۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - ' ابو ' به ' ابو') |
||
| خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
شيوه شوكانى چنين است كه در آغاز، آيات را ذكر مىكند و تفسيرى معقول از آن ارائه مىدهد. آنگاه به روايات تفسيرى گذشتگان مىپردازد. به تناسب بين آيات عنايت ندارد و آن را بىفايده دانسته و تكلفى دور از انصاف بر اساس رأى شخصى،محسوب مىكند <ref>متن كتاب، ج 1، ص 85 ذيل آيات 40 تا 42 بقره</ref>. | شيوه شوكانى چنين است كه در آغاز، آيات را ذكر مىكند و تفسيرى معقول از آن ارائه مىدهد. آنگاه به روايات تفسيرى گذشتگان مىپردازد. به تناسب بين آيات عنايت ندارد و آن را بىفايده دانسته و تكلفى دور از انصاف بر اساس رأى شخصى،محسوب مىكند <ref>متن كتاب، ج 1، ص 85 ذيل آيات 40 تا 42 بقره</ref>. | ||
اعتماد وى در لغت بيشتر به مبرّد، | اعتماد وى در لغت بيشتر به مبرّد، ابوعبيده و فرّاء است. كمتر به اختلاف قرائتها اشاره مىكند و در حدّ لزوم به آنها مىپردازد. ذيل آيات احكام، اختلاف آراى فقهى مذاهب را با ذكر دلايلشان يادآور مىشود و با آزادى نظر كامل و استنباط شخصى درباره آنها به داورى مىنشيند. اهتمام شوكانى بيشتر به نحاس، ابن عطيه دمشقى، ابن عطيه اندلسى، قرطبى، [[زمخشری، محمود بن عمر|زمخشرى]] و [[سيوطى]] بوده است. | ||
تفسير شوكانى بسيار متأثر از آراى اعتقادى اوست. چنانكه در هر كجا مناسبتى يافته به نكوهش تقليد و مقلدان پرداخته و معتقد است مقلّدان با تقليد از ديگران، كتاب خدا و سنّت رسولش را ترك مىكنند؛ مانند: ج 1، ص 193 ذيل آيه 170 سوره بقره. خصوصاً ذيل آيه 31 سوره توبه و آيه 28 سوره اعراف. | تفسير شوكانى بسيار متأثر از آراى اعتقادى اوست. چنانكه در هر كجا مناسبتى يافته به نكوهش تقليد و مقلدان پرداخته و معتقد است مقلّدان با تقليد از ديگران، كتاب خدا و سنّت رسولش را ترك مىكنند؛ مانند: ج 1، ص 193 ذيل آيه 170 سوره بقره. خصوصاً ذيل آيه 31 سوره توبه و آيه 28 سوره اعراف. | ||
| خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
در ابتداى هر سوره نيز پس از ذكر نام آن به وجه تسميه اسامى سوره مىپردازد،سپس بحث مكى و مدنى بودن آن را با استدلال بر هر ديدگاه متعرض گشته، اسباب نزول آن را بيان مىدارد. | در ابتداى هر سوره نيز پس از ذكر نام آن به وجه تسميه اسامى سوره مىپردازد،سپس بحث مكى و مدنى بودن آن را با استدلال بر هر ديدگاه متعرض گشته، اسباب نزول آن را بيان مىدارد. | ||
فضل سورهها را با نقل رواياتى از نجارى، احمد، | فضل سورهها را با نقل رواياتى از نجارى، احمد، ابوداود و نسايى بازگو مىكند. ايشان در برخى موارد بعد از نقل روايت به تحليل آن پرداخته از تفاسيرى نظير طبرى مطالبى نقل مىنمايد. | ||
در اسناد روايت نيز دقت داشته معمولاً به ضعف يا حسن سند، اشاره دارد. در قرائت نيز سعى دارد، ريشه قرائت را كه به كدام لغت است، بازگو كند؛ مانند: ج 1، ص 28 آيه ''' «اهدنا الصراط المستقيم» '''. | در اسناد روايت نيز دقت داشته معمولاً به ضعف يا حسن سند، اشاره دارد. در قرائت نيز سعى دارد، ريشه قرائت را كه به كدام لغت است، بازگو كند؛ مانند: ج 1، ص 28 آيه ''' «اهدنا الصراط المستقيم» '''. | ||
