموعه الافادات ذكر شده كه در صفحه 196 [۹]به نسخه‌هاى خطى متعددى از مجلس شوراى اسلامى، آستان قدس رضوى، دانشگاه تهران، ملك در تهران، آیت‌الله مرعشى آیت‌الله گلپايگانى و غير آن اشاره شده است.

    تاريخ انتشار

    در مقدمه‌اى بر فقه شيعه به نسخه چاپى مربوط به سال 1313ق اشاره شده است.[۱۰] كتاب موجود تجديد چاپ آن كتاب است كه توسط انتشارات مكتبة بصيرتى در قم چاپ شده است ويژه‌گيها:

    از ويژه‌گيهاى كتاب اينكه صرفا به مباحث فقهى پرداخته نشده است بلكه به مباحث روايى و اسناد روايات و نحوه برخورد در كتب حديثى اشاره شده است به عنوان نمونه در مورد كتاب استبصار شيخ طوسى آمده است:

    و لا يقدح فى ذلك كون الاستبصار منحصر فى روايات التهذيب المتعارضة كما هو الظاهر من حاله و الباعث لتصنيفه كما اشار اليه فى خطبته لان ذلك لا يبلغ حد اللزوم على وجه يتطرق القدح فيما صرح فيه بالمتن الواضح و السند الصحيح فلعلّه حقّقه من محل آخر فان الطرق لم تنحصر فى التهذيب (ص 7 كتاب)

    فقه الحديث و توجه به سند روايات از ديگر ويژگيهاى كتاب است.به عنوان نمونه وى در مورد روايتى كه از دلايل پذيرش طهارت آب چاه است مى‌نويسد: فالقدح المعتبر فى هذا الحديث انما كان من احتمال انقطاعه حيث لم يصرح فيه بأن القائل الامام و حيث ثبت ذلك صار دليلا قويا على الطهارة بغير اشكال و ثبوته على الوجه الّذى قررناه لم يتفطن اليه احد من الاصحاب قبل يومنا هذا فللّه الحمد و المنّة

    وابسته‌ها

    رسائل الشهيد الثاني (ط. مکتبة بصيرتي)

    التيقن بالطهارة و الحدث و الشک في المتأخر منهما

    الحدث أثناء غسل الجنابة

    وجوب صلاة الجمعة

    أسرار الصلاة

    نتائج الأفکار في حکم المقيم في الأسفار

    رسالة في طلاق الحائض و الغائب عن زوجته

    الحبوة و احکامها

    ميراث الزوجة غير ذات‌ الولد

    کشف الريبة في أحکام الغيبة

    پیوندها

    مطالعه کتاب رسایل الشهید الثاني(طبع قدیم) در پایگاه کتابخانه دیجیتال نور

    1. اعیان الشیعه، ج۵، ص ۱۵۹
    2. الذریعة الی تصانیف الشیعة، الشیخ آقا بزرک الطهرانی، ج۱۱، ص۱۲۶
    3. الذریعة الی تصانیف الشیعة، الشیخ آقا بزرک الطهرانی، ج۱۵، ص۲۳۴
    4. الذریعة الی تصانیف الشیعة، الشیخ آقا بزرک الطهرانی، ج۲۴، ص۶۵
    5. الذریعة الی تصانیف الشیعة، الشیخ آقا بزرک الطهرانی، ج۱۱، ص۱۲۶
    6. الذریعة الی تصانیف الشیعة، الشیخ آقا بزرک الطهرانی، ج۱۵، ص۲۳۴
    7. الذریعة الی تصانیف الشیعة، الشیخ آقا بزرک الطهرانی، ج۲۴، ص۶۵
    8. مقدمه‌ای بر فقه شیعه، سید حسین مدرسی، ص۱۹۵
    9. مقدمه‌ای بر فقه شیعه، سید حسین مدرسی، ص۱۹۶
    10. مقدمه‌ای بر فقه شیعه، سید حسین مدرسی، ص۱۹۵