۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'امام على(ع)' به 'امام على (ع)') |
||
خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
'''فضائل الإمام علي(ع)''' كه نام كامل آن عبارت است از: «فضائل الإمام علي(ع): علمه، جوده، شجاعته، صلاته، بلاغته، حروبه و غير ذلك»، اثر علامه محمدجواد مغنيه، با تحقيق سامى الغريري (الغراوي)، است. | '''فضائل الإمام علي(ع)''' كه نام كامل آن عبارت است از: «فضائل الإمام علي(ع): علمه، جوده، شجاعته، صلاته، بلاغته، حروبه و غير ذلك»، اثر علامه محمدجواد مغنيه، با تحقيق سامى الغريري (الغراوي)، است. | ||
در اين كتاب، نمونههايى از فضيلتهاى امام على(ع)، با اشاره به اين نكته كه نويسنده در پى محدود كردن آنها به موارد معدود يا برشمردن تمامى آنها نيست، ذكر شده است. | در اين كتاب، نمونههايى از فضيلتهاى [[امام على (ع)]]، با اشاره به اين نكته كه نويسنده در پى محدود كردن آنها به موارد معدود يا برشمردن تمامى آنها نيست، ذكر شده است. | ||
كتاب به زبان عربى و در دوران معاصر نوشته شده است. | كتاب به زبان عربى و در دوران معاصر نوشته شده است. | ||
خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
در توضيح اين روايت، نويسنده به اين نكته اشاره دارد كه هرچند پيامبر(ص) فرزندان صلبى پسر نداشت، اما از داشتن دودمان و نسل محروم نگشت، بلكه از فرزندان پسر نيز محروم نگشت؛ زيرا به نص صريح قرآن، حسن(ع) و حسين(ع) هر دو فرزندان اويند و اهل سنت و شيعيان بر يك باورند كه مقصود از «أنفسنا»، پيامبر(ص) و على(ع)، «نساءنا» فاطمه(س) و «أبناءنا» حسن(ع) و حسين(ع) مىباشند كه در آيه مباهله وارد شده است <ref>سيادت عبدالرزاق، ص42</ref>. | در توضيح اين روايت، نويسنده به اين نكته اشاره دارد كه هرچند پيامبر(ص) فرزندان صلبى پسر نداشت، اما از داشتن دودمان و نسل محروم نگشت، بلكه از فرزندان پسر نيز محروم نگشت؛ زيرا به نص صريح قرآن، حسن(ع) و حسين(ع) هر دو فرزندان اويند و اهل سنت و شيعيان بر يك باورند كه مقصود از «أنفسنا»، پيامبر(ص) و على(ع)، «نساءنا» فاطمه(س) و «أبناءنا» حسن(ع) و حسين(ع) مىباشند كه در آيه مباهله وارد شده است <ref>سيادت عبدالرزاق، ص42</ref>. | ||
در عنوان سوم، درباره امام على(ع) و حضرت فاطمه(س) و كفو و همتايى ايشان نسبت به هم، توضيح داده شده است <ref>متن كتاب، ص39-54</ref> و در عنوان چهارم، گوشههايى از شجاعت حضرت امير(ع)، به تصوير كشيده شده است. نويسنده، معتقد است سخن گفتن درباره شجاعت حضرت على(ع)، مانند سخن گفتن درباره نور خورشيد، توضيح واضحات است <ref>همان، ص55</ref>. | در عنوان سوم، درباره [[امام على (ع)]] و حضرت فاطمه(س) و كفو و همتايى ايشان نسبت به هم، توضيح داده شده است <ref>متن كتاب، ص39-54</ref> و در عنوان چهارم، گوشههايى از شجاعت حضرت امير(ع)، به تصوير كشيده شده است. نويسنده، معتقد است سخن گفتن درباره شجاعت حضرت على(ع)، مانند سخن گفتن درباره نور خورشيد، توضيح واضحات است <ref>همان، ص55</ref>. | ||
