۱۴۴٬۵۹۹
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ؛' به '؛') |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
گفته شده است نویسنده این رساله را به درخواست یکی از استادان خود [[ابو اسحاق سبایی]] یا [[محرز بن خلف تونسی]] نوشته<ref> رک: همان، ص 11؛ ابن دباغ، عبد الرحمن بن محمد، ج3، ص 114 </ref>و نگارش آن را در سال 327ق به پایان رسانده است.<ref> رک: همان، ج3، ص 114</ref> | گفته شده است نویسنده این رساله را به درخواست یکی از استادان خود [[ابو اسحاق سبایی]] یا [[محرز بن خلف تونسی]] نوشته<ref> رک: همان، ص 11؛ ابن دباغ، عبد الرحمن بن محمد، ج3، ص 114 </ref>و نگارش آن را در سال 327ق به پایان رسانده است.<ref> رک: همان، ج3، ص 114</ref> | ||
این رساله از مشهورترین آثار در فقه مالکی قلمداد شده که در زمان حیات نویسنده رواج یافت است و ستایش برخی از عالمان متقدم و متاخر را برانگیخته است<ref> مقدمه محقق، ص 3- 4 و ص 10- 11 </ref> و از آنجایی که مورد توجه و عنایت برخی از مستشرقان قرار گرفته با ترجمههای فرانسوی و انگلیسی منتشر شده است.<ref> رک: همان، ص 12</ref> همچنین به جهت اهمیت این رساله شرحها و حواشی متعددی بر آن نگاشته شده است.<ref> حبشى، عبدالله محمد، ج2، ص 1094- 1098؛ حاجى خليفه، مصطفى بن عبد الله، ج4، | این رساله از مشهورترین آثار در فقه مالکی قلمداد شده که در زمان حیات نویسنده رواج یافت است و ستایش برخی از عالمان متقدم و متاخر را برانگیخته است<ref> مقدمه محقق، ص 3- 4 و ص 10- 11 </ref> و از آنجایی که مورد توجه و عنایت برخی از مستشرقان قرار گرفته با ترجمههای فرانسوی و انگلیسی منتشر شده است.<ref> رک: همان، ص 12</ref> همچنین به جهت اهمیت این رساله شرحها و حواشی متعددی بر آن نگاشته شده است.<ref> حبشى، عبدالله محمد، ج2، ص 1094- 1098؛ حاجى خليفه، مصطفى بن عبد الله، ج4، ص841؛ مقدمه محقق، ص 11- 12</ref> | ||
مطالب کتاب در چند باب تنظیم شده و محتوی مباحث، اعتقادی و فقهی است. نویسنده بخشی از رساله را به مباحث عقیدتی (صفات و اسماء، قضا و قدر، بهشت و دوزخ و...) به صورت مختصر اختصاص داده و در بخش عمده آن به مسائل مختلف فقهی و مسائل اساسی اصول فقه و سنن و آداب مختلف پرداخته است. | مطالب کتاب در چند باب تنظیم شده و محتوی مباحث، اعتقادی و فقهی است. نویسنده بخشی از رساله را به مباحث عقیدتی (صفات و اسماء، قضا و قدر، بهشت و دوزخ و...) به صورت مختصر اختصاص داده و در بخش عمده آن به مسائل مختلف فقهی و مسائل اساسی اصول فقه و سنن و آداب مختلف پرداخته است. | ||