۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' عبد ' به ' عبد') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
«شرح منازل السائرين»، اثر كمال الدين عبدالرزاق قاسانى (735ق)، شرحى بر «منازل السائرين» [[انصاری، عبدالله بن محمد|خواجه عبدالله انصارى]] | «شرح منازل السائرين»، اثر كمال الدين عبدالرزاق قاسانى (735ق)، شرحى بر «منازل السائرين» [[انصاری، عبدالله بن محمد|خواجه عبدالله انصارى]] (481ق) است. شارح، «منازل السائرين» را به زبان خود منازل؛ يعنى عربى شرح كرده و اين مهم را به درخواست غياث الدين محمد بن رشيد الدين فضل الله، وزير سلطان ابوسعيد بهادرخان (736-716) به انجام رسانده و در تاريخ دوشنبه، بيست رجب 731، در ربع رشيدى تبريز از تأليف آن، فراغت يافته است. | ||
اين شرح، مهمترين اثر شارح و در ميان شروح منازل، بهترين شرح و مهمترين كتاب در حوزه عرفان عملى است و به تعبير استاد، [[آشتیانی، جلالالدین|سيد جلال الدين آشتيانى]]، شرح قاسانى بر «منازل السائرين» [[انصاری، عبدالله بن محمد|خواجه عبدالله انصارى]]، حاكى از عظمت و بزرگىِ نظر و مقام و سعه باع و تضلع كامل او در تصوف علمى است (آشتيانى، 1380، ص 57). پرورش يافتن شاگردانى چون قاضى سعيد قمى و قيصرى در مكتب عرفان عملى و نظرى ملا عبدالرزاق، خود دليل تبحر و تضلع اوست (عابدى، 1373، ص 28). البته قدرت فكر و باريكانديشىهاى قاسانى، نه تنها در «شرح منازل»، بلكه در ساير كتابهاى او، مثل «شرح فصوص» بىنياز از تعريف است. | اين شرح، مهمترين اثر شارح و در ميان شروح منازل، بهترين شرح و مهمترين كتاب در حوزه عرفان عملى است و به تعبير استاد، [[آشتیانی، جلالالدین|سيد جلال الدين آشتيانى]]، شرح قاسانى بر «منازل السائرين» [[انصاری، عبدالله بن محمد|خواجه عبدالله انصارى]]، حاكى از عظمت و بزرگىِ نظر و مقام و سعه باع و تضلع كامل او در تصوف علمى است (آشتيانى، 1380، ص 57). پرورش يافتن شاگردانى چون قاضى سعيد قمى و قيصرى در مكتب عرفان عملى و نظرى ملا عبدالرزاق، خود دليل تبحر و تضلع اوست (عابدى، 1373، ص 28). البته قدرت فكر و باريكانديشىهاى قاسانى، نه تنها در «شرح منازل»، بلكه در ساير كتابهاى او، مثل «شرح فصوص» بىنياز از تعريف است. | ||
خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
«شرح منازل»، بهصورت غير مزجى و بر وفق «منازل السائرين»، در ده قسم كلى باببندى شده است. اين مقامات دهگانه، هريك، خود به ده باب منقسم مىباشد و هر قسم در سه مرحله در طول يكديگر بيان مىشود. شارح در اين مقام چنين مىفرمايد: «اندراج هريك تحت ديگرى، بسان اندراج و ترتب انواع و اجناس منطقى است كه هريك از اعالى را صورتى در اسافل و هريك از اسافل را صورتى در اعالى است؛ نه چون بالارونده از پلكان كه چون پاى از درجتى برداشت و به بالاتر جهيد در جهت، فروتر را فروهلد، بلكه در عين اينكه پاى در منزل برتر دارد، در منزل فروتر نيز حضورى و صورتى جداگانه دارد؛ بدين ترتيب، هريك از صد مقام به حسب صورتش در ديگر ابواب دهگانه، خود صد صورت دارد كه مجموعا هزار مىشود» (تبادكانى، 1382، ص 22). | «شرح منازل»، بهصورت غير مزجى و بر وفق «منازل السائرين»، در ده قسم كلى باببندى شده است. اين مقامات دهگانه، هريك، خود به ده باب منقسم مىباشد و هر قسم در سه مرحله در طول يكديگر بيان مىشود. شارح در اين مقام چنين مىفرمايد: «اندراج هريك تحت ديگرى، بسان اندراج و ترتب انواع و اجناس منطقى است كه هريك از اعالى را صورتى در اسافل و هريك از اسافل را صورتى در اعالى است؛ نه چون بالارونده از پلكان كه چون پاى از درجتى برداشت و به بالاتر جهيد در جهت، فروتر را فروهلد، بلكه در عين اينكه پاى در منزل برتر دارد، در منزل فروتر نيز حضورى و صورتى جداگانه دارد؛ بدين ترتيب، هريك از صد مقام به حسب صورتش در ديگر ابواب دهگانه، خود صد صورت دارد كه مجموعا هزار مىشود» (تبادكانى، 1382، ص 22). | ||
