پرش به محتوا

ابن عربی، محمد بن علی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
<div class="wikiInfo">
[[پرونده:NUR00782.jpg|بندانگشتی|آرامگاه ابن‌ عربی، دمشق]]
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
|-
! نام!! data-type="authorName" |ابن عربی، محمد بن علی
|-
|نام‌های دیگر
| data-type="authorOtherNames" | اب‍ن‌ال‍ع‍رب‍ی‌، اب‍وب‍ک‍ر م‍ح‍م‍د ب‍ن ع‍ل‍ی‌
اب‍ن‌ال‍ع‍رب‍ی‌، م‍ح‍م‍د ب‍ن ع‍ل‍ی‌
اب‍ن‌ال‍ع‍رب‍ی‌، محیی‌الدین م‍ح‍م‍د
اعرابی‌، محیی‌الدین
ح‍ات‍م‍ی طائ‍ی‌، م‍ح‍م‍د ب‍ن ع‍ل‍ی‌
ش‍ی‍خ الاک‍ب‍ر
محیی‌الدین عربی
|-
|نام پدر
| data-type="authorfatherName" |علی
|-
|متولد
| data-type="authorbirthDate" |شب هفدهم ماه رمضان المبارک سال 560 هجرى قمرى
|-
|محل تولد
| data-type="authorBirthPlace" |شهر مرسیه در جنوب شرقی اندلس(اسپانیا)
|-
|رحلت
| data-type="authorDeathDate" |638 ق در دمشق
|-
|اساتید
| data-type="authorTeachers" |ابوجعفر عرینى، محمد بکری، ابوالعباس عرینی، یوسف الگومى، صالح عدوى
|-
|برخی آثار
| data-type="authorWritings" |[[دیوان ابن‌ عربی]] - [[فصوص الحكم (تعليقات ابوالعلاء عفيفي)]]- [[فتوحات مکیه]]
|- class="articleCode"
|کد مؤلف
| data-type="authorCode" |AUTHORCODE00782AUTHORCODE
|}
</div>
{{کاربردهای دیگر|ابن عربی (ابهام‌زدایی)}}
{{کاربردهای دیگر|ابن عربی (ابهام‌زدایی)}}
{{اشتباه نشود|ابوبکر ابن العربی}}
{{اشتباه نشود|ابوبکر ابن العربی}}
{{جعبه اطلاعات زندگی‌نامه
| عنوان = ابن عربی
| تصویر = NUR00782.jpg
| اندازه تصویر =
| توضیح تصویر = آرامگاه ابن‌ عربی، دمشق
| نام کامل = ابوعبدالله محمد بن علی بن محمد بن العربی الحاتمی الطائی
| نام‌های دیگر = محیی‌الدین ابن عربی، شیخ اکبر، ابن العربی، ابن سراقه، ابن افلاطون، البحر الزاخر فی المعارف، الکبریت الاحمر
| لقب = شیخ اکبر، محیی‌الدین، الحکیم الالهی، خاتم الاولیاء الوارثین
| تخلص =
| نسب = طائی (منسوب به حاتم طائی)
| نام پدر = علی بن محمد
| ولادت = ۱۷ رمضان ۵۶۰ق
| محل تولد = مرسیه، اندلس (اسپانیای کنونی)
| کشور تولد = اسپانیا
| محل زندگی = اندلس، شمال آفریقا، حجاز، مصر، بغداد، موصل، حلب، دمشق
| رحلت = ۲۸ ربیع‌الثانی ۶۳۸ق
| شهادت =
| مدفن = دامنه کوه قاسیون، محله صالحیه، دمشق
| طول عمر = ۷۸ سال
| نام همسر = مریم بنت محمد بن عبدون، فاطمه بنت یونس بن یوسف
| فرزندان = سعدالدین محمد، عمادالدین محمد، زینب (یا زینت)
| خویشاوندان =
| دین = اسلام
| مذهب =
| پیشه = عارف، صوفی، نویسنده، شاعر
| درجه علمی =
| دانشگاه =
| علایق پژوهشی = عرفان نظری، تصوف، تفسیر، حدیث، فقه
| منصب =
| پس از =
| پیش از =
| اساتید = {{فهرست جعبه عمودی | [[ابوجعفر عرینی]] | [[ابوالعباس عرینی]] | [[یوسف الگومی]] | [[صالح عدوی]] | [[محمد بکری]]}}
| مشایخ =
| معاصرین =
| شاگردان = {{فهرست جعبه عمودی | [[صدرالدین قونوی]] | [[عبدالله بدر حبشی]] | [[اسماعیل سودکین]]}}
| اجازه اجتهاد از =
| آثار = {{فهرست جعبه عمودی | [[فصوص الحکم]] | [[الفتوحات المکیة]] | [[دیوان ابن عربی]]}}
| سبک نوشتاری =
| وبگاه =
| امضا =
| کد مؤلف = AUTHORCODE00782AUTHORCODE
}}


'''ابوعبدالله محمد بن على بن احمد بن عبداللّه حاتمى''' (560- 638ق)، معروف‌ به‌ شیخ‌ اکبر، اندیشمند، عارف‌ و صوفی‌ بزرگ‌ جهان‌ اسلام‌، از اولاد عبداللّه بن حاتم، برادر «عدى بن حاتم» از صحابه‌ى بزرگوار،
'''محیی‌الدین ابن عربی''' (۵۶۰-۶۳۸ق)، معروف به شیخ اکبر، از بزرگ‌ترین عارفان و متفکران جهان اسلام و بنیان‌گذار یا تکمیل‌کننده عرفان نظری است. آموزه‌های او در آثارش، به‌ویژه «فصوص الحکم» و «فتوحات مکیه»، تأثیر شگرفی بر کل جریان فکری و فرهنگی جهان اسلام، به‌خصوص در ایران، داشته و موجب پیدایش مکاتب فلسفی-عرفانی مهمی شده است. درباره مذهب او (تسنن یا تشیع) میان محققان اختلاف نظر وجود دارد.


== ولادت ==
== ولادت ==
در شب هفتم یا هفدهم ماه رمضان سال 560 هجرى قمرى، شب نخستین سالگرد اعلان «عید قیامت» به وسیله حسن بن محمد، برابر با بیست و هشتم ژوئیه 1165 میلادى، در شهر «مرسیه» از بلاد اندلس در خانواده جاه و جلال و زهد و تقوى متولد شد. در سال 568 ق به شهر «أشبیلیه» پایتخت اندلس منتقل و تا سال 598 ه‍.ق در آن اقامت گزید. گویى در سال 597 ه‍.ق وارد شهر «بجایه» از بلاد مغرب شده و از آنجا به سوى شرق به قصد حج و زیارت خانه‌ى خدا کوچ مى‌کند، بعد از آن دیگر به سوى اندلس باز نمى‌گردد. ابن عربى در «رسالة الحجب» از این دوره‌ى زندگى خویش با عنوان «دوران جهالت» یاد مى‌کند، آنجا که مى‌گوید: کنت یوما بمدینه قرطبة و انا ماش الى صلاة الجمعة، و معی جماعة من اخوانی و ذلک فی ایام جهالتی.
ابوعبدالله محمد بن علی بن محمد بن العربی الحاتمی الطائی در شب هفدهم ماه رمضان سال ۵۶۰ هجری قمری (برابر با ۲۸ ژوئیه ۱۱۶۵ میلادی) در شهر مرسیه در جنوب شرقی اندلس (اسپانیای کنونی) در خانواده‌ای اهل علم، زهد و تقوا به دنیا آمد. پدرش علی بن محمد از فقها و محدثان شهر و دوست فیلسوف مشهور ابن رشد بود. مادرش زنی صالح و عابد به نام «نور» بود. در سال ۵۶۸ قمری، خانواده او به شهر اشبیلیه (سویل)، پایتخت اندلس، نقل مکان کردند.
 
