۱۴۷٬۰۲۷
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'سیدج' به 'سید ج') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ' به '') |
||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
فصل سوم کتاب تفسیری از رباعی 143 [[خیام، عمر بن ابراهیم|خیام]] است که میگوید: | فصل سوم کتاب تفسیری از رباعی 143 [[خیام، عمر بن ابراهیم|خیام]] است که میگوید: | ||
قومی متفکرند اندر ره دین | قومی متفکرند اندر ره دین قومی به گمان افتاده در راه یقین | ||
میترسم از آنکه بانگ آید روزی | میترسم از آنکه بانگ آید روزی کای بیخبران راه نه آن است و نه این | ||
خیام در این رباعی به عنوان فیلسوف، حکیم و متفکر بزرگ مفهوم دین را به کار میبرد و دین را به منزلۀ یک مقولۀ منفی یا سلبی صورتبندی نمیکند. | خیام در این رباعی به عنوان فیلسوف، حکیم و متفکر بزرگ مفهوم دین را به کار میبرد و دین را به منزلۀ یک مقولۀ منفی یا سلبی صورتبندی نمیکند. | ||
| خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
فصل چهارم کتاب تفسیر رباعی 144 خیام است که میگوید: | فصل چهارم کتاب تفسیر رباعی 144 خیام است که میگوید: | ||
گاوی است در آسمان و نامش | گاوی است در آسمان و نامش پروینیک گاو دگر نهفته در زیر زمین | ||
چشم خردت باز کن از روی | چشم خردت باز کن از روی یقینزیر و زبر دو گاو مشتی خر بین | ||
و سپس در این فصل دربارۀ مفهوم رندی در دیدگاه خیام سخن به میان آمده است. | و سپس در این فصل دربارۀ مفهوم رندی در دیدگاه خیام سخن به میان آمده است. | ||