پرش به محتوا

نجف‌آبادی اصفهانی، عبدالرحیم: تفاوت میان نسخه‌ها

شیخ محمدنبی تویسرکانی به عنوان استاد ملا عبدالرحیم معرفی شده بود که به عنوان شاگرد ایشان اصلاح شد.
جز (جایگزینی متن - 'سیدم' به 'سید م')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
(شیخ محمدنبی تویسرکانی به عنوان استاد ملا عبدالرحیم معرفی شده بود که به عنوان شاگرد ایشان اصلاح شد.)
 
خط ۴۲: خط ۴۲:
==تحصیلات==
==تحصیلات==


وی در زادگاهش و اصفهان، تحصيلات حوزوى خود را ادامه داد و براى تكميل دروس به نجف مهاجرت نمود. در زمان حيات و مرجعيت [[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]]، به درس بزرگانى همچون [[طباطبایی، سید محمد بن علی|سيد مجاهد]] حاضر شد و عمده بهره خود را از محضر [[شریف‌العلماء مازندرانی، محمدشریف بن حسنعلی|شریف‌العلماء مازندرانى]] برد. وى معاصر [[شيخ انصارى]] بوده است و از شيخ [[محمد نبى تويسركانى]] صاحب كتاب «[[لئالي الأخبار|لئالى الاخبار]]» استفاده كرد و در سال 1279ق از وى اجازه‌اى دريافت نمود. مرحوم آيت‌الله علامه شيخ [[آقا بزرگ تهرانى]] در الذّريعه مى‌فرمايد: «حاج مولى عبدالرحيم نجف‌آبادى، عالم، فاضل، مجتهد، فقيه و اصولى بود».
وی در زادگاهش و اصفهان، تحصيلات حوزوى خود را ادامه داد و براى تكميل دروس به نجف مهاجرت نمود. در زمان حيات و مرجعيت [[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]]، به درس بزرگانى همچون [[طباطبایی، سید محمد بن علی|سيد مجاهد]] حاضر شد و عمده بهره خود را از محضر [[شریف‌العلماء مازندرانی، محمدشریف بن حسنعلی|شریف‌العلماء مازندرانى]] برد. وى معاصر [[شيخ انصارى]] بوده است. از شاگردان ایشان شیخ [[محمد نبى تويسركانى]] مؤلف کتاب [[لئالي الأخبار]] می‌باشد که در سال 1279ق از ملا عبدالرحیم اجازه‌ دريافت نمود. مرحوم آيت‌الله علامه شيخ [[آقا بزرگ تهرانى]] در الذّريعه مى‌فرمايد: «مولى عبدالرحيم نجف‌آبادى، از شاگردان برجسته [[شریف‌العلماء مازندرانی، محمدشریف بن حسنعلی|شریف‌العلماء مازندرانی]] بود و از مدرسان و مرجع احکام در اصفهان به شمار می‌رفت».


وى بعد از كسب درجه اجتهاد و رسيدن به درجات و كمالات علمى و عملى در نجف اشرف به اصفهان مراجعت و در آنجا مورد توجه همدرس خود، [[موسوی شفتی، سید اسدالله بن سید محمدباقر|آيت‌الله سيد اسدالله بيد آبادى]] كه در نجف با هم بودند قرار گرفت. پس از چندى در نجف آباد ساكن گرديد و به تأليف، تدريس و تبليغ دين پرداخت.  
وى بعد از كسب درجه اجتهاد و رسيدن به درجات و كمالات علمى و عملى در نجف اشرف به اصفهان مراجعت و در آنجا مورد توجه همدرس خود، [[موسوی شفتی، سید اسدالله بن سید محمدباقر|آيت‌الله سيد اسدالله بيد آبادى]] كه در نجف با هم بودند قرار گرفت. پس از چندى در نجف آباد ساكن گرديد و به تأليف، تدريس و تبليغ دين پرداخت.  
۱

ویرایش