۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
'''الرسالات الفقهية و الأصولية'''، مشتمل بر تعدادى رساله فقهى و اصولى [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره) است كه در سال 1432ق1392/ش، توسط مؤسسه تنظيم و نشر آثار [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره) بهعنوان بيستمين جلد موسوعه [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره) به طبع رسيد. اين اثر پيش از آن در سال 1378ش با نام «الرسائل العشرة» توسط همين مؤسسه به چاپ رسيده بود كه دو وجيزه به آن افزوده شده و با عنوان جديد منتشر شد. از آنجا كه كتابشناسى «الرسائل العشرة» در برنامه موجود است در اين نوشتار، مطالبى پيرامون طبع موسوعه بيان مىشود. | |||
در اين طبع از كتاب، علاوه بر رسالههاى مذكور در طبع 1378ش، دو وجيزه (نوشته مختصر) از آثار امام(ره) پس از فوائد پنجگانه ارائه شده است. اولين وجيزه تعليقهاى عربى بر رساله تقابل است. آيتالله شيخ جعفر تبريزى از شاگردان [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره) و از مقررين دروس اصول ايشان، رساله تقابل را كه مرحوم پدر وى آيتالله شيخ محمدحسين خيابانى تبريزى در موضوع تقابل در منطق نوشته بود به امام(ره) تقديم كرد و مصرّ بود كه امام(ره) بر آن تعليقهاى بنويسد و در اين اواخر امام به اين درخواست پاسخ مثبت داد و بر آن تعليقههايى نوشت كه در اين موسوعه آمده است. اين رساله كه از قلم بسيارى از گردآورندگان فهارس كتب امام و تأليفات امام(ره) افتاده است، پيش از اين در شمارههاى 56-55 نشريه «كلام اسلامى» منتشر شده است <ref>ر.ك: مقدمه محقق، صفحه ح</ref>. | در اين طبع از كتاب، علاوه بر رسالههاى مذكور در طبع 1378ش، دو وجيزه (نوشته مختصر) از آثار امام(ره) پس از فوائد پنجگانه ارائه شده است. اولين وجيزه تعليقهاى عربى بر رساله تقابل است. آيتالله شيخ جعفر تبريزى از شاگردان [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره) و از مقررين دروس اصول ايشان، رساله تقابل را كه مرحوم پدر وى آيتالله شيخ محمدحسين خيابانى تبريزى در موضوع تقابل در منطق نوشته بود به امام(ره) تقديم كرد و مصرّ بود كه امام(ره) بر آن تعليقهاى بنويسد و در اين اواخر امام به اين درخواست پاسخ مثبت داد و بر آن تعليقههايى نوشت كه در اين موسوعه آمده است. اين رساله كه از قلم بسيارى از گردآورندگان فهارس كتب امام و تأليفات امام(ره) افتاده است، پيش از اين در شمارههاى 56-55 نشريه «كلام اسلامى» منتشر شده است <ref>ر.ك: مقدمه محقق، صفحه ح</ref>. |
ویرایش