پرش به محتوا

في رحاب دعاء کميل: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR24594J1.jpg | عنوان = في رحاب دعاء کميل | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = فضل‌‌‎الله، محمدحسین (نويسنده) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = /ف6ف9 267/8 BP | موضوع = |ناشر | ناشر = دار الملاک للطباعة و النشر و ال...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۴: خط ۲۴:
| پیش از =  
| پیش از =  
}}
}}
''' في رحاب دعاء كميل'''، اثرسید محمدحسین فضل‌الله (۱۳۱۴-۱۳۸۹ش)، شرحی بر دعای کمیل حضرت امیرالمؤمنین علی(ع) است.
''' في رحاب دعاء كميل'''، اثر [[فضل‌الله، سید محمدحسین|سید محمدحسین فضل‌الله]] (۱۳۱۴-۱۳۸۹ش)، شرحی بر دعای کمیل [[امام علی علیه‌السلام|حضرت امیرالمؤمنین علی(ع)]] است.


این کتاب، مجموعه درس‌هایی بوده که نویسنده در مسجد برای مؤمنین القا کرده است<ref>ر.ک: مقدمه، ص13</ref>.
این کتاب، مجموعه درس‌هایی بوده که نویسنده در مسجد برای مؤمنین القا کرده است<ref>ر.ک: مقدمه، ص13</ref>.
خط ۳۱: خط ۳۱:


در این کتاب ابتدا دعای کمیل به‌طور کامل عرضه شده است، سپس دعا به 23 فراز تقسیم و شرح آن طبق هر فراز ذکر شده است.
در این کتاب ابتدا دعای کمیل به‌طور کامل عرضه شده است، سپس دعا به 23 فراز تقسیم و شرح آن طبق هر فراز ذکر شده است.
سید محمدحسین فضل‌الله، به‌طور معمول در هر قطعه‌ای از فراز، اشاره‌ای به بحث لغوی و اصطلاحی کلمات و وجوه مختلف آن می‌نماید و با نتیجه‌گیری از آن، به شرح آن فراز می‌پردازد و در این مسیر از آیات قرآن و روایات استفاده شایانی می‌نماید<ref>ر.ک: متن کتاب، ص28، 63، 80-84 و...</ref>.


برخی موضوعات مطرح‌شده در این کتاب، عبارت است از: خضوع در برابر خداوند<ref>ر.ک: همان، ص36</ref>، ذکر خداوند و تقرب به او<ref>ر.ک: همان، ص90</ref>، شفاعت اولیای الهی<ref>ر.ک: همان، ص93</ref>، شکر نعمت‌های خداوند<ref>ر.ک: همان، ص96</ref>، رضا به قضای الهی<ref>ر.ک: همان، ص110</ref> ، انسان بین کمال و اخلاق<ref>ر.ک: همان، ص111</ref>، فقر مطلق نسبت به خداوند<ref>ر.ک: همان، ص116</ref>، حکومت خداوند و قدرت او<ref>ر.ک: همان، ص128</ref>، غرور دنیا<ref>ر.ک: همان، ص153</ref>، ظاهر دنیا و حقیقت آن<ref>ر.ک: همان، ص154</ref>، نقاط ضعف انسان‌ها<ref>ر.ک: همان، ص166</ref>، موحد و عذاب الهی<ref> ر.ک: همان، ص189</ref>، سجود امیرالمؤمنین(ع) <ref>ر.ک: همان، ص195</ref>، بلا و مصلحت انسان<ref>ر.ک: همان، ص199</ref>، حاضر کردن گناهان<ref>ر.ک: همان، ص241</ref> و احیای روح و غایت دین<ref>ر.ک: همان، ص248</ref>.
[[فضل‌الله، سید محمدحسین|سید محمدحسین فضل‌الله]]، به‌طور معمول در هر قطعه‌ای از فراز، اشاره‌ای به بحث لغوی و اصطلاحی کلمات و وجوه مختلف آن می‌نماید و با نتیجه‌گیری از آن، به شرح آن فراز می‌پردازد و در این مسیر از آیات قرآن و روایات استفاده شایانی می‌نماید<ref>ر.ک: متن کتاب، ص28، 63، 80-84 و...</ref>.
 
