فضائل الأشهر الثلاثة: تفاوت میان نسخه‌ها

در قسمت دوم، فضايل ماه شعبان ذكر گرديده است. در روايتى از [[امام صادق]](ع) به نقل از عبدالله بن فضل هاشمى، آمده است كه روزه ماه شعبان، اندوخته‌اى براى بنده در روز قيامت است و هيچ بنده‌اى نيست كه در ماه شعبان، زياد روزه بگيرد، مگر آنكه خداوند برنامه معيشتى و زندگى او را هموار و اصلاح و شر دشمنش را از او بازمى‌دارد و كم‌ترين چيز براى كسى كه يك روز از شعبان را روزه بگيرد، آن است كه بهشت بر او واجب مى‌گردد <ref>همان، ص 43</ref>.

در آخرين قسمت نيز، با فضايل ماه مبارك رمضان، آشنا خواهيم شد. در يكى از روايات اين قسمت از امام باقر(ع) به نقل از محمد بن مسلم ثقفى، چنين آمده است كه خداوند فرشتگانى مخصوص روزه‌داران دارد كه در هر روز از ماه رمضان تا پايان روز، براى آنان استغفار مى‌كنند و هر شب هنگام افطار، روزه‌داران را ندا مى‌كنند: اى بندگان خدا، بشارت باد شما را كه اندك زمانى گرسنه بوديد و به‌زودى بسيار سير خواهيد بود، شما و اعمالتان بركت داده شديد، تا آنكه شب آخر ماه رمضان، ندا مى‌دهند: اى بندگان خدا، بشارت باد شما را كه خداوند گناهان شما را آمرزيد و توبه شما را قبول كرد، پس ديگر آينده خود را ببينيد چگونه خواهيد بود<ref>همان، ص 72</ref>.