حکمرانی حکیمانه: تفاوت میان نسخه‌ها

| عنوان‌های دیگر = جمال دولت محمود: حکومت امام علی (ع)، حکومت موفق تاریخ ** حکومت امام علی (ع)، حکومت موفق تاریخ

| موضوع =علی بن ابی‌طالب (ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - دیدگاه درباره سیاست و حکومت

'''حکمرانی حکیمانه'''، نوشته [[دلشاد تهرانی، مصطفی|مصطفی دلشاد تهرانی]] (متولد 1334ش)،  نویسنده، محقق، مترجم، پژوهشگر نهج‌البلاغه و استاد دانشگاه، عضو هیئت علمی دانشگاه قرآن و حدیث. این کتاب به بررسی و تحلیل حکمرانی امام علی (ع) به عنوان الگویی موفق در طول تاریخ می‌پردازد و ابعاد مختلف آن را از منظر عدالت، آزادی و حقوق انسانی شرح می‌دهد.

کتاب به طور جامع و تفصیلی به ابعاد کلیدی حکمرانی امام علی (ع) از جمله آزادی و آزادی‌گرایی، عدالت و عدالت‌گرایی، مردم‌سالاری، نفی خودکامگی و خودکامگی‌پذیری، مرزبانی و قانون‌گرایی، نفی اباحی‌گری، صدق و صداقت‌ورزی، حقوق مداری، رحمت و محبت‌ورزی، اعتدال و میانه‌روی، و صلح‌گرایی و شاخصه‌های حکومت موفق می‌پردازد<ref>ر.ک: دیباچه، ص21- 9</ref>.

این کتاب در یک جلد، شامل یک دیباچه، پانزده فصل اصلی موضوع‌محور در ارتباط با حکمرانی امام علی (ع) و یک بخش پایانی تحت عنوان «نتایج و مآخذ» است.

دیباچه: این بخش، به‌عنوان مقدمه کتاب، به تشریح ضرورت پرداختن به حکومت امام علی (ع) به‌عنوان یک الگوی حکمرانی موفق و جامع می‌پردازد و اهداف کلی تألیف اثر را بیان می‌کند<ref>همان</ref>.

آزادی و آزادی‌گرایی: این بخش به بررسی جامع مفهوم آزادی در ابعاد فکری، اعتقادی، اجتماعی و سیاسی در آموزه‌های امام علی (ع) و شیوه مواجهه ایشان با مخالفان و منتقدان می‌پردازد<ref>همان، ص68- 25</ref>.

عدالت و عدالت‌گرایی: در این فصل، بر جایگاه محوری عدالت در حکمرانی امام علی (ع) تأکید شده و ابعاد مختلف آن، شامل عدالت اقتصادی، اجتماعی و قضایی، به‌تفصیل شرح داده می‌شود<ref>همان، ص95- 69</ref>.

انسانیت و انسان‌گرایی: این بخش بر کرامت انسانی و روش برخورد امام علی (ع) با انسان‌ها، صرف‌نظر از دین، نژاد یا موقعیت اجتماعی‌شان، تاکید دارد و اصول انسانیت را در حکمرانی ایشان بیان می‌کند<ref>همان، ص109- 96</ref>.

مردم‌سالاری: این فصل به نقش مردم در تعیین سرنوشت خود، لزوم مشارکت عمومی، و حق نظارت و نقد از سوی شهروندان در حکومت امام علی (ع) می‌پردازد و چگونگی تجلی آن را در سیره عملی ایشان بررسی می‌کند<ref>همان، ص127-110 </ref>.

نفی خودکامگی و خودکامگی‌پذیری: در این بخش، مبارزه قاطع امام علی (ع) با هرگونه استبداد و خودکامگی، و همچنین تشویق مردم به عدم‌پذیرش ظلم و ستم، تبیین می‌شود<ref>همان، ص144-128</ref>.

مرزبانی و قانون‌گرایی: این فصل بر اهمیت التزام به قانون، رعایت حدود الهی و حقوق عمومی، و نظم و انضباط در حکمرانی از منظر امام علی (ع) تأکید می‌کند<ref>همان، ص160- 145</ref>.

نفی اباحی‌گری: این بخش به دیدگاه امام علی (ع) در خصوص پرهیز از بی‌بندوباری اخلاقی و اجتماعی، و لزوم حفظ ارزش‌های دینی و انسانی در جامعه و حکومت می‌پردازد<ref>همان، ص189- 161</ref>.

صراحت و صداقت‌ورزی: در این فصل، بر اصول راست‌گویی، شفافیت و پرهیز از فریب در رفتار حاکمان که از ارکان حکمرانی امام علی (ع) بوده، پرداخته می‌شود<ref>همان، ص190- 197</ref>.

حقوق مداری: این بخش مفهوم حقوق متقابل حاکمان و مردم، حقوق مخالفان، و مسئولیت حکومت در قبال رعایت حقوق شهروندان را از دیدگاه امام علی (ع) تحلیل می‌کند<ref>همان، ص219- 198</ref>.

رحمت و محبت‌ورزی: این فصل به بررسی رویکرد امام علی (ع) در گسترش رحمت، مهربانی و دلسوزی نسبت به آحاد جامعه، حتی در شرایط سخت و با وجود مخالفان، می‌پردازد<ref>همان، ص285- 220</ref>.

اعتدال و میانه‌روی: این بخش به اهمیت حفظ تعادل و پرهیز از افراط‌وتفریط در تصمیم‌گیری‌ها، رفتارها و سیاست‌های حکومتی، مطابق با آموزه‌های امام علی (ع)، اشاره دارد<ref>همان، ص291- 286</ref>.

صلح‌گرایی: این فصل، به بررسی سیاست‌ها و اقدامات امام علی (ع) در جهت برقراری صلح، مدیریت درگیری‌ها، و پرهیز از جنگ تاحدامکان، حتی در مواجهه با دشمنان، می‌پردازد<ref>همان، ص326- 292</ref>.