۱۴۶٬۵۳۱
ویرایش
برخی مکاتبات استاد سید جلالالدین آشتیانی با استاد دکتر احمد مهدوی دامغانی: تفاوت میان نسخهها
برخی مکاتبات استاد سید جلالالدین آشتیانی با استاد دکتر احمد مهدوی دامغانی (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۷:۲۷
، ۲۴ ژوئیهجایگزینی متن - 'سیدج' به 'سید ج'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'سیدج' به 'سید ج') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''برخی مکاتبات استاد سید جلالالدین آشتیانی با استاد دکتر احمد مهدوی دامغانی''' به کوشش [[صدوقیسها، منوچهر|منوچهر صدوقی سها]]، این کتاب مجموعۀ سیزده نامه از استاد | '''برخی مکاتبات استاد سید جلالالدین آشتیانی با استاد دکتر احمد مهدوی دامغانی''' به کوشش [[صدوقیسها، منوچهر|منوچهر صدوقی سها]]، این کتاب مجموعۀ سیزده نامه از استاد سید جلالالدین آشتیانی به استاد [[مهدوی دامغانی، احمد|احمد مهدوی دامغانی]] است که از سوی دکتر مهدوی در اختیار دکتر [[صدوقیسها، منوچهر|منوچهر صدوقیسها]] قرار گرفته است. گفتگویی با استاد [[مهدوی دامغانی، محمود|مهدوی دامغانی]] دربارۀ [[آشتیانی، سید جلالالدین|سید جلالالدین آشتیانی]] و مقالهای از ایشان در سوگ [[آشتیانی، سید جلالالدین|سید جلالالدین آشتیانی]] ضمیمۀ کتاب است. | ||
==گزارش کتاب == | ==گزارش کتاب == | ||
یکی از شاخصترین صفات استاد آشتیانی، ارجگذاشتن به صاحبان دانش بود. او این کار را وظیفۀ خود میدانست. در مقدمههای مفصلی که بر کتابهایش نگاشته، همه جا از اهل علم و اندیشه تجلیل کرده است. در طول سالیان دراز همگان دیدند که | یکی از شاخصترین صفات استاد آشتیانی، ارجگذاشتن به صاحبان دانش بود. او این کار را وظیفۀ خود میدانست. در مقدمههای مفصلی که بر کتابهایش نگاشته، همه جا از اهل علم و اندیشه تجلیل کرده است. در طول سالیان دراز همگان دیدند که سید جلال آزاده لب جز بر لب کتاب ننهاد و جز از جام بادۀ عالمان راستین ننوشید. دغدغۀ او کتاب بود و کتابنویس و کتابخوان. احیای میراث فلسفی و عرفانی را خدمت مسلّم به انسانیت میدانست و اسلام را مکتب انسانسازی که قادر است آدمی مستعد را تا مرتبۀ انسان کامل به قاب قوسین بکشاند. او میخواست همه دانشمند شوند تا جایی برای جهل نماند که نور چون بزاید، تاریکی بمیرد. | ||
دکتر [[مهدوی دامغانی، احمد|احمد مهدوی دامغانی]] یکی از قدیمیترین یاران استاد [[آشتیانی، سید جلالالدین|سید جلالالدین آشتیانی]] شادروان است که دروس حوزوی را مبنای تحصیلات دانشگاهی خود قرار داد. سابقۀ دوستی این دو بزرگوار به قبل از آغاز دهۀ سوم زندگیشان یعنی به آن زمان بازمیگردد که هر دو به تحصیلات حوزوی اشتغال داشتند. شیوۀ نامهنگاری و عباراتی که آنان در نامههای خود نسبت به یکدیگر به کار میبرند و گاه حالت مطایبهای لطیف را پیدا میکند، حاکی از مرتبۀ بسیار نزدیک دوستی آنان است. نیز ابراز ارادت و اخلاص آنان نسبت به خاندان عصمت و طهارت که در این نامهها دیده میشود، نشان میدهد که سنخیت روحی آن دو از کجاها آب میخورد. | دکتر [[مهدوی دامغانی، احمد|احمد مهدوی دامغانی]] یکی از قدیمیترین یاران استاد [[آشتیانی، سید جلالالدین|سید جلالالدین آشتیانی]] شادروان است که دروس حوزوی را مبنای تحصیلات دانشگاهی خود قرار داد. سابقۀ دوستی این دو بزرگوار به قبل از آغاز دهۀ سوم زندگیشان یعنی به آن زمان بازمیگردد که هر دو به تحصیلات حوزوی اشتغال داشتند. شیوۀ نامهنگاری و عباراتی که آنان در نامههای خود نسبت به یکدیگر به کار میبرند و گاه حالت مطایبهای لطیف را پیدا میکند، حاکی از مرتبۀ بسیار نزدیک دوستی آنان است. نیز ابراز ارادت و اخلاص آنان نسبت به خاندان عصمت و طهارت که در این نامهها دیده میشود، نشان میدهد که سنخیت روحی آن دو از کجاها آب میخورد. | ||
این کتاب مجموعۀ سیزده نامه از استاد [[آشتیانی، سید جلالالدین|سید جلالالدین آشتیانی]] به استاد [[مهدوی دامغانی، احمد|احمد مهدوی دامغانی]] است که از سوی دکتر مهدوی در اختیار دکتر [[صدوقیسها، منوچهر|منوچهر صدوقیسها]] قرار گرفته است. گفتگویی با استاد [[مهدوی دامغانی، محمود|مهدوی دامغانی]] دربارۀ | این کتاب مجموعۀ سیزده نامه از استاد [[آشتیانی، سید جلالالدین|سید جلالالدین آشتیانی]] به استاد [[مهدوی دامغانی، احمد|احمد مهدوی دامغانی]] است که از سوی دکتر مهدوی در اختیار دکتر [[صدوقیسها، منوچهر|منوچهر صدوقیسها]] قرار گرفته است. گفتگویی با استاد [[مهدوی دامغانی، محمود|مهدوی دامغانی]] دربارۀ سید جلالالدین آشتیانی و مقالهای از ایشان در سوگ [[آشتیانی، سید جلالالدین|سید جلالالدین آشتیانی]] ضمیمۀ کتاب است.<ref> [https://literaturelib.com/books/5172 ر.ک: پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref> | ||