۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
مختارنامه (مجموعه رباعیات عطار): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - ' )' به ')') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
نخستين مجموعه رباعى را به على بن حسن ابى طيب باخرزى، مؤلف دميه القصر و عصره علماء اهل العصر (م 468) نسبت داده‌اند. او مجموعه‌اى رباعى به نام طرب‌خانه داشته كه عوفى مؤلف لباب‌الالباب آن را در كتابخانه سرپل بخارا ديده و از اين باخرزى چهار رباعى در كتاب نُزهَة المجالس آمده است. او در كتاب مشهورش دميه القصر نيز اشعارى به زبان عربى بر وزن و سياق رباعى از شاعران ايرانى نقل مى‌كند. گزيده‌اى با نام مجمع الرباعيات (پيش از 558 قمرى) در آنكارا به دست شخصى به نام ابوحنيفه عبدالكريم بن ابوبكر نوشته شد كه بخشى از آن فهرست باب‌ها و شمارى رباعى در مجموعه‌اى خطى در كتابخانه حالت افندى در استانبول موجود است. | نخستين مجموعه رباعى را به على بن حسن ابى طيب باخرزى، مؤلف دميه القصر و عصره علماء اهل العصر (م 468) نسبت داده‌اند. او مجموعه‌اى رباعى به نام طرب‌خانه داشته كه عوفى مؤلف لباب‌الالباب آن را در كتابخانه سرپل بخارا ديده و از اين باخرزى چهار رباعى در كتاب نُزهَة المجالس آمده است. او در كتاب مشهورش دميه القصر نيز اشعارى به زبان عربى بر وزن و سياق رباعى از شاعران ايرانى نقل مى‌كند. گزيده‌اى با نام مجمع الرباعيات (پيش از 558 قمرى) در آنكارا به دست شخصى به نام ابوحنيفه عبدالكريم بن ابوبكر نوشته شد كه بخشى از آن فهرست باب‌ها و شمارى رباعى در مجموعه‌اى خطى در كتابخانه حالت افندى در استانبول موجود است. | ||
شايد [[عطار، محمد بن ابراهیم|عطار نيشابورى]] | شايد [[عطار، محمد بن ابراهیم|عطار نيشابورى]] نيز بر اثر همين سنت عصرى از شش هزار رباعى خود، تنها 2279 رباعى را در پنجاه باب تنظيم كرده و نام مختارنامه بر آن نهاده باشد. پس از عطار رباعيات اوحدالدين کرمانى (م 635 ق) در دوازده باب تنظيم شده است. هم‌چنين در قرن هفتم نُزهَه المجالس وجود دارد كه آن را جمال خليل شروانى در سال‌هاى (690 - 650 ق) نوشت. او در اين كتاب 4139 رباعى از سيصد شاعر فارسى تا سده هفتم هجرى گرد آورده است. نزهه المجالس هفده باب و 96 موضوع دارد كه از ديد شكل تنظيم كتاب و عنوان باب‌ها به مختارنامه مى‌ماند . | ||
ب) نسخه‌شناسى | ب) نسخه‌شناسى | ||