۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - ']] ،' به ']]،') |
||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
«كمال الدين ابوالقاسم عمر بن احمد بن هبة الله بن عبد العزيز بن ابى جرادة معروف به ابن عديم عقيلى حلبى»، از تاريخنگاران و محدثين قرن ششم و هفتم هجرى است. نسب وى به صحابى اميرالمؤمنين(ع)، ابوالجرادة مىرسد. خانواده وى خانوادهاى صاحبنام در حلب بودهاند. [[یاقوت حموی، یاقوت بن عبد الله|ياقوت حموى]] در باره آنان مىگويد: «بيت ابى جرادة، بيتى مشهور در حلب است. اديبان، شاعران، فقيهان، زاهدان، عابدان، قاضيان در اين خانواده به چشم مىخورند و فضل و دانش را به ارث مىبرند. (معجم الادباء، ج 5، ص 16). | «كمال الدين ابوالقاسم عمر بن احمد بن هبة الله بن عبد العزيز بن ابى جرادة معروف به ابن عديم عقيلى حلبى»، از تاريخنگاران و محدثين قرن ششم و هفتم هجرى است. نسب وى به صحابى اميرالمؤمنين(ع)، ابوالجرادة مىرسد. خانواده وى خانوادهاى صاحبنام در حلب بودهاند. [[یاقوت حموی، یاقوت بن عبد الله|ياقوت حموى]] در باره آنان مىگويد: «بيت ابى جرادة، بيتى مشهور در حلب است. اديبان، شاعران، فقيهان، زاهدان، عابدان، قاضيان در اين خانواده به چشم مىخورند و فضل و دانش را به ارث مىبرند. (معجم الادباء، ج 5، ص 16). | ||
كمال الدين ابن عديم، در ذىحجه سال 588ق (1192م)، در حلب ديده به جهان گشود. در هفت سالگى به مكتب رفت و در نه سالگى قرآن را ختم كرد و با پا نهادن به سن ده سالگى به آموختن ديگر علوم پرداخت. نقل است كه پدرش خطى ناخوش داشت و ازاينرو پسرش را به فراگيرى خط تشويق مىنمود. وى نيز با علاقه، به آموزش اين فن پرداخت؛ بهگونهاى كه [[یاقوت حموی، یاقوت بن عبد الله|ياقوت حموى]] ، خط او را با خط ابن مقله مقايسه مىكند. (معجم الادباء، ج 16، ص 42). | كمال الدين ابن عديم، در ذىحجه سال 588ق (1192م)، در حلب ديده به جهان گشود. در هفت سالگى به مكتب رفت و در نه سالگى قرآن را ختم كرد و با پا نهادن به سن ده سالگى به آموختن ديگر علوم پرداخت. نقل است كه پدرش خطى ناخوش داشت و ازاينرو پسرش را به فراگيرى خط تشويق مىنمود. وى نيز با علاقه، به آموزش اين فن پرداخت؛ بهگونهاى كه [[یاقوت حموی، یاقوت بن عبد الله|ياقوت حموى]]، خط او را با خط ابن مقله مقايسه مىكند. (معجم الادباء، ج 16، ص 42). | ||
البته وى به همه علوم پرداخت؛ آنچنانكه حموى او را چنين وصف نموده است: «لم يعتن بشىء الا و كان فيه بارزاً و لا تعاطى امراً الا و جاء فيه مبرزاً». | البته وى به همه علوم پرداخت؛ آنچنانكه حموى او را چنين وصف نموده است: «لم يعتن بشىء الا و كان فيه بارزاً و لا تعاطى امراً الا و جاء فيه مبرزاً». |
ویرایش