۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۹۶: | خط ۹۶: | ||
از بررسی و مطالعه کتاب معلوم میگردد که مؤلف، کتاب را در طی سالهای مختلف تألیف نموده است. وی همچنین در ضمن کتاب، خطبههایی را که در مناسبتهای مذهبی در اجتماع مردم در عراق انشا نموده، آورده است. در پایان مجلس چهارم، در قصیده مفصلی که در مدح اهلبیت(ع) سروده، چنین گوید: | از بررسی و مطالعه کتاب معلوم میگردد که مؤلف، کتاب را در طی سالهای مختلف تألیف نموده است. وی همچنین در ضمن کتاب، خطبههایی را که در مناسبتهای مذهبی در اجتماع مردم در عراق انشا نموده، آورده است. در پایان مجلس چهارم، در قصیده مفصلی که در مدح اهلبیت(ع) سروده، چنین گوید: | ||
«سبعون عاما مضت ما كان أجمعها إلا كومض بريق لاح في مزن». | |||
از بیت مذکور روشن میشود که وی در هفتاد سالگی این شعر را سروده است <ref> همان، شماره 2، ص239</ref>. | |||
نویسنده در آغاز هر مجلس، خطبه ادبی فصیحی ایراد میکند و بعد از آن، موضوعات مربوط به هر مجلس را بهنحو مبسوط با توجه به کتب اخبار و احادیث، بحث میکند. در پایان هر مجلس نیز مناجاتی به سبک مقامه ادبی انشا میکند و پس از آن، با اشعاری از سرودههای خود در موضوع مجلس، آن را به پایان میبرد <ref>همان، ص243</ref>. | نویسنده در آغاز هر مجلس، خطبه ادبی فصیحی ایراد میکند و بعد از آن، موضوعات مربوط به هر مجلس را بهنحو مبسوط با توجه به کتب اخبار و احادیث، بحث میکند. در پایان هر مجلس نیز مناجاتی به سبک مقامه ادبی انشا میکند و پس از آن، با اشعاری از سرودههای خود در موضوع مجلس، آن را به پایان میبرد <ref>همان، ص243</ref>. |
ویرایش