پرش به محتوا

ديوان أبي‌فراس الحمداني: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۲۸: خط ۲۸:


==نگارش دیوان==
==نگارش دیوان==
شایان ذکر است که ابوفراس حمدانی خود در طول حیاتش اقدام به گردآوری دیوان اشعارش نکرده است. او شعرش را تنها به استادش ابن خالویه می‌داد، در خفا و دور از مردم و انتشار آن را بر او ممنوع کرده بود. دیوان او تنها از طریق ابن خالویه در دست است و علمای عرب چون تنوخی، ثعالبی، حصری، مکین، ابن خلکان و دیگران از ابن خالویه نقل کرده‌اند<ref>ر.ک: مقدمه، ص11</ref>.
شایان ذکر است که [[ابوفراس حمدانی، حارث بن سعید|ابوفراس حمدانی]] خود در طول حیاتش اقدام به گردآوری دیوان اشعارش نکرده است. او شعرش را تنها به استادش [[ابن خالویه، حسین بن احمد|ابن خالویه]] می‌داد، در خفا و دور از مردم و انتشار آن را بر او ممنوع کرده بود. دیوان او تنها از طریق [[ابن خالویه، حسین بن احمد|ابن خالویه]] در دست است و علمای عرب چون [[تنوخی، محسن بن علی|تنوخی]]، [[ثعالبی، عبدالملک بن محمد|ثعالبی]]، [[حصری، ابراهیم بن علی|حصری]]، مکین، [[ابن خلکان، احمد بن محمد|ابن خلکان]] و دیگران از [[ابن خالویه، حسین بن احمد|ابن خالویه]] نقل کرده‌اند<ref>ر.ک: مقدمه، ص11</ref>.


==ساختار==
==ساختار==
خط ۴۳: خط ۴۳:
* اشعار «رومیات» که در دوران اسارت سروده شده‌اند، نشان‌دهنده اوج مهارت او در بیان حسرت آزادی، وفاداری و گاه گلایه از عدم رهایی سریع هستند<ref>ر.ک: همان</ref>.
* اشعار «رومیات» که در دوران اسارت سروده شده‌اند، نشان‌دهنده اوج مهارت او در بیان حسرت آزادی، وفاداری و گاه گلایه از عدم رهایی سریع هستند<ref>ر.ک: همان</ref>.


* آن‌گونه که ابن شرف قیروانی گفته، ابوفراس نه‌تنها یک شاعر برجسته، بلکه یک فرمانده نیز بوده است که این جنبه‌ها به شعر او عمق و اعتبار بخشیده است. او در زمان خود یکی از «أشعر الناس» (شاعرترین افراد) در پادشاهی حمدانیان بشمار می‌رفت<ref>ر.ک: همان، ص5</ref>.
* آن‌گونه که [[ابن شرف قیروانی، محمد بن ابوسعید|ابن شرف قیروانی]] گفته، [[ابوفراس حمدانی، حارث بن سعید|ابوفراس]] نه‌تنها یک شاعر برجسته، بلکه یک فرمانده نیز بوده است که این جنبه‌ها به شعر او عمق و اعتبار بخشیده است. او در زمان خود یکی از «أشعر الناس» (شاعرترین افراد) در پادشاهی حمدانیان بشمار می‌رفت<ref>ر.ک: همان، ص5</ref>.


این طبع دیوان بر اساس نسخه‌های خطی، از جمله یک نسخه در موزه بریتانیا و چاپ‌های پیشین مانند چاپ دکتر سامی الدهان در سال ۱۹۴۴م، تهیه شده است<ref>ر.ک: همان، ص12</ref>.
این طبع دیوان بر اساس نسخه‌های خطی، از جمله یک نسخه در موزه بریتانیا و چاپ‌های پیشین مانند چاپ دکتر سامی الدهان در سال ۱۹۴۴م، تهیه شده است<ref>ر.ک: همان، ص12</ref>.