۱۴۴٬۶۲۴
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
اثر حاضر، حاصل پاسخهایی است به پرسشهایی که [[ابن عبدالبر، یوسف بن عبدالله|ابن عبدالبر]] از برخی از علما دررابطهبا مشکلاتی که در برخی از احادیث «[[صحيح البخاري|صحیحالبخاری]]» برایشان پیشآمده بود، دریافت کرده است که پس از بررسی این سؤالها، با نفسی آرام، قلمی استوار و پاسخهایی روشن، به آنها پاسخ داده است. وی در این کتاب، به گفته محقق در مقدمه خود، بزرگترین الگوی انصاف، میانهروی و پایبندی به حق و سنت را ارائه داده است، حتی اگر این کار، باعث تضاد و مخالفت نظرات و اقوال وی با مکتب فکری مالکی که به آن منسوب است شود، بهگونهای که خواننده در چندین جای کتاب، مخالفت او با اقوال و نظریات امام [[مالک بن انس]] (۹۳ – ۱۷۹ق) و موافقتش با [[شافعی، محمد بن ادریس|شافعی]] (204-150ق) و دیگران را در مورد احکام فقهی، مشاهده خواهد نمود<ref>مقدمه محقق، ص4- 5</ref>. | اثر حاضر، حاصل پاسخهایی است به پرسشهایی که [[ابن عبدالبر، یوسف بن عبدالله|ابن عبدالبر]] از برخی از علما دررابطهبا مشکلاتی که در برخی از احادیث «[[صحيح البخاري|صحیحالبخاری]]» برایشان پیشآمده بود، دریافت کرده است که پس از بررسی این سؤالها، با نفسی آرام، قلمی استوار و پاسخهایی روشن، به آنها پاسخ داده است. وی در این کتاب، به گفته محقق در مقدمه خود، بزرگترین الگوی انصاف، میانهروی و پایبندی به حق و سنت را ارائه داده است، حتی اگر این کار، باعث تضاد و مخالفت نظرات و اقوال وی با مکتب فکری مالکی که به آن منسوب است شود، بهگونهای که خواننده در چندین جای کتاب، مخالفت او با اقوال و نظریات امام [[مالک بن انس]] (۹۳ – ۱۷۹ق) و موافقتش با [[شافعی، محمد بن ادریس|شافعی]] (204-150ق) و دیگران را در مورد احکام فقهی، مشاهده خواهد نمود<ref>مقدمه محقق، ص4- 5</ref>. | ||
علما و دانشمندان فراوانی از این کتاب نام برده و بدان، اشاره کردهاند که این امر، نشان از اهمیت و ارزش بالای کتاب دارد که از جمله آنها عبارتاند از: [[قاضی عیاض]] (544-476ق) در | علما و دانشمندان فراوانی از این کتاب نام برده و بدان، اشاره کردهاند که این امر، نشان از اهمیت و ارزش بالای کتاب دارد که از جمله آنها عبارتاند از: [[قاضی عیاض، عیاض بن موسی|قاضی عیاض]] (544-476ق) در «[[ترتيب المدارک]]»، [[ابن عبدالهادی مقدسی، محمد بن احمد|ابن عبدالهادی مقدسی]] در «[[طبقات علماء الحديث]]»، [[شمسالدین ذهبی]] (748-673ق) در «[[سير أعلام النبلاء]]» و «[[تذكرة الحفاظ|تذکرة الحفاظ]]»، [[حاجی خلیفه]] در «[[کشف الظنون عن أسامي الکتب و الفنون (حاجی خلیفه)|کشف الظنون]]»<ref>همان، ص43</ref>. | ||
ماهیت نوشتههای ساده و مختصر و رسالههایی که نویسندگان آنها بهقصد روایت، یا پاسخ به عالم، یا پیرامون مباحث فقهی یا اعتقادی نوشته شدهاند، این است که اغلب به پرهیز از نقلهای طولانی شواهد، احتجاج و سلسله سندها، پایبند هستند، بهویژه اگر این رسالهها عمدتا جنبه آموزشی داشته باشند یا نامههای فتوایی و مانند آن باشند. ابن عبدالبر در مقدمه، به اتخاذ چنین رویکردی در این کتاب، تصریح نموده است<ref>همان، ص45</ref>. | ماهیت نوشتههای ساده و مختصر و رسالههایی که نویسندگان آنها بهقصد روایت، یا پاسخ به عالم، یا پیرامون مباحث فقهی یا اعتقادی نوشته شدهاند، این است که اغلب به پرهیز از نقلهای طولانی شواهد، احتجاج و سلسله سندها، پایبند هستند، بهویژه اگر این رسالهها عمدتا جنبه آموزشی داشته باشند یا نامههای فتوایی و مانند آن باشند. [[ابن عبدالبر، یوسف بن عبدالله|ابن عبدالبر]] در مقدمه، به اتخاذ چنین رویکردی در این کتاب، تصریح نموده است<ref>همان، ص45</ref>. | ||
مسائل مذکور در کتاب را میتوان به دودسته اصلی، تقسیم کرد: | مسائل مذکور در کتاب را میتوان به دودسته اصلی، تقسیم کرد: | ||