۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'شيخ عبدالكريم حائرى' به 'شيخ عبدالكريم حائرى ') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
خانواده صدر، يكى از خاندانهاى پرثمر و اصيل در اسلام مى باشد كه اصل و تبار به امام موسى بن جعفر(ع)مىرسانند و شاخهها و فروع آن در خاورميانه گسترانده شده است. در كشورهاى ايران، لبنان، عراق، فلسطين، مصر، يمن، عربستان، اردن و ديگر مناطق اسلامى، رجال علمى نامى و شخصيتهاى بزرگ سياسى و اجتماعى و سادات جليل القدر فراوانى وجود دارند. | خانواده صدر، يكى از خاندانهاى پرثمر و اصيل در اسلام مى باشد كه اصل و تبار به امام موسى بن جعفر(ع)مىرسانند و شاخهها و فروع آن در خاورميانه گسترانده شده است. در كشورهاى ايران، لبنان، عراق، فلسطين، مصر، يمن، عربستان، اردن و ديگر مناطق اسلامى، رجال علمى نامى و شخصيتهاى بزرگ سياسى و اجتماعى و سادات جليل القدر فراوانى وجود دارند. | ||
والد عاليقدر ايشان، سيد اسماعيل صدر، يكى از اكابر علماء و فقهاى نامى كاظمين بودند كه بعدها به كربلا مهاجرت نمودند. ايشان با اينكه صلاحيت مرجعيت را دارا بودند همواره به جهت مسئوليت سنگين مرجعيت، از آن گريزان بود. ايشان مقدمات علوم را در كاظمين از محضر پدر عالم و بزرگوار و اساتيد ادب روز تلمذ نمود، آنگاه در سال 1328ق به قصد تكميل معلومات و تهذيب نفس و تزكيه اخلاق، عازم نجف اشرف گرديد و در حوزه درس آیتالله | والد عاليقدر ايشان، سيد اسماعيل صدر، يكى از اكابر علماء و فقهاى نامى كاظمين بودند كه بعدها به كربلا مهاجرت نمودند. ايشان با اينكه صلاحيت مرجعيت را دارا بودند همواره به جهت مسئوليت سنگين مرجعيت، از آن گريزان بود. ايشان مقدمات علوم را در كاظمين از محضر پدر عالم و بزرگوار و اساتيد ادب روز تلمذ نمود، آنگاه در سال 1328ق به قصد تكميل معلومات و تهذيب نفس و تزكيه اخلاق، عازم نجف اشرف گرديد و در حوزه درس آیتالله [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند خراسانى]] صاحب كفاية الاصول(متوفاى 1329ق)و ديگر بزرگان مانند آیتالله طباطبايى يزدى، صاحب عروة الوثقى(م 1337) و آیتالله نائينى شركت جست. | ||
آنگاه در سال 1339 پس از درگذشت والد بزرگوارش به قصد زيارت ثامن الحجج امام رضا(ع) عازم ايران گرديد و نزديك ده سال در مشهد مقدس به ارشاد و اصلاح امور مسلمين پرداخت، و در اثراستقبال طلاب و محصلين، مشغول تدريس شد و پس از چند سال اقامت در ايران، در سال 1344 به نجف اشرف بازگشت و ملازم درس آیتالله نائينى گرديد. وى در سال 1349ق به ايران بازگشت و بنا به درخواست و علاقه مرحوم آیتالله | آنگاه در سال 1339 پس از درگذشت والد بزرگوارش به قصد زيارت ثامن الحجج امام رضا(ع) عازم ايران گرديد و نزديك ده سال در مشهد مقدس به ارشاد و اصلاح امور مسلمين پرداخت، و در اثراستقبال طلاب و محصلين، مشغول تدريس شد و پس از چند سال اقامت در ايران، در سال 1344 به نجف اشرف بازگشت و ملازم درس آیتالله نائينى گرديد. وى در سال 1349ق به ايران بازگشت و بنا به درخواست و علاقه مرحوم آیتالله حائرى، مؤسس حوزه علميه، در قم اقامت گزيد و به عنوان يكى از اساتيد و مدرسين مسلم حوزه، مشغول تدريس فقه و اصول گرديد او به حدى توجه خاص آن مرحوم را به خود جلب نمود كه او را يكى از دو وصى