۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'عبد الله' به 'عبدالله') |
جز (جایگزینی متن - ' ابو ' به ' ابو') |
||
خط ۱۰۴: | خط ۱۰۴: | ||
چون اعتقاد علماى شيعه بر اين بود كه بايد انتخابات زير نظر روحانيت صورت گيرد و نسبت به شيعيان عراق كه دو ثلث ملت عراق را تشكيل مىدادند، توجه بيشترى شود. | چون اعتقاد علماى شيعه بر اين بود كه بايد انتخابات زير نظر روحانيت صورت گيرد و نسبت به شيعيان عراق كه دو ثلث ملت عراق را تشكيل مىدادند، توجه بيشترى شود. | ||
اما ملك فيصل زير بار نمىرفت، لذا «آيت الله شيخ مهدى خالصى» كه از علماى بزرگ عراق و مقيم كاظمين بود، حكم تحريم انتخابات را صادر نمود. اين حكم را مرحوم آيت الله نائينى و سپس آيت الله [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد | اما ملك فيصل زير بار نمىرفت، لذا «آيت الله شيخ مهدى خالصى» كه از علماى بزرگ عراق و مقيم كاظمين بود، حكم تحريم انتخابات را صادر نمود. اين حكم را مرحوم آيت الله نائينى و سپس آيت الله [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]] هم امضا نمودند و در اثر امضاى اين دو بزرگوار، مخالفتهاى زيادى در عراق ايجاد شد و دولت عراق تصميم گرفت شيخ مهدى خالصى و علامۀ نائينى و ساير روحانيون طراز اول و سرشناس مؤثر در اين امر را تبعيد كند. | ||
در اواخر سال 1341 هجرى قمرى، تبعيد علما همراه با اقدامات و پوششهاى نظامى صورت گرفت. آيت الله نائينى، آيت الله اصفهانى، آيت الله خالصى و جمعى از شاگردان مبرز آيت الله نائينى مانند آقا سيد جمال الدين گلپايگانى، سيد حسن تهامى بيرجندى، آقا سيد حسن بحر العلوم و آقا شيخ اسد الله زنجانى همراه عدهاى از بستگان علامۀ نائينى به ايران تبعيد شدند. | در اواخر سال 1341 هجرى قمرى، تبعيد علما همراه با اقدامات و پوششهاى نظامى صورت گرفت. آيت الله نائينى، آيت الله اصفهانى، آيت الله خالصى و جمعى از شاگردان مبرز آيت الله نائينى مانند آقا سيد جمال الدين گلپايگانى، سيد حسن تهامى بيرجندى، آقا سيد حسن بحر العلوم و آقا شيخ اسد الله زنجانى همراه عدهاى از بستگان علامۀ نائينى به ايران تبعيد شدند. |
ویرایش