| خط ۷۹: | خط ۷۹: | ||
اين تفسير بارها در قاهره و بيروت به چاپ رسيده است؛ از جمله در سال 1349ق در قاهره با 5 مجلد و در بيروت توسط دار المعرفة، دار احياء التراث العربى به شيوه افست تجديد چاپ شده است. چاپ ديگرى در قاهره، توسط دار الحديث به سال 1413ق در 6 جلد در قطع وزيرى با تصحيح و استخراج احاديث و تهيه فهرست به اهتمام | اين تفسير بارها در قاهره و بيروت به چاپ رسيده است؛ از جمله در سال 1349ق در قاهره با 5 مجلد و در بيروت توسط دار المعرفة، دار احياء التراث العربى به شيوه افست تجديد چاپ شده است. چاپ ديگرى در قاهره، توسط دار الحديث به سال 1413ق در 6 جلد در قطع وزيرى با تصحيح و استخراج احاديث و تهيه فهرست به اهتمام ابوحفص سيد بن ابراهيم انجام گرفته است. | ||
نسخه حاضر توسط دار [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] و دار الكلم الطيب به شكل مشترك در بيروت و دمشق در 6 مجلد (5 مجلد آن تفسير و يك جلد فهرستهاى گوناگون)، چاپ اول خود را در سال 1414ق1994/م در قطع وزيرى،عرضه نموده است. تحقيق اين نسخه توسط دفتر تحقيق علمى دار [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] و دار الكلم الطيب انجام گرفته است. مقدمه تحقيق شامل شرح حال مفسر، كتب و تأليفات وى و بيان روش تفسيرى اوست. مؤلف نيز ضمن مقدمهاى روش خود را ضمن بيان فضل قرآن و تفسير و شيوههاى مفسرين، توضيح داده است. پاورقى اين نسخه محدود به آدرس آيات و معناى برخى كلمات مشكل است. فهرست مطالب به ترتيب تفسير آيات در پايان هر جلد راهنماى محققين مىباشد. | نسخه حاضر توسط دار [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] و دار الكلم الطيب به شكل مشترك در بيروت و دمشق در 6 مجلد (5 مجلد آن تفسير و يك جلد فهرستهاى گوناگون)، چاپ اول خود را در سال 1414ق1994/م در قطع وزيرى،عرضه نموده است. تحقيق اين نسخه توسط دفتر تحقيق علمى دار [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] و دار الكلم الطيب انجام گرفته است. مقدمه تحقيق شامل شرح حال مفسر، كتب و تأليفات وى و بيان روش تفسيرى اوست. مؤلف نيز ضمن مقدمهاى روش خود را ضمن بيان فضل قرآن و تفسير و شيوههاى مفسرين، توضيح داده است. پاورقى اين نسخه محدود به آدرس آيات و معناى برخى كلمات مشكل است. فهرست مطالب به ترتيب تفسير آيات در پايان هر جلد راهنماى محققين مىباشد. | ||
| خط ۸۷: | خط ۸۷: | ||
#الامام الشوكاني مفسرا، دكتر محمد الغماري. | #الامام الشوكاني مفسرا، دكتر محمد الغماري. | ||
#الامام الشوكاني و إيراده للقرائات في تفسيره، احمد عبدالله المقري. | #الامام الشوكاني و إيراده للقرائات في تفسيره، احمد عبدالله المقري. | ||
#فهارس فتح القدير، | #فهارس فتح القدير، ابوحفص سيد بن ابراهيم بن صادق. | ||
==پانويس == | ==پانويس == | ||
ویرایش