۱۴۴٬۵۹۹
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷۰: | خط ۷۰: | ||
پدر شاعر، یوسف اعتصامی در یادداشتهای خود، پروین را در ردیف چند تن سخنسرای بزرگ قرار میدهد و شعر او را چونان شاعران بزرگ، «روح جامعه» میخواند و سخن آن کس را که گفته است: در این کهنهزمین، گاه سعدی و گاه پروین به ظهور میرسد، سخنی نیکو میشمارد. [[قزوینی، محمد|محمد قزوینی]] با عناوینی چون «خنساء عصر» و «رابعه دهر» و «ملكة النساء الشواعر»، پروین را میستاید و اشعار و بهویژه قصاید وی را «لفظاً و معناً و مضموناً و فکراً»، با بهترین قصاید استادان ادب فارسی، خاصه [[ناصر خسرو]] برابر میداند. | پدر شاعر، یوسف اعتصامی در یادداشتهای خود، پروین را در ردیف چند تن سخنسرای بزرگ قرار میدهد و شعر او را چونان شاعران بزرگ، «روح جامعه» میخواند و سخن آن کس را که گفته است: در این کهنهزمین، گاه سعدی و گاه پروین به ظهور میرسد، سخنی نیکو میشمارد. [[قزوینی، محمد|محمد قزوینی]] با عناوینی چون «خنساء عصر» و «رابعه دهر» و «ملكة النساء الشواعر»، پروین را میستاید و اشعار و بهویژه قصاید وی را «لفظاً و معناً و مضموناً و فکراً»، با بهترین قصاید استادان ادب فارسی، خاصه [[ناصر خسرو]] برابر میداند. | ||
[[یارشاطر، احسان|یارشاطر]] تصریح میکند که از [[قاآنی، حبیبالله بن محمدعلی|قاآنی]] به اینسو، شاعری به اهمیت و اعتبار پروین نیست... وی در اصالت و استقلال از همه شاعران ما، پس از حافظ و صائب برتر است. آنگاه میافزاید که [[جمالزاده]] هم با این سخنان موافق است. سرانجام، [[محمدعلی | [[یارشاطر، احسان|یارشاطر]] تصریح میکند که از [[قاآنی، حبیبالله بن محمدعلی|قاآنی]] به اینسو، شاعری به اهمیت و اعتبار پروین نیست... وی در اصالت و استقلال از همه شاعران ما، پس از حافظ و صائب برتر است. آنگاه میافزاید که [[جمالزاده]] هم با این سخنان موافق است. سرانجام، [[اسلامی ندوشن، محمدعلی|اسلامی ندوشن]]، پروین را بزرگترین شاعر زن در ادب فارسی میشمارد و نادرپور وی را نخستین زن ایرانی میداند که به معنی واقعی کلمه، شاعر بوده است و ندیمی از او بهعنوان بزرگترین شاعره سبک کلاسیک در زبان فارسی یاد میکند<ref>ر.ک: همان، ص614</ref>. | ||
==سبک پروین و جهانبینی او== | ==سبک پروین و جهانبینی او== | ||