۶۱٬۱۸۹
ویرایش
ضیاءالدین مقدسی، محمد بن عبدالواحد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' عبد ' به ' عبد'
جز (جایگزینی متن - ' ابو ' به ' ابو') |
جز (جایگزینی متن - ' عبد ' به ' عبد') |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class='wikiInfo'> | <div class='wikiInfo'> | ||
[[پرونده:NUR03282.jpg|بندانگشتی|ضیاء الدین مقدسی، محمد بن | [[پرونده:NUR03282.jpg|بندانگشتی|ضیاء الدین مقدسی، محمد بن عبدالواحد]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type='authorName'|ضیاء الدین مقدسی، محمد بن | ! نام!! data-type='authorName'|ضیاء الدین مقدسی، محمد بن عبدالواحد | ||
|- | |- | ||
|نام های دیگر | |نام های دیگر | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
==ولادت== | ==ولادت== | ||
«ضياء الدين ابوعبدالله محمد بن | «ضياء الدين ابوعبدالله محمد بن عبدالواحد بن احمد بن عبدالرحمن بن اسماعيل بن منصور سعدى مَقدِسى»، محدث، فقيه و مورخ حنبلى، در سال 569ق، در خانواده‌اى اهل علم و مبارزه عليه صليبيان، در دمشق متولد شد. | ||
==کسب علم و دانش== | ==کسب علم و دانش== | ||
از همان آغاز كودكى، به فراگيرى علم گمارده شد و در هفت سالگى توانست به استماع حديث از ابوالمعالى بن صابر و... بپردازد. پدر وى، همان‌گونه كه در خانواده‌هاى اهل علم متداول است، در همان دوران كودكى ضياء الدين، از حسن بن على بن شيرويه بغدادى براى وى اجازه روايت دريافت كرد و سرانجام ضياء الدين در زمره ملازمان | از همان آغاز كودكى، به فراگيرى علم گمارده شد و در هفت سالگى توانست به استماع حديث از ابوالمعالى بن صابر و... بپردازد. پدر وى، همان‌گونه كه در خانواده‌هاى اهل علم متداول است، در همان دوران كودكى ضياء الدين، از حسن بن على بن شيرويه بغدادى براى وى اجازه روايت دريافت كرد و سرانجام ضياء الدين در زمره ملازمان عبدالغنى مقدسى (م 600ق)، از محدثان و مشايخ مشهور عصر خويش، قرار گرفت و با راهنمايى‌هاى وى به آموختن علوم از دانشمندان زمان خود پرداخت. | ||
مؤلف براى فراگيرى حديث و ساير دانش‌ها به شهرهاى مختلفى، از جمله قدس، مصر (قاهره)، بغداد، همدان، اصفهان و... سفر كرد، سپس به دمشق بازگشت و تا سال 605ق، در آنجا ماند. در سال 605ق، براى فراگيرى حديث دوباره عازم سفرى طولانى شد و به شهرهاى حلب، حران، موصل، اصفهان، همدان، نيشابور، هرات مسافرت كرد و سپس به دمشق بازگشت. وى در اين شهرها و نيز زادگاه خويش، احاديث فراوانى را از مشايخ متعدد استماع كرد و در سال 643ق، درگذشت. | مؤلف براى فراگيرى حديث و ساير دانش‌ها به شهرهاى مختلفى، از جمله قدس، مصر (قاهره)، بغداد، همدان، اصفهان و... سفر كرد، سپس به دمشق بازگشت و تا سال 605ق، در آنجا ماند. در سال 605ق، براى فراگيرى حديث دوباره عازم سفرى طولانى شد و به شهرهاى حلب، حران، موصل، اصفهان، همدان، نيشابور، هرات مسافرت كرد و سپس به دمشق بازگشت. وى در اين شهرها و نيز زادگاه خويش، احاديث فراوانى را از مشايخ متعدد استماع كرد و در سال 643ق، درگذشت. | ||
| خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
# محمد بن حمزة بن ابى‌صقر؛ | # محمد بن حمزة بن ابى‌صقر؛ | ||
# ابن صدقه حرّانى؛ | # ابن صدقه حرّانى؛ | ||
# | # عبدالرحمن بن على خرقى؛ | ||
# بوصيرى؛ | # بوصيرى؛ | ||
# فاطمه بنت سعد الله؛ | # فاطمه بنت سعد الله؛ | ||
# ابوروح | # ابوروح عبدالمعز بن محمد؛ | ||
# حافظ سلفى؛ | # حافظ سلفى؛ | ||
# احمد بن على ناعم؛ | # احمد بن على ناعم؛ | ||