۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
هادوی تهرانی، مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'انصارى شيرازى' به 'انصارى شيرازى '
جز (جایگزینی متن - 'حسن‌زاده آملى' به 'حسن‌زاده آملى ') |
جز (جایگزینی متن - 'انصارى شيرازى' به 'انصارى شيرازى ') |
||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
وى پس از مدتى آموزش غير رسمى علوم دينى در تهران، تحصيلات رسمى حوزوى خود را در قم آغاز كرد. سپس به تهران بازگشت و ادبيات و منطق را در نزد اساتيد برجسته‌اى مانند حضرات آيات خوشوقت، فقهى و جوادى آموخت و اصول فقه مقدماتى و متوسظ را از محضر حضرات آيات على‌محمدى سبزوارى و رحمانى مازندرانى در تهران بهره جست. آن‌گاه پس از مهاجرت دائم به قم، دوره سطح را در مدت پنج سال در نزد استادان نام‌آورى همچون حضرات آيات شيخ على‌پناه اشتهاردى، مصطفى اعتمادى، طاهر شمس گلپايگانى، حسينى كاشانى، صالحى مازندرانى، فاضل لنكرانى و سيد حسن طاهرى خرم‌آبادى به پايان رساند و در امتحانات حوزه بارها به عنوان فرد ممتاز معرفى شد. پس از آن به تحصيل عالى‌ترين سطح تحصيلات حوزوى-يعنى خارج فقه و اصول- پرداخت و از اساتيد بزرگى همچون حضرات آيات عظام جعفر سبحانى، جواد تبريزى، وحيد خراسانى، بهجت فومنى، مكارم شيرازى و [[آملی، هاشم|ميرزا هاشم آملى]] استفاده كرد و مكتب فقهى و اصولى شهيد آيت‌الله [[صدر، محمدباقر|سيد محمدباقر صدر]] را در محضر درس آيت‌الله سيد محمود هاشمى و به ويژه استاد برجسته آيت‌الله سيد كاظم حائرى فراگرفت. دانش رجال را از [[سبحانی تبریزی، جعفر|آيت‌الله جعفر سبحانى]] و رجالى نام آشناى معاصر، آيت‌الله [[شبیری زنجانی، موسی|سيد موسى شبيرى زنجانى]] آموخت. | وى پس از مدتى آموزش غير رسمى علوم دينى در تهران، تحصيلات رسمى حوزوى خود را در قم آغاز كرد. سپس به تهران بازگشت و ادبيات و منطق را در نزد اساتيد برجسته‌اى مانند حضرات آيات خوشوقت، فقهى و جوادى آموخت و اصول فقه مقدماتى و متوسظ را از محضر حضرات آيات على‌محمدى سبزوارى و رحمانى مازندرانى در تهران بهره جست. آن‌گاه پس از مهاجرت دائم به قم، دوره سطح را در مدت پنج سال در نزد استادان نام‌آورى همچون حضرات آيات شيخ على‌پناه اشتهاردى، مصطفى اعتمادى، طاهر شمس گلپايگانى، حسينى كاشانى، صالحى مازندرانى، فاضل لنكرانى و سيد حسن طاهرى خرم‌آبادى به پايان رساند و در امتحانات حوزه بارها به عنوان فرد ممتاز معرفى شد. پس از آن به تحصيل عالى‌ترين سطح تحصيلات حوزوى-يعنى خارج فقه و اصول- پرداخت و از اساتيد بزرگى همچون حضرات آيات عظام جعفر سبحانى، جواد تبريزى، وحيد خراسانى، بهجت فومنى، مكارم شيرازى و [[آملی، هاشم|ميرزا هاشم آملى]] استفاده كرد و مكتب فقهى و اصولى شهيد آيت‌الله [[صدر، محمدباقر|سيد محمدباقر صدر]] را در محضر درس آيت‌الله سيد محمود هاشمى و به ويژه استاد برجسته آيت‌الله سيد كاظم حائرى فراگرفت. دانش رجال را از [[سبحانی تبریزی، جعفر|آيت‌الله جعفر سبحانى]] و رجالى نام آشناى معاصر، آيت‌الله [[شبیری زنجانی، موسی|سيد موسى شبيرى زنجانى]] آموخت. | ||
در فلسفه و منطق از محضر بزرگانى همچون حضرات آيات انصارى | در فلسفه و منطق از محضر بزرگانى همچون حضرات آيات [[انصاری شیرازی، یحیی|انصارى شيرازى]] ، [[حسن‌زاده آملی، حسن|حسن‌زاده آملى]] و مصباح يزدى بهره جست و سال‌ها به خوشه‌چينى از خرمن حكمت حكيم متأله آيت‌الله [[جوادی آملی، عبدالله|جوادى آملى]] مشغول بود. افزون بر اين، وى آموزش‌هاى اخلاقى و عرفانى را در تهران، در نزد آيت‌الله خوشوقت آغاز كرد و از ابتداى حضور خود در قم، افزون بر بهره‌گيرى از درياى معنويت فقيه عارف، آيت‌الله بهجت فومنى و دروس اخلاق آيت‌الله مظاهرى، با سالك واصل، آيت‌الله بهاءالدينى، مراوده و ارتباط مستمر و وثيق داشت و اين ارتباط تا هنگام رحلت آن عارف فقيه، برقرار بود. وى در نزد آن بزرگوار، علاوه بر اخلاق و عرفان به تحصيل فقه، تفسير قرآن و حديث نيز پرداخت. | ||
ايشان اين توفيق را داشته است كه افزون بر تدريس در دانشگاه‌ها، تقريباً تمام دروس مقدمات و سطح حوزه علميه را بارها تدريس نمايد و از سال 1369، در سن 29 سالگى، به تدريس خارج فقه و اصول عالى‌ترين دوره آموزشى حوزه علميه اشتغال پيدا كند. | ايشان اين توفيق را داشته است كه افزون بر تدريس در دانشگاه‌ها، تقريباً تمام دروس مقدمات و سطح حوزه علميه را بارها تدريس نمايد و از سال 1369، در سن 29 سالگى، به تدريس خارج فقه و اصول عالى‌ترين دوره آموزشى حوزه علميه اشتغال پيدا كند. | ||