۶۱٬۱۸۹
ویرایش
شعرانی، ابوالحسن: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' ابو ' به ' ابو'
جز (جایگزینی متن - 'جامع الرواة' به 'جامع الرواة') |
جز (جایگزینی متن - ' ابو ' به ' ابو') |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
|- | |- | ||
|نام های دیگر | |نام های دیگر | ||
|data-type='authorOtherNames'| شعرانی تهرانی، | |data-type='authorOtherNames'| شعرانی تهرانی، ابوالحسن | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
علامۀ بزرگ شيخ | علامۀ بزرگ شيخ ابوالحسن شعرانى،از شخصيتهاى برجسته و دانشمندان كم نظير اسلامى قرن چهاردهم هجرى است. او بازماندۀ خاندانى از خاندانهاى علم و دانش و تقوا و معنويت بود و اينك يادى از نياكان پاك او: | ||
1.ملا فتح اللّه كاشانى؛ سلسلۀ نسب ميرزا | 1.ملا فتح اللّه كاشانى؛ سلسلۀ نسب ميرزا ابوالحسن شعرانى،به دانشمندى بزرگ و قرآن شناسى فرزانه يعنى علامه«ملا فتح اللّه كاشانى»(م 988 ق.)مفسر معروف عصر صفويه مى‌رسد. تفسير«منهج الصادقين»وى به زبان فارسى شهرۀ آفاق است. | ||
2.ابو الحسن مجتهد تهرانى؛ جد اعلاى ميرزا | 2.ابو الحسن مجتهد تهرانى؛ جد اعلاى ميرزا ابوالحسن شعرانى،شيخ ابوالحسن مجتهد تهرانى(1200-1272 ق.)است.در تهران و سپس اصفهان به تحصيل پرداخت آنگاه عازم عراق شده و در حوزه‌هاى علميۀ آن ديار نزد بزرگانى چون سيد على طباطبايى(صاحب رياض)ادامۀ تحصيل داد و با اجازۀ اجتهاد به تهران مراجعت كرد. | ||
3.آخوند غلامحسين؛ پدر بزرگ ميرزا | 3.آخوند غلامحسين؛ پدر بزرگ ميرزا ابوالحسن شعرانى،آخوند غلامحسين،يكى از علماى متقى و فاضل تهران بود. آخوند در سال 1313 ق.در نجف اشرف به خاك سپرده شد. | ||
4.حاج شيخ محمد تهرانى؛ حاج شيخ محمد تهرانى،پدر ميرزا | 4.حاج شيخ محمد تهرانى؛ حاج شيخ محمد تهرانى،پدر ميرزا ابوالحسن شعرانى عالمى متقى بود.در سال 1346 ق.از دنيا رفت. | ||
==تولد و تحصيل== | ==تولد و تحصيل== | ||
ميرزا | ميرزا ابوالحسن شعرانى در سال 1320 ق.در تهران و در خانواده‌اى روحانى و دانش پرور،به دنيا آمد و پرورش يافت. سواد قرآنى را نزد پدر عالمش،شيخ محمد تهرانى،آموخت و در حقيقت پدرش نخستين معلم او بود.بعدها كه كمى بزرگ شد وارد مدرسۀ مروى تهران گشته،به تحصيل پرداخت.ادبيات عرب،فارسى،منطق،فقه، اصول،فلسفه،رياض،و...را طى سالها آموخت. از معروف‌ترين اساتيد او در حوزۀ علميۀ تهران، مى‌توان از آية اللّه حاج ميرزا مهدى آشتيانى نام برد.همچنين حكيم محقق ميرزا محمود قمى از اساتيد او بود كه مردى زاهد و دانشمند بود. حبيب اللّه ذو الفنون نيز استاد رياضى ميرزا ابوالحسن شعرانى در حوزۀ تهرانى بود. | ||
ميرزا | ميرزا ابوالحسن شعرانى،در دورۀ جوانى كه حوزۀ علميۀ قم تازه تأسيس شده بود،سفرى به آن ديار كرد و در محضر اساتيدى مانند آية اللّه حاج شيخ عبد الكريم حائرى(مؤسس حوزه)و حاج شيخ عبد النبى نورى به ادامۀ تحصيل پرداخت. | ||
