۱۴۴٬۷۴۵
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
}} | }} | ||
'''گیلان در سفرنامهها و پژوهشنامههای ژاپنی''' تألیف هاشم رجبزاده (متولد ۱۳۲۰ش)، پژوهشگر و مترجم؛ این کتاب دربردارندۀ نوشتههای سیاحان ژاپنی دربارۀ گیلان است. همچنین بخشی از این اثر ترجمۀ پژوهشهایی است که پژوهشگران ژاپنی در زمینۀ آثار باستانی و صنایع دستی این سامان از خود بر جای گذاشتهاند. سرزمین سرسبز گیلان و مردم کوشا، آزادفکر و میهماندوست آن جایگاهی بس بزرگ در ذهن و دل مسافران ژاپنی بیش از یکصدوسی سال تا به امروز داشتهاند. | '''گیلان در سفرنامهها و پژوهشنامههای ژاپنی''' تألیف [[رجبزاده، هاشم|هاشم رجبزاده]] (متولد ۱۳۲۰ش)، پژوهشگر و مترجم؛ این کتاب دربردارندۀ نوشتههای سیاحان ژاپنی دربارۀ گیلان است. همچنین بخشی از این اثر ترجمۀ پژوهشهایی است که پژوهشگران ژاپنی در زمینۀ آثار باستانی و صنایع دستی این سامان از خود بر جای گذاشتهاند. سرزمین سرسبز گیلان و مردم کوشا، آزادفکر و میهماندوست آن جایگاهی بس بزرگ در ذهن و دل مسافران ژاپنی بیش از یکصدوسی سال تا به امروز داشتهاند. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
==گزارش کتاب== | ==گزارش کتاب== | ||
کتاب «گیلان در سفرنامهها و پژوهشنامههای ژاپنی» تألیف هاشم | کتاب «گیلان در سفرنامهها و پژوهشنامههای ژاپنی» تألیف [[رجبزاده، هاشم|هاشم رجبزاده]]، در سال ۱۳۹۲ توسط انتشارات فرهنگ ایلیا در رشت منتشر شده است. این اثر ارزشمند حاوی نوشتههای سیاحان و پژوهشگران ژاپنی درباره گیلان است که طی بیش از یکصد و سی سال گذشته این منطقه را مورد مطالعه و مشاهده قرار دادهاند. | ||
گیلان به عنوان گذرگاه اصلی مسافران خارجی، از چندصد سال پیش و به ویژه از نیمۀ سدۀ نوزده میلادی در دورۀ حکومت ناصرالدین شاه، مقصد بسیاری از سیاحان بوده است. مسافران ژاپنی اگرچه در ابتدا از راه جنوب و اقیانوس هند و خلیج فارس به ایران میآمدند، اما مسیر گیلان و دریای کاسپین و قفقاز را برای بازگشت مناسبتر مییافتند چرا که این مسیر بیم و نگرانی از توفان و کویر و کوهستانهای سختگذر جنوب ایران را نداشت. | گیلان به عنوان گذرگاه اصلی مسافران خارجی، از چندصد سال پیش و به ویژه از نیمۀ سدۀ نوزده میلادی در دورۀ حکومت ناصرالدین شاه، مقصد بسیاری از سیاحان بوده است. مسافران ژاپنی اگرچه در ابتدا از راه جنوب و اقیانوس هند و خلیج فارس به ایران میآمدند، اما مسیر گیلان و دریای کاسپین و قفقاز را برای بازگشت مناسبتر مییافتند چرا که این مسیر بیم و نگرانی از توفان و کویر و کوهستانهای سختگذر جنوب ایران را نداشت. | ||