۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ابن تيميه' به 'ابن تيميه ') |
جز (جایگزینی متن - 'ابن فوطى' به 'ابن فوطى ') |
||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
قوام الدين ابو الفضل هبة الله بن محمد بن اصيل الدين،نام وى آنچنان كه خودش در پايان رساله آورده «هبة الله بن محمد الاصيل» مىباشد. تنها كسى كه متعرض حالات وى گرديده ابن فوطى (642- 723 ه. ق) مىباشد. وى كه هم عصر صاحب ترجمه بوده و در تبريز با او ملاقات نموده و از او اجازه روايتى دريافت داشته پيرامون حالاتش چنين مىنگارد: | قوام الدين ابو الفضل هبة الله بن محمد بن اصيل الدين،نام وى آنچنان كه خودش در پايان رساله آورده «هبة الله بن محمد الاصيل» مىباشد. تنها كسى كه متعرض حالات وى گرديده [[ابن فوطی، عبدالرزاق بن احمد|ابن فوطى]] (642- 723 ه. ق) مىباشد. وى كه هم عصر صاحب ترجمه بوده و در تبريز با او ملاقات نموده و از او اجازه روايتى دريافت داشته پيرامون حالاتش چنين مىنگارد: | ||
«قوام الدين ابو الفضل هبة الله بن محمد بن اصيل الدين عبد الله بن عبد الاعلى الاصفهانى يعرف بابن القطّان، المحدث، من اولاد المشايخ و المحدثين، رايته بتبريز سنة ست و سبعمائه و اجتمعت بخدمته بالسلطانيه و هو حافظ، عارف باسماء المحدثين و متون الاخبار و قد صنف كتبا منها كتاب «زجاجة الانوار فى درارى الاخبار» و عرضه على المخدوم رشيد الدين سنه ست و سبعمائه، روى عن جدّه اصيل الدين و كتب لى الاجازه بجميع مروياته و مسموعاته و مصنفاته» | «قوام الدين ابو الفضل هبة الله بن محمد بن اصيل الدين عبد الله بن عبد الاعلى الاصفهانى يعرف بابن القطّان، المحدث، من اولاد المشايخ و المحدثين، رايته بتبريز سنة ست و سبعمائه و اجتمعت بخدمته بالسلطانيه و هو حافظ، عارف باسماء المحدثين و متون الاخبار و قد صنف كتبا منها كتاب «زجاجة الانوار فى درارى الاخبار» و عرضه على المخدوم رشيد الدين سنه ست و سبعمائه، روى عن جدّه اصيل الدين و كتب لى الاجازه بجميع مروياته و مسموعاته و مصنفاته» | ||
همچنانكه خود وى در آخر كتابش ذكر كرده خاندان او از شيعيان پاك و مخلص اصفهان بوده و اجدادش نيز تاليفاتى در مذهب تشيع و اثبات حقانيت امير المومنين (ع) داشتهاند. طبق نقل ابن فوطى او در سال 706 ه. ق در تبريز بوده و در سال 707 به اصفهان مراجعت نموده و رساله مسبار العقيده را ترجمه كرده است. | همچنانكه خود وى در آخر كتابش ذكر كرده خاندان او از شيعيان پاك و مخلص اصفهان بوده و اجدادش نيز تاليفاتى در مذهب تشيع و اثبات حقانيت امير المومنين (ع) داشتهاند. طبق نقل [[ابن فوطی، عبدالرزاق بن احمد|ابن فوطى]] او در سال 706 ه. ق در تبريز بوده و در سال 707 به اصفهان مراجعت نموده و رساله مسبار العقيده را ترجمه كرده است. | ||
از ديگر تاليفات وى و تفصيل حالات او هيچ اطلاعى در دست نيست. و تاريخ فوت وى هم نامعلوم است ولى آنچه كه مسلم است وى بعد از تاريخ 707 ه. ق فوت نموده است.از كتاب مسمار العقيده ميزان احاطه او بر اخبار و احاديث بخوبى نمايان است. | از ديگر تاليفات وى و تفصيل حالات او هيچ اطلاعى در دست نيست. و تاريخ فوت وى هم نامعلوم است ولى آنچه كه مسلم است وى بعد از تاريخ 707 ه. ق فوت نموده است.از كتاب مسمار العقيده ميزان احاطه او بر اخبار و احاديث بخوبى نمايان است. |
ویرایش