۶۱٬۱۸۹
ویرایش
تزكية النفس و تهذيب الروح: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' عبد ' به ' عبد'
جز (A-esmaili@noornet.net صفحهٔ تزکیة النفس و تهذیب الروح را به تزكية النفس و تهذيب الروح منتقل کرد) |
جز (جایگزینی متن - ' عبد ' به ' عبد') |
||
| خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
از جمله ديگر موضوعات بحث شده در تمهيد، عبارتند از: تزكيه نفس؛ تقوى؛ راه‌هاى بيدارى؛ اهميت و ارزش عالم عامل؛ مراحل تزكيه؛ ادراك الهامات رحمانى؛ استاد تزكيه نفس؛ كثرت عبادت و... (همان9- 45). | از جمله ديگر موضوعات بحث شده در تمهيد، عبارتند از: تزكيه نفس؛ تقوى؛ راه‌هاى بيدارى؛ اهميت و ارزش عالم عامل؛ مراحل تزكيه؛ ادراك الهامات رحمانى؛ استاد تزكيه نفس؛ كثرت عبادت و... (همان9- 45). | ||
در بخش اول، در پنج قسمت، به بحث پيرامون مراحل توبه، پرداخته شده است. در اولين قسمت، حقيقت توبه، بيان شده است. نويسنده معتقد است سالكى كه از خواب غفلت بيدار شده و اراده سير در طريق كمالات را دارد، بايد ابتدا، حقيقت توبه را درك نمايد؛ زيرا توبه، اولين قدم در مسير بازگشت به سوى خداست و | در بخش اول، در پنج قسمت، به بحث پيرامون مراحل توبه، پرداخته شده است. در اولين قسمت، حقيقت توبه، بيان شده است. نويسنده معتقد است سالكى كه از خواب غفلت بيدار شده و اراده سير در طريق كمالات را دارد، بايد ابتدا، حقيقت توبه را درك نمايد؛ زيرا توبه، اولين قدم در مسير بازگشت به سوى خداست و عبدبه وسيله آن، قلب خويش را از ذنوب و آلودگى‌هاى روحى، پاك كرده و بدين وسيله، مستحق هدايت الهى مى‌شود (متن كتاب، ص49). | ||
در قسمت دوم، به تعريف توبه نصوح پرداخته شده است. نويسنده بر اين باور است كه از آنجايى كه توبه، فقط يكبار در زندگى آدمى محقق مى‌گردد، پس | در قسمت دوم، به تعريف توبه نصوح پرداخته شده است. نويسنده بر اين باور است كه از آنجايى كه توبه، فقط يكبار در زندگى آدمى محقق مى‌گردد، پس عبدبايد در آن دقت داشته باشد تا توبه‌اى تمام و صحيح انجام دهد و اين توبه، پس از يقظه حاصل شده و توبه نصوح ناميده مى‌شود (همان، ص54). | ||
از جمله صفات قبيح و زشت آدمى كه انسان آن را از شيطان، به ارث برده است، آن است كه گناه خويش را به گردن ديگران انداخته و بدين وسيله، ديگرى را متهم نمياد. در قسمت سوم، به توضيح اين مطلب پرداخته شده است (همان، ص55). | از جمله صفات قبيح و زشت آدمى كه انسان آن را از شيطان، به ارث برده است، آن است كه گناه خويش را به گردن ديگران انداخته و بدين وسيله، ديگرى را متهم نمياد. در قسمت سوم، به توضيح اين مطلب پرداخته شده است (همان، ص55). | ||
| خط ۱۲۰: | خط ۱۲۰: | ||
[[رده:اخلاق اسلامی]] | [[رده:اخلاق اسلامی]] | ||
[[رده:مباحث خاص اخلاق اسلامی]] | [[رده:مباحث خاص اخلاق اسلامی]] | ||