۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - 'صاحب جواهر' به 'صاحب جواهر ') |
||
خط ۱۰۱: | خط ۱۰۱: | ||
جهت دوم در مقتضاى قاعده شرطيت ولايت و ايمان در صحت اعمال و عبادات، براى اثبات شرطيت شهادت ثالثه در اذان مىباشد. | جهت دوم در مقتضاى قاعده شرطيت ولايت و ايمان در صحت اعمال و عبادات، براى اثبات شرطيت شهادت ثالثه در اذان مىباشد. | ||
ايشان روايات طايفه اول را آورده و نظر بزرگانى چون صدوق، [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]، [[علمالهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]]، ابن براج، محقق، علامه، مجلسى اول، [[علامه مجلسى]]، صاحب حدائق، صاحب جواهر، [[حر عاملی، محمد بن حسن|شيخ حر عاملى]]، صاحب قوانين، نراقى، حكيم، خويى، [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](رحمه الله) و ديگران را در باره آنها ذكر نموده است. | ايشان روايات طايفه اول را آورده و نظر بزرگانى چون صدوق، [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]، [[علمالهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]]، ابن براج، محقق، علامه، مجلسى اول، [[علامه مجلسى]]، صاحب حدائق، [[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]] ، [[حر عاملی، محمد بن حسن|شيخ حر عاملى]]، صاحب قوانين، نراقى، حكيم، خويى، [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](رحمه الله) و ديگران را در باره آنها ذكر نموده است. | ||
طايفه چهارم، رواياتى هستند كه شهادت ثالثه را جزو اذان دانستهاند. | طايفه چهارم، رواياتى هستند كه شهادت ثالثه را جزو اذان دانستهاند. |
ویرایش