۱۴۶٬۳۹۰
ویرایش
انوری، حسن: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - ' ' به ''
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ' به '') |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
|پس از= | |پس از= | ||
|پیش از= | |پیش از= | ||
|اساتید ={{فهرست جعبه عمودی | [[فروزانفر، بدیعالزمان|بدیعالزمان فروزانفر]] | [[همایی، جلالالدین|جلالالدین همایی]] | [[صفا، ذبیحالله|ذبیحالله صفا]]}} | |اساتید ={{فهرست جعبه عمودی | [[فروزانفر، بدیعالزمان|بدیعالزمان فروزانفر]] | [[همایی، جلالالدین|جلالالدین همایی]] | [[صفا، ذبیحالله|ذبیحالله صفا]]}} | ||
|مشایخ = | |مشایخ = | ||
|معاصرین={{فهرست جعبه عمودی | [[شفیعی کدکنی، محمدرضا|محمدرضا شفیعی کدکنی]] | [[رواقی، علی|علی رواقی]] | [[تجلیل، جلیل|جلیل تجلیل]]}} | |معاصرین={{فهرست جعبه عمودی | [[شفیعی کدکنی، محمدرضا|محمدرضا شفیعی کدکنی]] | [[رواقی، علی|علی رواقی]] | [[تجلیل، جلیل|جلیل تجلیل]]}} | ||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
حسن انوری در فروردین سال 1330، در سن 17 سالگی به استخدام رسمی ادارهی فرهنگ (آموزش و پرورش) درآمد و در دبستان محمدیه شهر خود معلم شد. انوری همراه با تدریس، دروس دبیرستان را به صورت متفرقه خواند و با شرکت در امتحانات نهایی مراغه دیپلم گرفت. حسن انوری در سال 1337 در کارشناسی رشتهی ادبیات دانشگاه تبریز قبول شد و زیر نظر اساتید برجسته آن دانشگاه به تحصیل پرداخت. پس از اخذ مدرک کارشناسی، در اولین دوره کارشناسی ارشد دانشگاه تهران پذیرفته شد. او دورههای کارشناسی ارشد و دکترا را در سالهای 1346 و 1350 در دانشگاه تهران به اتمام رساند. در ۱۳۵۱ از پایاننامۀ دکتریاش با عنوان «اصطلاحات دیوانی در دورۀ غزنوی و سلجوقی» به راهنمایی دکتر [[حسن مینوچهر]] دفاع کرد. | حسن انوری در فروردین سال 1330، در سن 17 سالگی به استخدام رسمی ادارهی فرهنگ (آموزش و پرورش) درآمد و در دبستان محمدیه شهر خود معلم شد. انوری همراه با تدریس، دروس دبیرستان را به صورت متفرقه خواند و با شرکت در امتحانات نهایی مراغه دیپلم گرفت. حسن انوری در سال 1337 در کارشناسی رشتهی ادبیات دانشگاه تبریز قبول شد و زیر نظر اساتید برجسته آن دانشگاه به تحصیل پرداخت. پس از اخذ مدرک کارشناسی، در اولین دوره کارشناسی ارشد دانشگاه تهران پذیرفته شد. او دورههای کارشناسی ارشد و دکترا را در سالهای 1346 و 1350 در دانشگاه تهران به اتمام رساند. در ۱۳۵۱ از پایاننامۀ دکتریاش با عنوان «اصطلاحات دیوانی در دورۀ غزنوی و سلجوقی» به راهنمایی دکتر [[حسن مینوچهر]] دفاع کرد. | ||
از همشاگردیهای او در دوره دانشگاه [[شفیعی کدکنی، محمدرضا|محمدرضا شفیعی کدکنی]]، [[رواقی، علی|علی رواقی]]، [[تجلیل، جلیل|جلیل تجلیل]]، [[محمدحسین مصطفوی]]، [[حسین ولیزاده]]، حسن مظلوم(بابک)، شمیس شریکامین را میتوان نام برد و از اساتید ایشان [[فروزانفر، بدیعالزمان|بدیعالزمان فروزانفر]]، [[همایی، جلالالدین|جلالالدین همایی]]، [[صفا، ذبیحالله|ذبیحالله صفا]]، [[خانلری، پرویز|پرویز ناتل خانلری]]، [[رعد آذرخشی]]، دکتر فارس (اهل مصر)<ref> ر.ک: بینام، مجله بخارا، ص142</ref> | از همشاگردیهای او در دوره دانشگاه [[شفیعی کدکنی، محمدرضا|محمدرضا شفیعی کدکنی]]، [[رواقی، علی|علی رواقی]]، [[تجلیل، جلیل|جلیل تجلیل]]، [[محمدحسین مصطفوی]]، [[حسین ولیزاده]]، حسن مظلوم(بابک)، شمیس شریکامین را میتوان نام برد و از اساتید ایشان [[فروزانفر، بدیعالزمان|بدیعالزمان فروزانفر]]، [[همایی، جلالالدین|جلالالدین همایی]]، [[صفا، ذبیحالله|ذبیحالله صفا]]، [[خانلری، پرویز|پرویز ناتل خانلری]]، [[رعد آذرخشی]]، دکتر فارس (اهل مصر)<ref> ر.ک: بینام، مجله بخارا، ص142</ref> | ||
او سالها در دانشگاه تربیت معلم مشغول به تدریس بود و با سازمان کتابهای درسی ایران نیز همکاری میکرد و حاصل این همکاری بیستوسه جلد کتاب درسی بود. | او سالها در دانشگاه تربیت معلم مشغول به تدریس بود و با سازمان کتابهای درسی ایران نیز همکاری میکرد و حاصل این همکاری بیستوسه جلد کتاب درسی بود. | ||