۱۹٬۴۵۰
ویرایش
حافظ عراقی، عبدالرحیم بن حسین: تفاوت میان نسخهها
←شاگردان
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
حافظ عراقى در دانشهای گوناگون عصر خود تبحر داشته، اما به سبب دانش گستردهاش در علم حدیث، در این حوزه شهرت یافته است. | حافظ عراقى در دانشهای گوناگون عصر خود تبحر داشته، اما به سبب دانش گستردهاش در علم حدیث، در این حوزه شهرت یافته است. | ||
==شاگردان== | ==شاگردان== | ||
وى در مکانهای گوناگونى به تدریس پرداخت، از جمله در دارالحدیث کاملیه که ناصرالدین محمد بن عادل ایوبى در 622 بنا نهاد، و در دارالحدیث فاضلیه که شهرتش بهواسطه بناى آن به دست عبدالرحیم بن على بیسانى، مشهور به قاضى فاضل، است. او شاگردان و محدثان زبدهای پروراند از جمله تقیالدین مَقریزى، حافظ شهابالدین ابن حجر عسقلانى، نورالدین هیثمى که بعدها داماد او شد و فرزند خودش ولیالدین احمد بن عبدالرحیم، که علاوه بر شرح و تکمیل بعضى کتابهای پدر، کتابى درباره زندگى و احوال پدرش به نام تحفةالوارد بترجمة | وى در مکانهای گوناگونى به تدریس پرداخت، از جمله در دارالحدیث کاملیه که ناصرالدین محمد بن عادل ایوبى در 622 بنا نهاد، و در دارالحدیث فاضلیه که شهرتش بهواسطه بناى آن به دست عبدالرحیم بن على بیسانى، مشهور به قاضى فاضل، است. او شاگردان و محدثان زبدهای پروراند از جمله تقیالدین مَقریزى، حافظ شهابالدین ابن حجر عسقلانى، نورالدین هیثمى که بعدها داماد او شد و فرزند خودش ولیالدین احمد بن عبدالرحیم، که علاوه بر شرح و تکمیل بعضى کتابهای پدر، کتابى درباره زندگى و احوال پدرش به نام تحفةالوارد بترجمة الوالد نگاشته است. نسخهای از این کتاب در اختیار ابن فهد و سخاوى بوده، زیرا که سخاوى برخى مطالب راجع به شرححال حافظ عراقى را به نقل از ولیالدین آورده و در یک مورد به در اختیار داشتن شرححال حافظ عراقى نوشته فرزندش تصریح کرده است. مطالب ابن فهد نیز روایتى بسیار نزدیک به گزارشهای سخاوى است که دلالت بر در اختیار بودن نسخهای از شرححال حافظ عراقى به قلم فرزندش، در دست ابن فهد دارد. | ||
==مسافرتها و مناصب== | ==مسافرتها و مناصب== | ||