احمدی شاهرودی، احمدعلی: تفاوت میان نسخه‌ها

احمدعلی احمدی شاهرودی در سال 1305ش (1346ق) در قصبه میامی از توابع شاهرود در خانواده‌ای روحانی و اهل علم به دنیا آمد. پدرش شیخ محمدحسن احمدی میامئی شاهرودی از عالمان بنام منطقه بود که در علوم مختلف، به‌ویژه علم طب، مهارت داشت و مورد رجوع مردم بود. جدش آیت‌الله آقا شیخ احمد نیز از علما و زهاد زمان خود و صاحب تألیفات فراوانی بود. خاندان او تا چند نسل از روحانیون و خدمتگزاران به دین اسلام و مکتب تشیع بودند.

تحصیلات ابتدایی را در زادگاه خود گذراند و سپس به تحصیل علوم دینی روی آورد. مقدمات عربی را نزد پدرش فراگرفت و برای ادامه تحصیل به حوزه علمیه مشهد رفت. در مشهد به مدت ده سال اقامت داشت و ادبیات عرب را نزد [[ادیب نیشابوری]] و سطوح عالیه را نزد آیات شیخ هاشم قزوینی، شیخ مجتبی قزوینی، میرزا کاظم محقق دامغانی و میرزا احمد مدرس یزدی فراگرفت. همچنین دروس معارف را نزد میرزا مهدی اصفهانی (عارف بالله) آموخت. سپس برای تکمیل تحصیلات به حوزه علمیه قم هجرت کرد و در درس خارج فقه و اصول آیات [[بروجردی، حسین|سید حسین بروجردی]]، [[خوانساری، سید محمدتقی|سيد‌ ‎محمدتقى خوانسارى]]، [[حجت کوه‌کمری، محمد|سيد‌ ‎محمد حجت كوه‌كمره‌اى]]، [[صدر، سید صدرالدین|سيد‌ ‎صدرالدين صدر]]، شیخ عباسعلی شاهرودی و [[امام خمینى(ره)|امام خمینى]] شرکت کرد. وی برای بهره‌گیری از درس بزرگان حوزه نجف به عراق رفت و از محضر آیات [[حکیم، سید محسن|سيد‌ ‎محسن حكيم]]، [[حسینی شاهرودی، محمود|سيد‌ ‎محمود شاهرودى]]، [[خویی، سید ابوالقاسم|سید ابوالقاسم خویی]] و [[حسینی شیرازی، عبدالهادی|سید عبدالهادی شیرازی]] استفاده کرد. از تعدادی از مراجع بزرگ تشیع اجازه اجتهاد دریافت نمود.