اگرچه [[انصاری، عبدالله بن محمد|خواجه عبدالله انصارى]] | اگرچه [[انصاری، عبدالله بن محمد|خواجه عبدالله انصارى]] در «منازل السائرين»، صد منزل شمرده، ولى اين كليات است و حقيقت اين است كه انسان از وقتى پا از رتبه طبيعت بيرون مىگذارد و در مقام سير الى الله برمىآيد تا به آخرين مقام، مراتب غير متناهيه طى مىكند. همان طور كه بين ظلمت و نور شديد مراتب روشنايى غير متناهى است، مراتب محبت و علم نيز همين است ([[حسنزاده آملی، حسن|حسنزاده آملى]]، 1379، ج 2، ص 262). | ||
ملا عبدالرزاق كاشى، داراى ذوقى سرشار و قلمى تواناست و قادر است كه مطالب مفصلى را با كمال سهولت، روان و جذاب و قابل فهم، بهصورت اختصار درآورد ([[جامی، عبدالرحمن|جامى]]، 1370، ص 38). | ملا عبدالرزاق كاشى، داراى ذوقى سرشار و قلمى تواناست و قادر است كه مطالب مفصلى را با كمال سهولت، روان و جذاب و قابل فهم، بهصورت اختصار درآورد ([[جامی، عبدالرحمن|جامى]]، 1370، ص 38). | ||
خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
قاسانى اين شرح را بر مبناى وحدت وجود مىنگارد و در برابر اين ادعاى سمنانى كه قول به وحدت وجود در ميان طائفه، سابقه نداشته است و بدعتى از سوى [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] است، به اين ابيات از خواجه عبدالله كه در «منازل السائرين» در منزل توحيد آمده، استناد مىكند: | قاسانى اين شرح را بر مبناى وحدت وجود مىنگارد و در برابر اين ادعاى سمنانى كه قول به وحدت وجود در ميان طائفه، سابقه نداشته است و بدعتى از سوى [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] است، به اين ابيات از خواجه عبدالله كه در «منازل السائرين» در منزل توحيد آمده، استناد مىكند: | ||
{| | {| class="wikitable poem" | ||
|- | |- | ||
! ما وحد الواحد من واحد !! اذ كل من وحده جاحد | ! ما وحد الواحد من واحد !! اذ كل من وحده جاحد | ||
|} | |} | ||
{| | {| class="wikitable poem" | ||
|- | |- | ||
! توحيد من ينطق عن نعته !! عارية أبطلها الواحد | ! توحيد من ينطق عن نعته !! عارية أبطلها الواحد | ||
|} | |} | ||
{| | {| class="wikitable poem" | ||
|- | |- | ||
! توحيده إيّاه توحيده !! و نعت من ينعته لاحد | ! توحيده إيّاه توحيده !! و نعت من ينعته لاحد | ||
خط ۱۲۸: | خط ۱۲۸: | ||
[[جامی، عبدالرحمن|جامى]]، عبدالرحمن بن احمد (1370)، نقد النصوص فى شرح نقش الفصوص، تصحيح و تعليق ويليام چيتيك و پيشگفتار [[آشتیانی، جلالالدین|سيد جلال الدين آشتيانى]]، تهران، مؤسسه مطالعات و تحقيقات فرهنگى. | [[جامی، عبدالرحمن|جامى]]، عبدالرحمن بن احمد (1370)، نقد النصوص فى شرح نقش الفصوص، تصحيح و تعليق ويليام چيتيك و پيشگفتار [[آشتیانی، جلالالدین|سيد جلال الدين آشتيانى]]، تهران، مؤسسه مطالعات و تحقيقات فرهنگى. | ||
[[حسنزاده آملی، حسن|حسنزاده آملى]] | [[حسنزاده آملی، حسن|حسنزاده آملى]] حسن (1379)، هزار و يك كلمه، ج 2، چاپ سوم، قم، مركز انتشارات دفتر تبليغات اسلامى حوزه علميه قم. | ||
عابدى احمد (1373)، منازل السائرين و شرح كاشانى بر آن، مجله آينه پژوهش، شماره 28، ص 30 تا 33. | عابدى احمد (1373)، منازل السائرين و شرح كاشانى بر آن، مجله آينه پژوهش، شماره 28، ص 30 تا 33. |
ویرایش