برخی موضوعات مطرح‌شده در این کتاب، عبارت است از: خضوع در برابر خداوند<ref>ر.ک: همان، ص36</ref>، ذکر خداوند و تقرب به او<ref>ر.ک: همان، ص90</ref>، شفاعت اولیای الهی<ref>ر.ک: همان، ص93</ref>، شکر نعمت‌های خداوند<ref>ر.ک: همان، ص96</ref>، رضا به قضای الهی<ref>ر.ک: همان، ص110</ref> ، انسان بین کمال و اخلاق<ref>ر.ک: همان، ص111</ref>، فقر مطلق نسبت به خداوند<ref>ر.ک: همان، ص116</ref>، حکومت خداوند و قدرت او<ref>ر.ک: همان، ص128</ref>، غرور دنیا<ref>ر.ک: همان، ص153</ref>، ظاهر دنیا و حقیقت آن<ref>ر.ک: همان، ص154</ref>، نقاط ضعف انسان‌ها<ref>ر.ک: همان، ص166</ref>، موحد و عذاب الهی<ref> ر.ک: همان، ص189</ref>، سجود [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین(ع)]] <ref>ر.ک: همان، ص195</ref>، بلا و مصلحت انسان<ref>ر.ک: همان، ص199</ref>، حاضر کردن گناهان<ref>ر.ک: همان، ص241</ref> و احیای روح و غایت دین<ref>ر.ک: همان، ص248</ref>.


نویسنده، معتقد است که: انسانی که با ندای "اللهم" خدا را صدا می‌زند، باید بداند که چه کسی را مورد خطاب قرار داده است!. باید قلب خود را مملو از عظمت و جلال الهی نماید و بدون این ادراک، اتصال حقیقی با خداوند ممکن نخواهد بود؛ زیرا برای جلب نظر الهی و جذب عطای وی قابلیتی در خود فراهم ننموده ‌است.
نویسنده، معتقد است که: انسانی که با ندای "اللهم" خدا را صدا می‌زند، باید بداند که چه کسی را مورد خطاب قرار داده است!. باید قلب خود را مملو از عظمت و جلال الهی نماید و بدون این ادراک، اتصال حقیقی با خداوند ممکن نخواهد بود؛ زیرا برای جلب نظر الهی و جذب عطای وی قابلیتی در خود فراهم ننموده ‌است.
وقتی "یا الله" می‌گوییم، قبل از آن باید لباس اهل مغفرت، پشیمانی، توبه و ردای اهل عبودیت، فقر و احتیاج به خداوند را بر تن کرده، در عمل صالح غوطه‌ور شویم و این بصیرت و شعور، چنان بیداری به ما بدهد که حس کنیم بر بال‌های رحمت الهی حمل شده، گرمای عطوفت الهی ما را در بر گرفته است و غرق فضل و منن خداوند هستیم و بعد از این ندا باید بر صراط مستقیم استقامت بورزیم و دچار غفلت و گمراهی نشویم؛ تا این ندا در اعماق وجودمان تکرار شده، قلبمان را به خلجان درآورد<ref> ر.ک: همان، ص26-27</ref>.
وقتی "یا الله" می‌گوییم، قبل از آن باید لباس اهل مغفرت، پشیمانی، توبه و ردای اهل عبودیت، فقر و احتیاج به خداوند را بر تن کرده، در عمل صالح غوطه‌ور شویم و این بصیرت و شعور، چنان بیداری به ما بدهد که حس کنیم بر بال‌های رحمت الهی حمل شده، گرمای عطوفت الهی ما را در بر گرفته است و غرق فضل و منن خداوند هستیم و بعد از این ندا باید بر صراط مستقیم استقامت بورزیم و دچار غفلت و گمراهی نشویم؛ تا این ندا در اعماق وجودمان تکرار شده، قلبمان را به خلجان درآورد<ref> ر.ک: همان، ص26-27</ref>.