۱۴۴٬۵۹۹
ویرایش
شرح اشعار عربی هاتف اصفهانی: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'هـ' به 'ه'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' (ص)' به '(ص)') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'هـ' به 'ه') |
||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
==گزارش کتاب== | ==گزارش کتاب== | ||
[[هاتف اصفهانی، احمد|سید احمد حسینی]] متخلص به [[هاتف اصفهانی، احمد|هاتف]] از شعرای نامی ایران در عهد افشاریه و زندیه است. اصل خاندان او از اهل اردوباد آذربایجان بوده که در زمان پادشاهان صفوی از آن دیار به اصفهان مهاجرت کرده و در این شهر ساکن شدهاند. تولد هاتف در نیمۀ اول قرن دوازدهم اتفاق افتاده و در زادگاهش اصفهان به تحصیل ریاضی و حکمت و طب پرداخته و گویا در این فنون از محضر میرزا محمدنصیر اصفهانی استفاده کرده و در شعر نیز مشتاق را راهنما و استاد خود اختیار نموده است. هاتف شاعری را از جوانی آغاز کرد و در طول زندگی آرام خود از مدح شاهان و رویآوردن به دربار سلاطین خودداری کرد و بیشتر به مطالعه و حکمت و عرفان مشغول بود. وی به سال 1198 | [[هاتف اصفهانی، احمد|سید احمد حسینی]] متخلص به [[هاتف اصفهانی، احمد|هاتف]] از شعرای نامی ایران در عهد افشاریه و زندیه است. اصل خاندان او از اهل اردوباد آذربایجان بوده که در زمان پادشاهان صفوی از آن دیار به اصفهان مهاجرت کرده و در این شهر ساکن شدهاند. تولد هاتف در نیمۀ اول قرن دوازدهم اتفاق افتاده و در زادگاهش اصفهان به تحصیل ریاضی و حکمت و طب پرداخته و گویا در این فنون از محضر میرزا محمدنصیر اصفهانی استفاده کرده و در شعر نیز مشتاق را راهنما و استاد خود اختیار نموده است. هاتف شاعری را از جوانی آغاز کرد و در طول زندگی آرام خود از مدح شاهان و رویآوردن به دربار سلاطین خودداری کرد و بیشتر به مطالعه و حکمت و عرفان مشغول بود. وی به سال 1198 ه.ق درگذشت. | ||
[[هاتف اصفهانی، احمد|هاتف اصفهانی]] شاعری توانا و مسلط به زبان و ادب فارسی بود. وی از سبک شعرای متقدم ایران بهویژه [[حافظ، شمسالدین محمد|حافظ]] و [[سعدی، مصلح بن عبدالله|سعدی]] پیروی میکرد و طبع خود را در سرایش تمامی قالبهای شعری اعم از غزل، قطعه، قصیده، رباعی و ترجیعبند آزمود. شهرت عمدۀ او به سبب شاهکار بزرگ ادبی او (ترجیعبند عرفانی) است که در آن هم از حیث ترکیب الفاظ و هم از حیث توصیف معانی داد سخن داده است. وی مرثیههای زیبایی نیز با استفاده از مادهتاریخ در مرگ بزرگان و دوستان خود سرود که این اشعار از ارزش بالایی برخوردارند. | [[هاتف اصفهانی، احمد|هاتف اصفهانی]] شاعری توانا و مسلط به زبان و ادب فارسی بود. وی از سبک شعرای متقدم ایران بهویژه [[حافظ، شمسالدین محمد|حافظ]] و [[سعدی، مصلح بن عبدالله|سعدی]] پیروی میکرد و طبع خود را در سرایش تمامی قالبهای شعری اعم از غزل، قطعه، قصیده، رباعی و ترجیعبند آزمود. شهرت عمدۀ او به سبب شاهکار بزرگ ادبی او (ترجیعبند عرفانی) است که در آن هم از حیث ترکیب الفاظ و هم از حیث توصیف معانی داد سخن داده است. وی مرثیههای زیبایی نیز با استفاده از مادهتاریخ در مرگ بزرگان و دوستان خود سرود که این اشعار از ارزش بالایی برخوردارند. | ||