تفسیر أسماءالله الحسنى: تفاوت میان نسخه‌ها

زجاج در ابتدای کتاب حدیث ثابتی را در فضیلت «اسمای حسنای الهی» از طریق اسماعیل قاضی نقل کرده که تنها در این شرح آمده است. سپس معنای کلام پیامبر (ص) «من احصاها دخل الجنة» را شرح می‌دهد و معنای احصاء را تبیین می‌کند. سپس اسمای الهی را آن‌گونه که در اثر به دست او رسیده را ذکر کرده و تفسیر و توضیح داده و اشتقاق آن را بیان می‌کند. سپس به اصل کلمه در وضع اشاره کرده و معنای استفاده شده از آن را به عبارت ساده و مفید با شواهدی از قرآن کریم و سنت مطهر و اشعار معتبر و گاه باتکیه‌بر سخنان ابوالعباس مبرد و دیگر لغویون ذکر می‌کند. او سعی کرده از زیاده‌گویی پرهیز کند و پایبند به‌اختصار باشد و در محدوده معنای ذاتی برگرفته از زبان و اساتید آن و به‌دور از رویکردهای متکلمان و مکاتب فلسفی در نام‌های و صفات خداوند شرح و توضیح دهد و هر نام یا صفت را به زبان قرآن که به عربی فصیح نازل شده بازگرداند.<ref>ر.ک: همان، ص8-9</ref>‏