سه چکامه ولائی از ابوتمام طائی: تفاوت میان نسخه‌ها

سه چکامه ولائی از ابوتمام طائی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۹ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۲۰:۳۷

۴ بایت حذف‌شده ، ۲۹ اکتبر

جز

جایگزینی متن - 'هـ' به 'ه'

Hbaghizadeh

دیوان‌سالاران، مدیران

۱۴۴٬۵۹۹

ویرایش

@@ خط ۳۷: / خط ۳۷: @@
 تاکنون دربارۀ ابعاد مختلف هنر شاعری و قدرت شعری ابوتمام سخن گفته شده است؛ ولی وجهی که دربارۀ این شاعر عصر عباسی کمتر بدان پرداخته شده و تنها اشاراتی بین کتب رجال امامیه و غیر آن بدان رفته است، مذهب اوست؛ [[ابوتمام، حبیب بن اوس|ابوتمام]] شاعری است بر مذهب امامیه که قصایدی غرا در موضوع ولایت [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین(ع)]] و اهل بیت(ع) سروده که متأسفانه دست خیانت، سالیان دراز این قصاید را از دیوان وی حذف و تحریف نموده است. در این کتاب برای نخستین بار سه قصیدۀ جاودانۀ ابوتمام که عبارتند از: قصیدۀ غدیریه، قصیدۀ میمیۀ امامیه و قصیده در مدح بنی‌هاشم و قدح بنی‌امیه، برگرفته شده و مضامین عالی و بی‌نظیر آن که نمایانگر عقیدۀ صریح شاعر است، با تصحیحی انتقادی از روی یازده نسخۀ خطی کهن، معرفی و با شرحی درخودر به زیور طبع آراسته شده است.
-[[ابوتمام، حبیب بن اوس|ابوتمام]] در حدود سال 190 هـ. در روستای جاسم از نواحی اطراف دمشق به دنیا آمده است. او گندمگون، بلندقد، فصیح و شیرین‌کلام بود و در صحبت‌کردن کمی لکنت زبان داشت. برخی از محققان بر این باورند که او از دمشق به حمص رفت و به «دیک الجن» ـ شاعر معروف شیعی مذهب متوفای 235 هـ) پیوست و احتمالاً نزد او هنر شعر و شاعری را آموخت و از او تأثیر بسیار پذیرفت و بعید نیست که گرایش او به مذهب امامیه نیز از همین جا سرچشمه گرفته باشد. در اشعار او از حوادث تاریخی مهمی سخن رفته است؛ از جمله: واقعۀ غدیر خم، واقعۀ حرّه، فتح عموریه، لشکرکشی معتصم علیه بابک خرمدین و اسارت و کشتن وی در بغداد، قتل افشین و همچنین حوادث بسیار دیگر. مشهور آن است که فوت او در سال 231 هجری در موصل بوده است.
+[[ابوتمام، حبیب بن اوس|ابوتمام]] در حدود سال 190 ه. در روستای جاسم از نواحی اطراف دمشق به دنیا آمده است. او گندمگون، بلندقد، فصیح و شیرین‌کلام بود و در صحبت‌کردن کمی لکنت زبان داشت. برخی از محققان بر این باورند که او از دمشق به حمص رفت و به «دیک الجن» ـ شاعر معروف شیعی مذهب متوفای 235 ه) پیوست و احتمالاً نزد او هنر شعر و شاعری را آموخت و از او تأثیر بسیار پذیرفت و بعید نیست که گرایش او به مذهب امامیه نیز از همین جا سرچشمه گرفته باشد. در اشعار او از حوادث تاریخی مهمی سخن رفته است؛ از جمله: واقعۀ غدیر خم، واقعۀ حرّه، فتح عموریه، لشکرکشی معتصم علیه بابک خرمدین و اسارت و کشتن وی در بغداد، قتل افشین و همچنین حوادث بسیار دیگر. مشهور آن است که فوت او در سال 231 هجری در موصل بوده است.
 مهم‌ترین دلیل امامی بودن ابوتمام، قصیدۀ غدیریه و همان قصیده‌ای است که نخستین بار ابن غضائری بدان اشاره کرده و ابن شهرآشوب ابیاتی از آن را در «مناقب» آورده است؛ ولی دلایل تشیع امامی ابوتمام در همین قصیده خلاصه نشده و سه قصیدۀ مستقل دیگر و ابیاتی از یک قصیدۀ دیگر، مذهب وی را به‌روشنی نمایان می‌سازد: 1. قصیدۀ غدیریه و تصریح به جانشینی [[امام علی علیه‌السلام|حضرت علی(ع)]] در روز عید غدیر خم در 74 بیت؛ 2. قصیدۀ میمیۀ امامیه و تصریح به اسامی ائمۀ اطهار تا امام جواد(ع) در 60 بیت؛ 3. قصیده در نعت بنی‌هاشم و قدح بنی‌امیه در 13 بیت؛ 4. ابیاتی دیگر که در آن تشیع خود را به‌صراحت اظهار کرده است (3 بیت)؛ 5. ابیات دیگری که می‌توان در آنها نشانه‌هایی از اشاره به مذهب تشیع یافت.