بحوث في الإجتهاد و التقليد: تفاوت میان نسخه‌ها
(بدون تفاوت)
| |
نسخهٔ کنونی تا ۹ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۳۰
| بحوث في الإجتهاد و التقليد | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | حسینی حائری، کاظم (نويسنده) یزدی، محمد کاظم بن عبدالعظیم (نويسنده) |
| عنوان‌های دیگر | العروة الوثقی. برگزیده. شرح |
| سال نشر | 1442ق |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-622-98061-0-4 |
| موضوع | اجتهاد و تقلید - یزدی، محمد کاظم بن عبد العظیم، 1247؟ - 1338؟ق. العروه الوثقی - نقد و تفسیر - فقه جعفری - قرن 14 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | 40213ع4ی 183/5 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
بحوث في الاجتهاد و التقليد، از آثار مرجع تقلید شیعه معاصر، آیت‌الله سید کاظم حسینی حائری (متولد 1317ش)، شرحی استدلالی بر بخش مهمی از مباحث اجتهاد و تقلید (از کتاب العروة الوثقی نوشته آیت‌الله سید محمدکاظم طباطبایی یزدى) است و دیدگاه اجتهادی شارح را در سال‌های گذشته (دهه 1370ش) گزارش می‌کند و تأثیر دیدگاه‌های مرجع دینی معاصر، آیت‌الله شهید سید محمدباقر صدر (۱۳۱۳-۱۳۵۹ش)، را بر او به‌روشنی نشان می‌دهد.
هدف و روش
- دفتر آیت‌الله سید کاظم حسینی حائری، با اشاره به ارزش والای کتاب العروة الوثقی و اهتمام فقیهان به تبیین و نقادی دیدگاه‌های آن، افزوده است: آیت‌الله سید کاظم حسینی حائری، از 30 سال قبل، شرح و تعلیقات بر مسائل «اجتهاد و تقلید» این کتاب را آغاز کرد، ولی به پایان نرسانده و آخرین مطلبی که موفق به شرح آن شده، مسئله «شرایط مرجع تقلید» است و طبیعی است که ایشان در سال‌های بعد، برخی از اصلاحات و تعدیل‌ها را در این مباحث روا داشته است و در نتیجه، نمی‌شود همه آرای کتاب حاضر را قاطعانه دیدگاه فعلی وی دانست[۱].
- آیت‌الله سید کاظم حسینی حائری، تاریخ آغاز نگارش این شرح را 15 آبان 1372ش، دانسته است[۲].
ساختار و محتوا
این شرح، به‌ترتیب مسائل باب «اجتهاد و تقلید» از کتاب العروة الوثقی تنظیم شده است. شرح، مزجی نیست و بعد از نقل هر مسئله، توضیح و شرح و گاهی نقادی آن آمده است. برخی از مسائل مورد بحث عبارت است از: وجوب یکی از تقلید یا اجتهاد یا احتیاط، کفایت تقلید و ادله جواز آن، معنا و احکام تقلید، تقلید میت، تقلید اعلم، اثبات اجتهاد با خبر واحد، شروط مرجع تقلید و معنای عدالت.
نمونه مباحث
- متن: مسئله 23: عدالت عبارت از «ملکه انجام واجبات و ترک محرّمات» است و با «حُسن ظاهری که به شکل یقینی یا ظنّی از عدالت حکایت می‌کند»، شناخته می‌شود و با «گواهی دو عادل» و یا «شهرتی که باعث علم شود»، ثابت می‌گردد.
- شرح: بدون شکّ، در نزد ما، عدالت در ابواب متعددی از فقه، مانند گواهی‌ها، قضاوت، تقلید و امامت جماعت، شرط است... برای فهم معنای عدالت، باید به چند پرسش پاسخ داد: آیا ترک معصیت، کافی است و یا علاوه بر آن، داشتن ملکه هم لازم است؟ و...[۳].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.