دیوان داعی دزفولی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''دیوان داعی دزفولی''' تألیف [[داعی دزفولی، سید عبدالله|سید عبدالله داعی دزفولی]] (۱۱۵۸-۱۲۵۶ق) شاعر و ادیب؛ به اهتمام، تصحیح و مقدمه حسین نصیر باغبان و محمدحسین حکمت فر؛ مجموعه کامل اشعار یکی از ادبای برجسته اما کمترشناخته‌شده دزفول است که مشتمل بر انواع قالب‌های شعری و حاوی اطلاعات تاریخی ارزشمندی از دوران زندیه و قاجار می‌باشد.

سید عبدالله بن سید محمدباقر الموسوی الدزفولی معروف به داعی دزفولی، از سادات جلیل صفوی و از اولاد سید خواجه علی پسر شیخ صدرالدین موسی پسر شیخ صفی‌الدین اسحاق اردبیلی است. وی در سال ۱۱۵۸ قمری در دزفول متولد شد و تحصیلات خود را در اصفهان نزد فقیه زمان حاج سید محمدباقر شفتی معروف به حجت‌الاسلام و نیز آقا محمد بیدآبادی از عرفا و فلاسفه آن دوران گذراند.

داعی دزفولی در علوم مختلفی از جمله حکمت، کلام، طب و تصوف تبحر داشت و در ادبیات و تاریخ نیز آثار ارزشمندی از خود به جای گذاشته است. محمود میرزا قاجار او را "مهتر و بهتر سادات زمان" دانسته و وی را طبیب، حکیم، ادیب و مورخی نامیده که در اخبار و علوم بسیار صاحب اطلاع بوده است. وی در نظم یکی از غزل‌سرایان برجسته به شمار می‌رفت و طبق منابع، بیش از صدهزار بیت شعر سروده است.