پرش به محتوا

فلسفه زبان‌شناسی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NURفلسفه زبان‌شناسیJ1.jpg | عنوان =فلسفۀ زبان‌شناسی | عنوان‌های دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = خاتمی، محمود (نویسنده) |زبان | زبان =فارسی | کد کنگره =P121/خ2ف8 1403 | موضوع =زبانشناسی - فلسفه |ناشر | ناشر =علم | مکان نشر =تهر...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۶: خط ۲۶:
}}
}}


'''فلسفۀ زبان‌شناسی''' تألیف محمود خاتمی؛ این کتاب به بررسی رابطه میان زبان، معنا و تفکر از منظر فلسفی می‌پردازد و چالش‌های فلسفی در فهم زبان را تحلیل می‌کند.
'''فلسفۀ زبان‌شناسی''' تألیف [[خاتمی، محمود|محمود خاتمی]]؛ این کتاب به بررسی رابطه میان زبان، معنا و تفکر از منظر فلسفی می‌پردازد و چالش‌های فلسفی در فهم زبان را تحلیل می‌کند.


==ساختار==
==ساختار==
خط ۳۲: خط ۳۲:


==گزارش کتاب==
==گزارش کتاب==
کتاب «فلسفۀ زبان‌شناسی» اثر محمود خاتمی، پژوهشی عمیق در مرزهای مشترک فلسفه و زبان‌شناسی است. نویسنده در این اثر با رویکردی فلسفی به بررسی مبانی نظری زبان‌شناسی و ارتباط آن با حوزه‌های مختلف فلسفه می‌پردازد.
کتاب «فلسفۀ زبان‌شناسی» اثر [[خاتمی، محمود|محمود خاتمی]]، پژوهشی عمیق در مرزهای مشترک فلسفه و زبان‌شناسی است. نویسنده در این اثر با رویکردی فلسفی به بررسی مبانی نظری زبان‌شناسی و ارتباط آن با حوزه‌های مختلف فلسفه می‌پردازد.


خاتمی در جزء اول کتاب با عنوان «امور عامه»، به تعریف زبان‌شناسی و ترسیم زمینه‌های فلسفی پیدایش و تحول آن از دوران باستان تا عصر جدید می‌پردازد. در جزء دوم، مکاتب اصلی زبان‌شناسی شامل ساختارگرایی، فطری‌گرایی و شناختی را با نگاهی فلسفی بررسی می‌کند.
[[خاتمی، محمود|خاتمی]] در جزء اول کتاب با عنوان «امور عامه»، به تعریف زبان‌شناسی و ترسیم زمینه‌های فلسفی پیدایش و تحول آن از دوران باستان تا عصر جدید می‌پردازد. در جزء دوم، مکاتب اصلی زبان‌شناسی شامل ساختارگرایی، فطری‌گرایی و شناختی را با نگاهی فلسفی بررسی می‌کند.


جزء سوم و اصلی کتاب به «فلسفۀ زبان‌شناسی» اختصاص دارد که در آن مسائل بنیادین این حوزه مانند رابطه زبان‌شناسی و فلسفه، ماهیت نشانه‌های زبانی، و نسبت زبان با حقیقت و واقعیت مورد تحلیل قرار گرفته است. نویسنده در این بخش به نقد و بررسی آرای اندیشمندانی چون سوسور، چامسکی، ویتگنشتاین و دیگر نظریه‌پردازان بزرگ می‌پردازد.
جزء سوم و اصلی کتاب به «فلسفۀ زبان‌شناسی» اختصاص دارد که در آن مسائل بنیادین این حوزه مانند رابطه زبان‌شناسی و فلسفه، ماهیت نشانه‌های زبانی، و نسبت زبان با حقیقت و واقعیت مورد تحلیل قرار گرفته است. نویسنده در این بخش به نقد و بررسی آرای اندیشمندانی چون سوسور، چامسکی، ویتگنشتاین و دیگر نظریه‌پردازان بزرگ می‌پردازد.