۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
جز (جایگزینی متن - 'ابوريحان بيرونى' به 'ابوريحان بيرونى ') |
||
خط ۷۹: | خط ۷۹: | ||
ابن سپاهى زاده در اين کتاب به همان روش کتاب ابوالفداء به معرفى شهرها، البته به ترتيب حروف الفبا مىپردازد و در ضبط دقيق اسامى از کتابهاى لغت و انساب نظير: الصحاح؛ جوهرى، العباب الزاخر و اللباب الفاخر؛ صنعانى، القاموس المحيط؛ فيروزآبادى و...بهره مىبرد كه با اين كار زحمت خواننده را در دستيابى به ضبط دقيق شكل اسامى، كه بىتوجهى بدان باعث بروز تحريف و افتادگى در آثار بسيارى از جغرافيا نويسان شده، كم كرده است. هر چند در بسيارى موارد آنچه را كه در تقويم البلدان آمده، مغفول گذارده و بابى را بدان اختصاص نداده است و لو از آنها در خلال ديگر مطالب ياد كرده است. سپاهى زاده جز اينكه کتاب را در قالب تازه عربى ريخته، قسمتهايى از اين کتاب را نيز به تركى برگردانده است. | ابن سپاهى زاده در اين کتاب به همان روش کتاب ابوالفداء به معرفى شهرها، البته به ترتيب حروف الفبا مىپردازد و در ضبط دقيق اسامى از کتابهاى لغت و انساب نظير: الصحاح؛ جوهرى، العباب الزاخر و اللباب الفاخر؛ صنعانى، القاموس المحيط؛ فيروزآبادى و...بهره مىبرد كه با اين كار زحمت خواننده را در دستيابى به ضبط دقيق شكل اسامى، كه بىتوجهى بدان باعث بروز تحريف و افتادگى در آثار بسيارى از جغرافيا نويسان شده، كم كرده است. هر چند در بسيارى موارد آنچه را كه در تقويم البلدان آمده، مغفول گذارده و بابى را بدان اختصاص نداده است و لو از آنها در خلال ديگر مطالب ياد كرده است. سپاهى زاده جز اينكه کتاب را در قالب تازه عربى ريخته، قسمتهايى از اين کتاب را نيز به تركى برگردانده است. | ||
مولف، در مقدمه کتاب به منابعى كه از آنها در نگارش اين کتاب سود جسته، منابعى كه عمدتا همان منابع تقويم البلدان هستند، اشاره مىكند كه از آن جملهاند: نزهة المشتاق؛ شريف [[ادریسی، محمد بن محمد|ادريسى]]، المسالك و الممالك؛ ابن خردادبه، القانون المسعودى؛ ابوريحان بيرونى و... | مولف، در مقدمه کتاب به منابعى كه از آنها در نگارش اين کتاب سود جسته، منابعى كه عمدتا همان منابع تقويم البلدان هستند، اشاره مىكند كه از آن جملهاند: نزهة المشتاق؛ شريف [[ادریسی، محمد بن محمد|ادريسى]]، المسالك و الممالك؛ ابن خردادبه، القانون المسعودى؛ [[ابو ریحان بیرونی، محمد بن احمد|ابوريحان بيرونى]] و... | ||
در بخش نخست كه به معرفى درياها اختصاص دارد، مولف از پنج درياى: محيط، چين، روم، نِيطِش و خزر به عنوان درياهاى بزرگ ياد مىكند و به معرفى ساير درياها و طول و عرض جغرافيايى هر يك مىپردازد. برخى از اين درياها عبارتند از: درياى قلزم، فارس، اخضر، اقيانوس و.... | در بخش نخست كه به معرفى درياها اختصاص دارد، مولف از پنج درياى: محيط، چين، روم، نِيطِش و خزر به عنوان درياهاى بزرگ ياد مىكند و به معرفى ساير درياها و طول و عرض جغرافيايى هر يك مىپردازد. برخى از اين درياها عبارتند از: درياى قلزم، فارس، اخضر، اقيانوس و.... | ||
خط ۹۵: | خط ۹۵: | ||
در اين بخش، همچنين مولف به بررسى موضوعى كه از جنبه جغرافياى عمومى حائز اهميت است؛ يعنى بررسى موضوع مساحت پرداخته و به مناسبت درباره اختلاف نظرهاى موجود درباره اصطلاحات: ذراع، ميل و فرسخ بحث كرده است. از آن پس به بيان مساحت اقاليم هفتگانه بنا بر ديدگاه قدما و متاخرين پرداخته است. | در اين بخش، همچنين مولف به بررسى موضوعى كه از جنبه جغرافياى عمومى حائز اهميت است؛ يعنى بررسى موضوع مساحت پرداخته و به مناسبت درباره اختلاف نظرهاى موجود درباره اصطلاحات: ذراع، ميل و فرسخ بحث كرده است. از آن پس به بيان مساحت اقاليم هفتگانه بنا بر ديدگاه قدما و متاخرين پرداخته است. | ||
در برخى موارد هم كه طول و عرض صحيح برخى اقاليم براى مولف واضح نبوده، بر پايه فاصله اين اقاليم از سرزمينهايى كه طول و عرضشان معلوم بوده، طول و عرض آنها را حساب كرده و همچون ابوالفداء، در اين محاسبات از ابوريحان بيرونى پيروى كرده است. | در برخى موارد هم كه طول و عرض صحيح برخى اقاليم براى مولف واضح نبوده، بر پايه فاصله اين اقاليم از سرزمينهايى كه طول و عرضشان معلوم بوده، طول و عرض آنها را حساب كرده و همچون ابوالفداء، در اين محاسبات از [[ابو ریحان بیرونی، محمد بن احمد|ابوريحان بيرونى]] پيروى كرده است. | ||
در پايان اين بخش، مولف يادآور مىشود كه شهرهاى فراوانى وجود دارند كه در هيچ يك از اقاليم سبعه نمىگنجند و اينها شهرهايى هستند كه در وراى اقليم اول در طرف جنوب و نيز پس از آخرين نقطه اقليم هفتم از سمت شمال و نيز آخرين نقطه معموره زمين در شمال قرار گرفتهاند. از آن پس، مولف از اقاليم عرفى كه بالغ بر بيست و نه اقليم است، نام مىبرد. | در پايان اين بخش، مولف يادآور مىشود كه شهرهاى فراوانى وجود دارند كه در هيچ يك از اقاليم سبعه نمىگنجند و اينها شهرهايى هستند كه در وراى اقليم اول در طرف جنوب و نيز پس از آخرين نقطه اقليم هفتم از سمت شمال و نيز آخرين نقطه معموره زمين در شمال قرار گرفتهاند. از آن پس، مولف از اقاليم عرفى كه بالغ بر بيست و نه اقليم است، نام مىبرد. |
ویرایش