پرش به محتوا

شهیدی گلپایگانی، محمدباقر: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - 'آقا ضياء الدين عراقى' به 'آقا ضياء الدين عراقى ')
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
خط ۲۴: خط ۲۴:
|-
|-
|برخی آثار
|برخی آثار
|data-type='authorWritings'|[[برنامه سعادت: ترجمه کتاب وصیت عالم ربانی سید بن طاووس قدس سره بفرزند خود بنام "کشف المحجه لثمره المهجه"]] / نوع اثر: کتاب / نقش: مترجم
|data-type='authorWritings'|[[برنامه سعادت: ترجمه کتاب وصیت عالم ربانی سید بن طاووس قدس سره بفرزند خود بنام "کشف المحجه لثمره المهجه"]] / نوع اثر: کتاب / نقش: مترجم
|-class='articleCode'
|-class='articleCode'
|کد مولف
|کد مولف
خط ۳۴: خط ۳۴:
«سيد محمدباقر شهيدى گلپايگانى»، فرزند سيد هاشم، در سال 1318ق، در گلپايگان به دنيا آمد. مقدمات را نزد اساتيد آن شهر فراگرفت، آن‌گاه به نجف مهاجرت كرد و سطوح را نزد علماى بزرگ آن شهر، همچون آيت‌الله مشكينى آموخت، سپس به سامرا رفت و از محضر آيت‌الله ميرزا عبد الهادى شيرازى استفاده نمود. در 1342ق، پس از درگذشت پدرش، به مولدش بازگشت، سپس به اصفهان رفت و نزد بزرگانى چون آيت‌الله سيد محمدصادق تلمذ كرد.
«سيد محمدباقر شهيدى گلپايگانى»، فرزند سيد هاشم، در سال 1318ق، در گلپايگان به دنيا آمد. مقدمات را نزد اساتيد آن شهر فراگرفت، آن‌گاه به نجف مهاجرت كرد و سطوح را نزد علماى بزرگ آن شهر، همچون آيت‌الله مشكينى آموخت، سپس به سامرا رفت و از محضر آيت‌الله ميرزا عبد الهادى شيرازى استفاده نمود. در 1342ق، پس از درگذشت پدرش، به مولدش بازگشت، سپس به اصفهان رفت و نزد بزرگانى چون آيت‌الله سيد محمدصادق تلمذ كرد.


در 1345، دوباره به نجف بازگشت و از محضر آيت‌الله [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضياء الدين عراقى]] و آيت‌الله اصفهانى و آيت‌الله نايينى و آيت‌الله آقا سيد ابوتراب خوانسارى استفاده‌ها نمود. وى سفرى به هندوچين (برمه) نمود و در آنجا به تبليغ احكام اسلامى پرداخت، سپس به ايران بازگشت. مدتى در اراك به انجام وظايف دينى مشغول بود.
در 1345، دوباره به نجف بازگشت و از محضر آيت‌الله [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضياء الدين عراقى]] و آيت‌الله اصفهانى و آيت‌الله نايينى و آيت‌الله آقا سيد ابوتراب خوانسارى استفاده‌ها نمود. وى سفرى به هندوچين (برمه) نمود و در آنجا به تبليغ احكام اسلامى پرداخت، سپس به ايران بازگشت. مدتى در اراك به انجام وظايف دينى مشغول بود.


پس از سفرى به عتبات، به تهران آمد و به انجام وظايف دينى پرداخت. وى به همراه عده‌اى از علما و خطبا، در 1376ق، در كنگره چهاردهمين قرن ولادت اميرالمؤمنين(ع) در كراچى پاكستان شركت كرد.
پس از سفرى به عتبات، به تهران آمد و به انجام وظايف دينى پرداخت. وى به همراه عده‌اى از علما و خطبا، در 1376ق، در كنگره چهاردهمين قرن ولادت اميرالمؤمنين(ع) در كراچى پاكستان شركت كرد.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش