بهار دانش: تفاوت میان نسخه‌ها

|زبان  

| زبان =فارسی

|ناشر  

| ناشر =رشدآوران

| سال نشر = 1392

| چاپ =اول

| شابک =2‑3‑94630‑964‑978

}}

==ساختار==

==گزارش کتاب==

نویسنده در دیباچۀ کتاب اشاره می‌کند که این داستان را از یک برهمن‌زاده به زبان هندی شنیده و خود نیز حکایت‌های تازه‌ای بر آن افزوده است. بنابراین اصل داستان به زبان سنسکریت بوده که وی آن را به زبان فارسی درآورده است. این کتاب جزو پرخواننده‌ترین متون ادبی است که بیش از سیصد نسخۀ خطی و چند شرح و فرهنگ از آن در دست است.

شیوۀ روایی بهار دانش به سبک داستان‌سرایی هندی، به صورت داستان در داستان است. به هر مناسبتی داستانی نو آغاز می‌شود و گاه در میان آن نیز داستانی تازه مطرح می‌شود. داستان اصلی شرح عشق جهاندار شاه است که پس از سختی بسیار به وصال بهره‌وربانو می‌رسد و داستان‌های فرعی پیرامون داستان اصلی شکل می‌گیرد. حکایات درونی داستان با هدف اخلاقی نگاشته شده که درون‌مایۀ اصلی تمامی قصه‌های فرعی بی‌وفایی و مکر زنان است. هفت ندیم پادشاه، هفت حکایت در بی‌وفایی زنان و مکر ایشان باز می‌گویند تا شاهزاده را از عشقش منصرف کنند.

قصّه‌های کتاب در قالب افسانه است و حاوی سرگذشت یا رویدادی خیالی و اغراق‌آمیز از زندگی انسان‌ها، و وجود موجودات وهمی چون دیو، پری، غول و اژدهاست که با رمز و رازها و گاه مقاصدی اخلاقی توأم است. داستان‌های کتاب از لحاظ زیبایی در یک سطح نیستند؛ بعضی از آنها بسیار جالب توجه، دلنشین و عجیب و بعضی دیگر ضعیف و عاری از مضمون و محتوای دلکش هستند.

[[رده:کتاب‌شناسی]]

[[رده:مقالات(مهر 1404) باقی زاده]]

[[رده:فاقد اتوماسیون]]