۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ابو ' به ' ابو') |
جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)') |
||
خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
رساله محاكمات [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] كه بين مكاتبات عارف بزرگ سيد احمد كربلايى و حكيم نامدار كمپانى در معناى يك بيت از ابيات شيخ عطار جريان يافته، از ديگر مطالب مقاله است. نويسنده، پس از ذكر بخشى از رساله محاكمات، ذكر دقايق عرفانى اين رساله را به نوشتارى ديگر موكول مىكند: «در محاكمات، دقيقههاى لطيف عرفانى و نظرهاى بلند فلسفى دارد كه اقتحام در آن را مجالى ديگر و وقتى وسيعتر بايد.» | رساله محاكمات [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] كه بين مكاتبات عارف بزرگ سيد احمد كربلايى و حكيم نامدار كمپانى در معناى يك بيت از ابيات شيخ عطار جريان يافته، از ديگر مطالب مقاله است. نويسنده، پس از ذكر بخشى از رساله محاكمات، ذكر دقايق عرفانى اين رساله را به نوشتارى ديگر موكول مىكند: «در محاكمات، دقيقههاى لطيف عرفانى و نظرهاى بلند فلسفى دارد كه اقتحام در آن را مجالى ديگر و وقتى وسيعتر بايد.» | ||
يكى از مؤلفات [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] رساله ارزشمند«على و الفلسفة الالهية» است. در مقالهاى كه علامه به مناسبت تأسيس كنگره هزاره نهج البلاغه در تهران، نگارش كردهاند، نكتهاى بسيار بلند قريب به اين مضمون افاده فرموده كه در ميان جميع صحابه رسول الله(ص) از كسى جز امير المؤمنين على(ع) اين همه گفتار در بيان معارف حقه الهيه نقل نشده است. نويسنده، در ذيل اين مطلب، به سخنان چند تن از اعاظم مانند [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] و محى الدين بن عربى پيرامون شخصيت [[امام على (ع)]] اشاره مىكند. | يكى از مؤلفات [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] رساله ارزشمند«على و الفلسفة الالهية» است. در مقالهاى كه علامه به مناسبت تأسيس كنگره هزاره نهج البلاغه در تهران، نگارش كردهاند، نكتهاى بسيار بلند قريب به اين مضمون افاده فرموده كه در ميان جميع صحابه رسول الله(ص) از كسى جز امير المؤمنين على(ع) اين همه گفتار در بيان معارف حقه الهيه نقل نشده است. نويسنده، در ذيل اين مطلب، به سخنان چند تن از اعاظم مانند [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] و محى الدين بن عربى پيرامون شخصيت [[امام على(ع)]] اشاره مىكند. | ||
آیتالله حسنزاده با طرح اين موضوع كه هدف سفراى الهى تعليم و تأديب بشر بوده است، [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] را مصداق كامل دو اصل تعليم و تربيت مطرح شده در كتاب تحصيل السعاده معلم ثانى ابونصر [[فارابی، محمد بن محمد|فارابى]] معرفى مىكند. وى مىافزايد: «هر يك از تأليفات جناب استاد [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] در اين دو اصل مذكور حائز اهميت بسزا و حاوى نقادىهاى دقيق و عميق است». سپس عناوين آثار ايشان را متذكر مىشود. | آیتالله حسنزاده با طرح اين موضوع كه هدف سفراى الهى تعليم و تأديب بشر بوده است، [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] را مصداق كامل دو اصل تعليم و تربيت مطرح شده در كتاب تحصيل السعاده معلم ثانى ابونصر [[فارابی، محمد بن محمد|فارابى]] معرفى مىكند. وى مىافزايد: «هر يك از تأليفات جناب استاد [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] در اين دو اصل مذكور حائز اهميت بسزا و حاوى نقادىهاى دقيق و عميق است». سپس عناوين آثار ايشان را متذكر مىشود. |
ویرایش