زندگی‌نامه و آثار شیخ طوسی: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ۲۱ ژوئیه
جز
جایگزینی متن - 'النهاية في مجرد الفقه و الفتاوی' به 'النهاية في مجرد الفقه و الفتاوي'
جز (جایگزینی متن - '[[ ' به '[[')
جز (جایگزینی متن - 'النهاية في مجرد الفقه و الفتاوی' به 'النهاية في مجرد الفقه و الفتاوي')
 
خط ۴۷: خط ۴۷:
# اجماع از دیدگاه شیخ‌الطائفه به معنی حقیقی مصطلح در نزد متأخران نبوده، بلکه غالباً وی در قبال آرای اهل تسنن بدان تمسک می‌جسته است، تا بدین‌وسیله به بیان ادله‌ای از خود آنان به رد عقایدشان بپردازد؛ حتی اگر مسائلی اصولی همچون امامت و خلافت، مورد بحث بوده باشد. به همین جهت شیخ‌الطائفه در زمینه بسیاری از مسائل مربوط به فروع دین با اجماع استدلال کرده و سپس در آخرین کتابش به همان مسائل برخلاف اجماع فتوی داده است<ref>همان، ص118</ref>.
# اجماع از دیدگاه شیخ‌الطائفه به معنی حقیقی مصطلح در نزد متأخران نبوده، بلکه غالباً وی در قبال آرای اهل تسنن بدان تمسک می‌جسته است، تا بدین‌وسیله به بیان ادله‌ای از خود آنان به رد عقایدشان بپردازد؛ حتی اگر مسائلی اصولی همچون امامت و خلافت، مورد بحث بوده باشد. به همین جهت شیخ‌الطائفه در زمینه بسیاری از مسائل مربوط به فروع دین با اجماع استدلال کرده و سپس در آخرین کتابش به همان مسائل برخلاف اجماع فتوی داده است<ref>همان، ص118</ref>.
# شیخ‌الطائفه را فتاوای نادری است که متأخران به سبب ادله قوی و محکمی که در رد آنها دارند، چندان از آن فتاوی خرسند نبوده‌اند. یکی از آن فتاوی در مورد مسئله شیء آلوده به خون است که شیخ چنین شیئی را نجس‌کننده نمی‌داند<ref>ر.ک: همان</ref>.
# شیخ‌الطائفه را فتاوای نادری است که متأخران به سبب ادله قوی و محکمی که در رد آنها دارند، چندان از آن فتاوی خرسند نبوده‌اند. یکی از آن فتاوی در مورد مسئله شیء آلوده به خون است که شیخ چنین شیئی را نجس‌کننده نمی‌داند<ref>ر.ک: همان</ref>.
فتوای دیگر در مورد مسئله تصویر کردن جان‌داران و مجسمه‌سازی است که شیخ اگرچه جواز آن را در کتاب‌های فقهی خویش ذکر نکرده، لکن در کتاب تفسیر «التبيان» به‌صراحت آن را جایز دانسته است و همچنان که از کتاب «[[النهاية في مجرد الفقه و الفتاوی|النهاية]]» برمی‌آید، ممکن است که بعداً از این عقیده عدول کرده باشد<ref>ر.ک: همان، ص119</ref>.
فتوای دیگر در مورد مسئله تصویر کردن جان‌داران و مجسمه‌سازی است که شیخ اگرچه جواز آن را در کتاب‌های فقهی خویش ذکر نکرده، لکن در کتاب تفسیر «التبيان» به‌صراحت آن را جایز دانسته است و همچنان که از کتاب «[[النهاية في مجرد الفقه و الفتاوي|النهاية]]» برمی‌آید، ممکن است که بعداً از این عقیده عدول کرده باشد<ref>ر.ک: همان، ص119</ref>.


==وضعیت کتاب==
==وضعیت کتاب==