۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'امام صادق(ع)' به 'امام صادق (ع)') |
جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)') |
||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
|- | |- | ||
|پدیدآورندگان | |پدیدآورندگان | ||
|data-type='authors'|[[جعفر بن محمد (ع)، امام ششم]] (نويسنده) | |data-type='authors'|[[جعفر بن محمد(ع)، امام ششم]] (نويسنده) | ||
[[مصطفوی، حسن]] (مترجم) | [[مصطفوی، حسن]] (مترجم) | ||
خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
«مصباح الشريعة و مفتاح الحقيقة»، مجموعهاى است از احاديث گوهربار [[امام جعفر صادق (ع)|امام صادق (ع)]] كه توسط آقاى حسن مصطفوى به فارسى ترجمه شده و ذيل هر حديثى توضيحى نيز بهعنوان شرح ذكر شده است. | «مصباح الشريعة و مفتاح الحقيقة»، مجموعهاى است از احاديث گوهربار [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] كه توسط آقاى حسن مصطفوى به فارسى ترجمه شده و ذيل هر حديثى توضيحى نيز بهعنوان شرح ذكر شده است. | ||
مترجم، مىگويد: «اين كتاب، بهطور مسلم از مراكز وحى و الهام گرفته شده و بهوسيله شخصيتى كه ارتباط با عالم غيب داشته است، تأليف شده است. | مترجم، مىگويد: «اين كتاب، بهطور مسلم از مراكز وحى و الهام گرفته شده و بهوسيله شخصيتى كه ارتباط با عالم غيب داشته است، تأليف شده است. | ||
خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
تأليف اين كتاب شريف، در ايام مسافرتهاى مترجم به زيارت اعتاب مقدسه و بدون وسايل عادى صورت گرفته است و از اين لحاظ از نقل روايات وارده و مطالب منقوله ديگر معذور بوده و فقط براى استشهاد و شيرين بودن، اشعار مناسبى بعدا آورده شده است. | تأليف اين كتاب شريف، در ايام مسافرتهاى مترجم به زيارت اعتاب مقدسه و بدون وسايل عادى صورت گرفته است و از اين لحاظ از نقل روايات وارده و مطالب منقوله ديگر معذور بوده و فقط براى استشهاد و شيرين بودن، اشعار مناسبى بعدا آورده شده است. | ||
وى، شرح و تفصيل خصوصيات اين كتاب و انتساب آن را به حضرت امام جعفر بن محمد صادق(ع) در مقدمه آن كه در سال(1378)، در تهران، طبع و منتشر شده است، ذكر نموده است و ثابت كرده كه اين كتاب شريف، لفظ و عبارات آن حضرت نيست، بلكه بهترين و پرارزشترين مجموعهاى است حاوى آداب و معارف و اخلاق و سنن مذهب شيعه جعفرى كه يكى از بزرگان برجسته شيعه، آن را در مقابل مؤلفات مذاهب ديگر تأليف و تدوين فرموده و به تناسب اين مرام، آن را به [[امام جعفر صادق (ع)|حضرت صادق (ع)]] كه يگانه مروج و مبين أحكام و آداب اين مذهب است، نسبت داده است و حقيقت اين نسبت، از لحاظ معنى و حقيقت است، نه از نظر لفظ و عبارت. | وى، شرح و تفصيل خصوصيات اين كتاب و انتساب آن را به حضرت امام جعفر بن محمد صادق(ع) در مقدمه آن كه در سال(1378)، در تهران، طبع و منتشر شده است، ذكر نموده است و ثابت كرده كه اين كتاب شريف، لفظ و عبارات آن حضرت نيست، بلكه بهترين و پرارزشترين مجموعهاى است حاوى آداب و معارف و اخلاق و سنن مذهب شيعه جعفرى كه يكى از بزرگان برجسته شيعه، آن را در مقابل مؤلفات مذاهب ديگر تأليف و تدوين فرموده و به تناسب اين مرام، آن را به [[امام جعفر صادق(ع)|حضرت صادق(ع)]] كه يگانه مروج و مبين أحكام و آداب اين مذهب است، نسبت داده است و حقيقت اين نسبت، از لحاظ معنى و حقيقت است، نه از نظر لفظ و عبارت. | ||
احتمال قوى دارد كه مؤلف بزرگوار اين كتاب شريف، تمام اين مطالب را از روايات و أخبار منقوله از [[امام جعفر صادق (ع)|حضرت صادق (ع)]] استنباط و استنتاج كرده و مضامين و معانى آنها را به اينصورت ترتيب و تنظيم كرده است. | احتمال قوى دارد كه مؤلف بزرگوار اين كتاب شريف، تمام اين مطالب را از روايات و أخبار منقوله از [[امام جعفر صادق(ع)|حضرت صادق(ع)]] استنباط و استنتاج كرده و مضامين و معانى آنها را به اينصورت ترتيب و تنظيم كرده است. | ||
== منابع == | == منابع == |
ویرایش