۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '« ' به '«') |
جز (جایگزینی متن - 'امام على(ع)' به 'امام على (ع)') |
||
خط ۷۳: | خط ۷۳: | ||
بحث بعدى در اين فصل وحدت وجودى نام دارد كه ايشان معتقد است كه «اصالت در انديشه و احساس و سليقه و خيال را ادب مىگويند. ...». | بحث بعدى در اين فصل وحدت وجودى نام دارد كه ايشان معتقد است كه «اصالت در انديشه و احساس و سليقه و خيال را ادب مىگويند. ...». | ||
ايشان معتقد است كه اگر فلاسفه در اعصار اخير به وجود پى بردهاند، اديب از روزى كه انسان وجود يافته و احساسات ادبى و هنرى در اعماق او ريشه داشته، به وحدت وجود پى برده است. ايشان در مقايسه بين فيلسوفان و اديبان اين نتيجه را مىگيرد كه نظر فيلسوف به جهان هستى، سطحى و در حكم وحدت تفاعلى و تكاملى است؛ اما اديب از اول، استاد و راهنماى فيلسوف بوده و براى هميشه نيز چنين خواهد بود. ايشان سپس امام على(ع) را در اين صنف قرار مىدهند. | ايشان معتقد است كه اگر فلاسفه در اعصار اخير به وجود پى بردهاند، اديب از روزى كه انسان وجود يافته و احساسات ادبى و هنرى در اعماق او ريشه داشته، به وحدت وجود پى برده است. ايشان در مقايسه بين فيلسوفان و اديبان اين نتيجه را مىگيرد كه نظر فيلسوف به جهان هستى، سطحى و در حكم وحدت تفاعلى و تكاملى است؛ اما اديب از اول، استاد و راهنماى فيلسوف بوده و براى هميشه نيز چنين خواهد بود. ايشان سپس [[امام على (ع)]] را در اين صنف قرار مىدهند. | ||
ايشان از كلام امام(ع) اين گونه مثال مىآورند كه «هر كه براى برادرش چاهى حفر كردخودش در آن افتاد و هر كه پردهى حجاب ديگران را دريد پوشيده رويان خانهاش اشكار گرديدند و كسى كه بر مردم بزرگى فروخت خوار شد....». | ايشان از كلام امام(ع) اين گونه مثال مىآورند كه «هر كه براى برادرش چاهى حفر كردخودش در آن افتاد و هر كه پردهى حجاب ديگران را دريد پوشيده رويان خانهاش اشكار گرديدند و كسى كه بر مردم بزرگى فروخت خوار شد....». |
ویرایش