در عنوان پنجم، از سخاوتمندى و كرم امام(ع) سخن به ميان آمده است. به اعتقاد نويسنده، سخن از كرم و سخاوتمندى آن حضرت، از سخن گفتن در مورد زهد و پارسايى و روىگردانى حضرتش از دنيا و توشه آن، آشكار مىشود؛ زيرا آنكه علت و چرايى چيزى را دريافت، بر پيامدها و معلولات نيز آگاهى مىيابد <ref>سيادت عبدالرزاق، ص85</ref>. | در عنوان پنجم، از سخاوتمندى و كرم امام(ع) سخن به ميان آمده است. به اعتقاد نويسنده، سخن از كرم و سخاوتمندى آن حضرت، از سخن گفتن در مورد زهد و پارسايى و روىگردانى حضرتش از دنيا و توشه آن، آشكار مىشود؛ زيرا آنكه علت و چرايى چيزى را دريافت، بر پيامدها و معلولات نيز آگاهى مىيابد <ref>سيادت عبدالرزاق، ص85</ref>. | ||
در ششمين عنوان، از بىميلى و زهد آن حضرت نسبت به دنيا گفته شده <ref>متن كتاب، ص73</ref> و در عنوان هفتم، از نماز ايشان <ref>همان، ص87</ref>. در عنوان هشتم، به پيشگويىهاى علمى امام(ع) پرداخته شده است. تاريخنگاران و سيرهنويسان پيشگويىهاى فراوانى از امام على(ع) را ذكر كردهاند، ولى به نظر نويسنده، برخى از ايشان، ميان علتها و انواع آن، تفاوتى قائل نشدهاند و همگى را مانند همديگر دانستهاند و دانش امام(ع) را كه از قرآن و پيامبر(ص) ريشه مىگيرد، با دانشى كه سرچشمه آن، عظمت امام(ع) و انديشه ناب و پاك وى است، در هم آميختهاند. دانشى كه پيش از دوره مدرن و پيشرفته وجود داشته و با تمدن كنونى ما و هر تمدن ساخته بشر، حتى پس از هزار سال، همراهى مىكند <ref>سيادت عبدالرزاق، ص117</ref>. | در ششمين عنوان، از بىميلى و زهد آن حضرت نسبت به دنيا گفته شده <ref>متن كتاب، ص73</ref> و در عنوان هفتم، از نماز ايشان <ref>همان، ص87</ref>. در عنوان هشتم، به پيشگويىهاى علمى امام(ع) پرداخته شده است. تاريخنگاران و سيرهنويسان پيشگويىهاى فراوانى از [[امام على (ع)]] را ذكر كردهاند، ولى به نظر نويسنده، برخى از ايشان، ميان علتها و انواع آن، تفاوتى قائل نشدهاند و همگى را مانند همديگر دانستهاند و دانش امام(ع) را كه از قرآن و پيامبر(ص) ريشه مىگيرد، با دانشى كه سرچشمه آن، عظمت امام(ع) و انديشه ناب و پاك وى است، در هم آميختهاند. دانشى كه پيش از دوره مدرن و پيشرفته وجود داشته و با تمدن كنونى ما و هر تمدن ساخته بشر، حتى پس از هزار سال، همراهى مىكند <ref>سيادت عبدالرزاق، ص117</ref>. | ||
حمزه شير خدا و شير رسول خدا(ص)، پيمانشكنى، نهج البلاغة، مسجدهاى ما، سرمايهدارى و سوسياليسم در اسلام، جنگ بدر، احد، احزاب، خيبر، حنين، جمل، صفين، نهروان، شيخ محمد خضرى و تبانى، الگوى آرمانى، شيعيان على(ع) و دروغورزان، هريك از امامان شيعه در كلام حضرت على(ع)، شيعه على(ع) و منصفان، دنيا از نظر على(ع) و پايانى معطر، ساير عناوين مطرحشده در كتاب مىباشد. | حمزه شير خدا و شير رسول خدا(ص)، پيمانشكنى، نهج البلاغة، مسجدهاى ما، سرمايهدارى و سوسياليسم در اسلام، جنگ بدر، احد، احزاب، خيبر، حنين، جمل، صفين، نهروان، شيخ محمد خضرى و تبانى، الگوى آرمانى، شيعيان على(ع) و دروغورزان، هريك از امامان شيعه در كلام حضرت على(ع)، شيعه على(ع) و منصفان، دنيا از نظر على(ع) و پايانى معطر، ساير عناوين مطرحشده در كتاب مىباشد. | ||
خط ۸۸: | خط ۸۸: | ||
1. مقدمه و متن كتاب. | 1. مقدمه و متن كتاب. | ||
2. سيادت عبدالرزاق، فضيلتهاى امام على(ع)، دارالكتب الإسلامي، قم. | 2. سيادت عبدالرزاق، فضيلتهاى [[امام على (ع)]]، دارالكتب الإسلامي، قم. | ||
ویرایش