۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'محقق ثانى' به 'محقق ثانى ') |
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
||
خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
شيخ على بن حسين كركى، معروف به [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق كركى]] ، [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق ثانى]] (م 940 ه ق) | شيخ على بن حسين كركى، معروف به [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق كركى]]، [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق ثانى]] (م 940 ه ق) | ||
---------------------------------- | ---------------------------------- | ||
خط ۲۶۴: | خط ۲۶۴: | ||
پس از تأليف اين كتاب، در تأييد و رد آن كتابهاى زيادى نوشته شده كه بعضى از آنان از خاندان [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق كركى]] هستند كه به آنها اشاره مىشود: | پس از تأليف اين كتاب، در تأييد و رد آن كتابهاى زيادى نوشته شده كه بعضى از آنان از خاندان [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق كركى]] هستند كه به آنها اشاره مىشود: | ||
همچون رساله جعفرية و قاطعة اللجاج و ساير آثار [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق كركى]] ، توسط شيخ ابراهيم قطيفى در رد اين كتاب نيز صلاة الجمعة قطيفى نوشته شد كه در آن وجوب نماز جمعه با وجود فقيه جامع الشرائط رد شده است (ذ62/15/) | همچون رساله جعفرية و قاطعة اللجاج و ساير آثار [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق كركى]]، توسط شيخ ابراهيم قطيفى در رد اين كتاب نيز صلاة الجمعة قطيفى نوشته شد كه در آن وجوب نماز جمعه با وجود فقيه جامع الشرائط رد شده است (ذ62/15/) | ||
از بين خاندان [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق كركى]] نوۀ دخترى وى، سيد حسين بن ضياء الدين موسوى معروف به مجتهد كتاب اللمعة فى عدم عينية صلاة الجمعة را تأليف نموده در آن با بدترين عبارتها نظريات [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق كركى]] را رد كرده است ذ146/3/، 353/18، اعيان الشيعه 186/5 | از بين خاندان [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق كركى]] نوۀ دخترى وى، سيد حسين بن ضياء الدين موسوى معروف به مجتهد كتاب اللمعة فى عدم عينية صلاة الجمعة را تأليف نموده در آن با بدترين عبارتها نظريات [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق كركى]] را رد كرده است ذ146/3/، 353/18، اعيان الشيعه 186/5 | ||
خط ۳۲۵: | خط ۳۲۵: | ||
و در مقدمه كتاب نيز آمده است از آنجايى كه بعضى از اهل علم فتواى به حرام شدن زن شيرده بر شوهرش به سبب شير دادن بعضى از بچهها دادهاند در حاليكه اين فتوا مبناى علمى از قرآن، سنت، اجماع با اقوال فقهاء معتبر نداشته است و از طرفى اين فتوا را به [[شهيد اول]] نسبت دادهاند و من اطمينان به فساد اين نسبت دارم و در مقام جوابگوئى برآمدهام و با بيان آيات و روايات و كلام فقها، نادرست بودن اين نظريه را اثبات مىنمايم. | و در مقدمه كتاب نيز آمده است از آنجايى كه بعضى از اهل علم فتواى به حرام شدن زن شيرده بر شوهرش به سبب شير دادن بعضى از بچهها دادهاند در حاليكه اين فتوا مبناى علمى از قرآن، سنت، اجماع با اقوال فقهاء معتبر نداشته است و از طرفى اين فتوا را به [[شهيد اول]] نسبت دادهاند و من اطمينان به فساد اين نسبت دارم و در مقام جوابگوئى برآمدهام و با بيان آيات و روايات و كلام فقها، نادرست بودن اين نظريه را اثبات مىنمايم. | ||
پس از تأليف اين كتاب، شيخ ابراهيم قطيفى (زنده در 945) در نقد و رد كلام [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق ثانى]] ، كتاب مستقلى را تأليف نموده است كه در آن مراعات احترام [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق ثانى]] را ننموده است. صاحب اعيان الشيعه سيد محسن امين در مورد كتاب شيخ ابراهيم مىنويسد: قد اساء فيها الأدب و تكلم بما لا يليق بالعلماء. (اعيان الشيعه 211/8) | پس از تأليف اين كتاب، شيخ ابراهيم قطيفى (زنده در 945) در نقد و رد كلام [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق ثانى]]، كتاب مستقلى را تأليف نموده است كه در آن مراعات احترام [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق ثانى]] را ننموده است. صاحب اعيان الشيعه سيد محسن امين در مورد كتاب شيخ ابراهيم مىنويسد: قد اساء فيها الأدب و تكلم بما لا يليق بالعلماء. (اعيان الشيعه 211/8) | ||
==تاريخ تأليف== | ==تاريخ تأليف== |
ویرایش