مورد اعتماد خود قرار داد كه پس از رحلت مؤسس عاليقدر حوزه، با همكارى دو برادر و دو يار وفادار و مجاهد فى سبيل الله، آيات عظام: سيد محمد حجت كوه كمرى، و سيد محمد تقى خوانسارى به حفظ و نگهدارى و حراست از ارزشهاى حوزه علميه قم پرداختند، و در تثبيت و ابقاى آن كوشيدند، به حدى كه در سختترين و سياهترين ايام با فداكارى لازم و ايثار بىسابقه، دوران فترت را پشت سر گذاشتند و حوزه را به دست زعيم عاليقدر، حضرت آیتالله حاج آقا حسين طباطبائى بروجردى سپردند. | ||
== از اساتيد ايشان مىتوان به اين بزرگان اشاره نمود:== | == از اساتيد ايشان مىتوان به اين بزرگان اشاره نمود:== | ||
خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
# سيد محمد كاظم يزدى(م 1337ق)، صاحب العروة الوثقى | # سيد محمد كاظم يزدى(م 1337ق)، صاحب العروة الوثقى | ||
# حاج [[نایینی، محمدحسین|ميرزا حسين نائينى]](م 1355ق)مؤلف تنزيه الملة. | # حاج [[نایینی، محمدحسین|ميرزا حسين نائينى]](م 1355ق)مؤلف تنزيه الملة. | ||
# حاج [[حائری یزدی، عبدالکریم|شيخ عبدالكريم حائرى]] | # حاج [[حائری یزدی، عبدالکریم|شيخ عبدالكريم حائرى]] مؤسس حوزه(م 1355ق) | ||
پس از رحلت آیتالله مؤسس مردم به ايشان و آیتالله حجت مراجعه نمودند و از آنها درخواست رساله كردند، با اينكه رساله عمليه ايشان چاپ گرديد و ايشان جزو زعماى علم و يكى از مراجع دين و از بزرگ مدرسان حوزه علميه قم قرار گرفتند، ايشان درس اصول و فقه را تدريس نمودند كه در جلسه درس او نزديك به 400 نفر از طلاب و فضلاء مىنشستند. در تشويق آنان، شيوهها واسلوبهاى خاصى به كار مىگرفتند، به حدى كه توانستند تعدادى از بزرگان و رجال حوزه علميه قم را تربيت و آماده سازند. ابوالزوجه بزرگوار ايشان، مرحوم آیتالله | پس از رحلت آیتالله مؤسس مردم به ايشان و آیتالله حجت مراجعه نمودند و از آنها درخواست رساله كردند، با اينكه رساله عمليه ايشان چاپ گرديد و ايشان جزو زعماى علم و يكى از مراجع دين و از بزرگ مدرسان حوزه علميه قم قرار گرفتند، ايشان درس اصول و فقه را تدريس نمودند كه در جلسه درس او نزديك به 400 نفر از طلاب و فضلاء مىنشستند. در تشويق آنان، شيوهها واسلوبهاى خاصى به كار مىگرفتند، به حدى كه توانستند تعدادى از بزرگان و رجال حوزه علميه قم را تربيت و آماده سازند. ابوالزوجه بزرگوار ايشان، مرحوم آیتالله حاج آقا حسين قمى(ره) تقليد از ايشان را اجازه داد. و احتياطات خويش را به ايشان ارجاع داد. | ||
==فرزندان== | ==فرزندان== | ||
خط ۱۰۰: | خط ۱۰۰: | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
ايشان پس از عمرى تلاش و مجاهده در راه اسلام، در اثر بيمارى قلبى در روز شنبه 19 ربيع الثانى سال 1373ق دار فانى را وداع گفت، و روز رحلت ايشان در قم يك روز استثنائى بود. [[بروجردی، حسین|آیتالله بروجردى]] | ايشان پس از عمرى تلاش و مجاهده در راه اسلام، در اثر بيمارى قلبى در روز شنبه 19 ربيع الثانى سال 1373ق دار فانى را وداع گفت، و روز رحلت ايشان در قم يك روز استثنائى بود. [[بروجردی، حسین|آیتالله بروجردى]] به نماز او ايستاد. در بالاى سر رواق حرم حضرت فاطمه معصومه(ع) كنار قبر استاد و مؤسس حوزه علميه قم، آیتالله حائرى مدفون گرديد. | ||
== منابع مقاله: == | == منابع مقاله: == |
ویرایش