شعرانى 26 ساله بود كه پدر عالم و بزرگوارش را از دست داد.اين حادثه براى او بسيار سنگين بود ولى هرگز ارادۀ او را در راه سالها كسب دانش و سير در آفاق و انفس براى تحصيل علم و سير و سلوك،سست نكرد. اين بود كه او پس از سالها تحصيل در حوزۀ تازه تأسيس قم،آهنگ حوزۀ كهن و پر خاطرۀ نجف اشرف كرد و مدتها در آنجا موفق به بهره‌گيرى از محضر اساتيد بزرگ شد.در بين اساتيد حوزۀ علميۀ نجف،سيد | شعرانى 26 ساله بود كه پدر عالم و بزرگوارش را از دست داد.اين حادثه براى او بسيار سنگين بود ولى هرگز ارادۀ او را در راه سالها كسب دانش و سير در آفاق و انفس براى تحصيل علم و سير و سلوك،سست نكرد. اين بود كه او پس از سالها تحصيل در حوزۀ تازه تأسيس قم،آهنگ حوزۀ كهن و پر خاطرۀ نجف اشرف كرد و مدتها در آنجا موفق به بهره‌گيرى از محضر اساتيد بزرگ شد.در بين اساتيد حوزۀ علميۀ نجف،سيد ابوتراب خوانسارى(متوفاى 1346 ق.)بيشتر از ديگران،شعرانى را مجذوب خود كرد.سيد ابوتراب خوانسارى در بين علماء شخصيت برجسته‌اى داشت و علاوه بر فقه و معارف شيعه، با فقه اهل سنت نيز آشنا بود. | ||
==بازگشت== | ==بازگشت== | ||
شيخ | شيخ ابوالحسن شعرانى پس از تكميل تحصيلات علمى و سير و سلوك عرفانى و علمى،در اوج استبداد رضا خانى،به تهران بازگشت و شروع به تبليغ و تدريس و تحقيق و ادامۀ سير و سلوك كرد.او خود در اين باره مى‌نويسد: | ||
«چون عهد شباب به تحصيل علوم و حفظ اصطلاحات و رسوم بگذشت...از هر عملى بهره بگرفتم و از خرمنى خوشه برداشتم.گاهى به مطالعه كتب ادب از عجم و عرب،و زمانى به دراست(تدريس)اشارات([[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]])و اسفار (ملا صدرا)و زمانى به تتبع تفاسير و اخبار،وقتى به تفسير و تحشيۀ كتب فقه و اصول و گاهى به تعمق در مسائل رياضى و معقول تا آن عهد به سر آمد...ساليان دراز،شب بيدار و روز تكرار هميشه ملازم دفاتر و كراريس(همراه دفترها و جزوه‌ها)و پيوسته موافق اخلام و قراطيس(همدم قلمها و كاغذها)ناگهان سروش غيب در گوش،اين ندا داد كه علم براى معرفت است و معرفت بذر عمل و طاعت،و طاعت بى اخلاص نشود و اين همه ميسر نگردد مگر به توفيق خدا و توسل به اوليا،مشغولى تا چند ها. | «چون عهد شباب به تحصيل علوم و حفظ اصطلاحات و رسوم بگذشت...از هر عملى بهره بگرفتم و از خرمنى خوشه برداشتم.گاهى به مطالعه كتب ادب از عجم و عرب،و زمانى به دراست(تدريس)اشارات([[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]])و اسفار (ملا صدرا)و زمانى به تتبع تفاسير و اخبار،وقتى به تفسير و تحشيۀ كتب فقه و اصول و گاهى به تعمق در مسائل رياضى و معقول تا آن عهد به سر آمد...ساليان دراز،شب بيدار و روز تكرار هميشه ملازم دفاتر و كراريس(همراه دفترها و جزوه‌ها)و پيوسته موافق اخلام و قراطيس(همدم قلمها و كاغذها)ناگهان سروش غيب در گوش،اين ندا داد كه علم براى معرفت است و معرفت بذر عمل و طاعت،و طاعت بى اخلاص نشود و اين همه ميسر نگردد مگر به توفيق خدا و توسل به اوليا،مشغولى تا چند ها. | ||
| خط ۸۳: | خط ۸۳: | ||