بعد از آن مدتى را در مصر اقامت مى‌گزیند و پس از آن به حجاز مى‌رود و در بغداد، موصل و شهرهاى روم نیز مدت کوتاهى را سپرى مى‌کند.


==کنیه و القاب==
==کنیه و القاب==
خط ۹۱: خط ۸۸:
شایان ذکر است ابن عربى از محدث و تاریخ نگار مشهور [[ابن عساکر، علی بن حسن|ابن عساکر]](صاحب [[تاریخ مدینة دمشق |تاریخ دمشق]])، و [[ابن بشکوال، خلف بن عبدالملک|ابن بشکوال]]، و ابوالفرج عبدالرحمن ابن جوزى و تنى چند، اجازه نامه‌هاى عام و خاص داشته است.
شایان ذکر است ابن عربى از محدث و تاریخ نگار مشهور [[ابن عساکر، علی بن حسن|ابن عساکر]](صاحب [[تاریخ مدینة دمشق |تاریخ دمشق]])، و [[ابن بشکوال، خلف بن عبدالملک|ابن بشکوال]]، و ابوالفرج عبدالرحمن ابن جوزى و تنى چند، اجازه نامه‌هاى عام و خاص داشته است.


==وفات و اولاد==
==وفات==
 
ابن عربی سرانجام در شب جمعه ۲۸ ربیع‌الثانی سال ۶۳۸ هجری قمری (برابر با ۱۶ نوامبر ۱۲۴۰ میلادی) در سن ۷۸ سالگی در خانه قاضی محیی‌الدین محمد زکی‌الدین در دمشق درگذشت و در دامنه کوه قاسیون، در محله صالحیه دمشق، به خاک سپرده شد. آرامگاه او هم‌اکنون در دمشق زیارتگاه است در حال حاضر این منطقه در ناحیه‌ى مسجد معروف «شیخ محیی‌الدین» قرار دارد و به نام خود شیخ شهرت یافته است.
زندگى شیخ فراز و نشیب‌هاى مختلفى داشته و مصادف با مهاجرت‌هاى متعدد جسمانى و روحانى و ملاقات عرفا و علماى عصر خویش بوده، تا این که بعد از هشتاد سال ریاضت و تألیف، در شب جمعه 28 ربیع الاخر سال 638 هجرى برابر با 16 نوامبر 1240 میلادى در شهر دمشق، در خانه‌ى قاضى محیی‌الدین محمّد ملقب به زکىّ‌الدّین در میان خویشان و پیروانش از دنیا رفت و در دامنه‌ى کوه «قاسیون» در جوار قبر زکىّ‌الدّین به خاک سپرده شد. در حال حاضر این منطقه در ناحیه‌ى مسجد معروف «شیخ محیی‌الدین» قرار دارد و به نام خود شیخ شهرت یافته است.


==فرزندان==
شیخ اکبر را دو فرزند پسر با نام‌های «سعدالدّین محمّد» و «عمادالدّین ابوعبداللّه محمّد» بوده و گویى سعدالدّین محمد اهل حدیث بوده و شعر به نیکویى مى‌سروده و دیوان شعر او مشهور است، و هر دو در جوار قبر والدشان آرمیده‌اند.گویا شیخ اکبر دخترى به نام «زینب» یا «زینت» نیز داشته و به گفته‌ى خود ابن عربى از ایّام طفولت خود«الهام علوى» را تلقى مى‌کرده و همسر او نیز، سلوکى عارفانه داشته است.
شیخ اکبر را دو فرزند پسر با نام‌های «سعدالدّین محمّد» و «عمادالدّین ابوعبداللّه محمّد» بوده و گویى سعدالدّین محمد اهل حدیث بوده و شعر به نیکویى مى‌سروده و دیوان شعر او مشهور است، و هر دو در جوار قبر والدشان آرمیده‌اند.گویا شیخ اکبر دخترى به نام «زینب» یا «زینت» نیز داشته و به گفته‌ى خود ابن عربى از ایّام طفولت خود«الهام علوى» را تلقى مى‌کرده و همسر او نیز، سلوکى عارفانه داشته است.