علامه ميرزا | علامه ميرزا ابوالحسن شعرانى در مدت عمر پر بركت خويش شاگردانى فرزانه و حكيم و فقيه تربيت كرد.بسزاست به معرفى برخى از آنان بپردازيم. | ||
1.آية اللّه [[آملی، هاشم|ميرزا هاشم آملى]](1322-1413 ق.)؛ او در شهرستان آمل متولد شد و پس ازگذراندن دورۀ ابتدايى و مقدماتى،عازم تهران شد و در نزد شهيد مدرس،سيد محمد تنكابنى و شعرانى ادامه تحصيل داد.در سال 1345 ق. به قم رفت و دورۀ عالى فقه و اصول را از آية اللّه شيخ عبد الكريم حائرى و آية اللّه سيد محمد حجت كوه كمرى فرا گرفت و به درجۀ اجتهاد رسيد.مدتى نيز در نجف در محضر [[نایینی، محمدحسین|ميرزا حسين نايينى]]،عراقی، [[ضیاءالدین|آقا ضياء عراقى]] و [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد | 1.آية اللّه [[آملی، هاشم|ميرزا هاشم آملى]](1322-1413 ق.)؛ او در شهرستان آمل متولد شد و پس ازگذراندن دورۀ ابتدايى و مقدماتى،عازم تهران شد و در نزد شهيد مدرس،سيد محمد تنكابنى و شعرانى ادامه تحصيل داد.در سال 1345 ق. به قم رفت و دورۀ عالى فقه و اصول را از آية اللّه شيخ عبد الكريم حائرى و آية اللّه سيد محمد حجت كوه كمرى فرا گرفت و به درجۀ اجتهاد رسيد.مدتى نيز در نجف در محضر [[نایینی، محمدحسین|ميرزا حسين نايينى]]،عراقی، [[ضیاءالدین|آقا ضياء عراقى]] و [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]] ادامۀ تحصيل داد.او سالها در حوزۀ علميۀ قم به تدريس فقه و اصول پرداخت و شاگردانى بزرگ و دانشمند تربيت كرد. | ||
2.آية اللّه شيخ عبد اللّه [[جوادی آملی، عبدالله|جوادى آملى]] ؛ از فقها،مفسران و فلاسفۀ بزرگ معاصر و از اساتيد حوزۀ علميۀ قم داراى دهها اثر علمى و فقهى و تفسيرى است. | 2.آية اللّه شيخ عبد اللّه [[جوادی آملی، عبدالله|جوادى آملى]] ؛ از فقها،مفسران و فلاسفۀ بزرگ معاصر و از اساتيد حوزۀ علميۀ قم داراى دهها اثر علمى و فقهى و تفسيرى است. | ||
| خط ۱۱۰: | خط ۱۱۰: | ||
3.حواشى و تعليقات بر تفسير منهج الصادقين(در ده جلد) | 3.حواشى و تعليقات بر تفسير منهج الصادقين(در ده جلد) | ||
4.مقدمه و حواشى و تصحيح كامل تفسير | 4.مقدمه و حواشى و تصحيح كامل تفسير ابوالفتوح رازى (در دوازده جلد) | ||
5.نثر طوبى،دائره المعارف اصطلاحات قرآن،از الف تا حرف صاد. | 5.نثر طوبى،دائره المعارف اصطلاحات قرآن،از الف تا حرف صاد. | ||
| خط ۱۹۷: | خط ۱۹۷: | ||
علامه ميرزا | علامه ميرزا ابوالحسن شعرانى در اواخر عمر دچار ضعف و بيمارى قلب و ريه شد و زير نظر پزشك بود.وقتى بيمارى‌اش شدت يافت براى معالجه به آلمان برده شد و در بيمارستانى در شهر هامبورگ بسترى گرديد.اما معالجات سودى نبخشيد و شايد تقدير چنين بود!... | ||
سرانجام اين عالم عامل و دانشمند كم نظير، پس از هفتاد و سه سال زندگى پر افتخار،در شب يكشنبه،هفتم شوال 1393 (1352/8/12)جان به جان آفرين تسليم كرد و دعوت حق را لبيك گفت. | سرانجام اين عالم عامل و دانشمند كم نظير، پس از هفتاد و سه سال زندگى پر افتخار،در شب يكشنبه،هفتم شوال 1393 (1352/8/12)جان به جان آفرين تسليم كرد و دعوت حق را لبيك گفت. | ||