غزالی و دعا؛ نیایش از نگاه غزالی و آیین ذن: تفاوت میان نسخه‌ها

'''غزالی و دعا؛ نیایش از نگاه غزالی و آیین ذن''' تألیف کوجیرو ناکامورا؛ ترجمه شهاب‌الدین عباسی. این کتاب به بررسی اندیشه‌های عرفانی امام محمد غزالی درباره دعا و نیایش می‌پردازد و با رویکردی تطبیقی به مقایسه دیدگاه‌های غزالی با آیین ذن بودیسم می‌پردازد. نویسنده که پیشتر بخش‌هایی از نیایش‌های غزالی را به انگلیسی و ژاپنی ترجمه کرده، در این اثر به تحلیل محتوایی دعاهای غزالی در کتاب احیاء علوم‌الدین پرداخته است.

کتاب از پنج فصل تشکیل شده است: مقدمه، اندیشه الاهیاتی غزالی، ذکر و دعا در اندیشه غزالی، ذکر و دعا در عمل غزالی و نتیجه‌گیری.

کتاب «غزالی و دعا» اثر کوجیرو ناکامورا، استاد دانشگاه اوبیرین و دانشگاه توکیو، پژوهشی عمیق در زمینه نیایش از دیدگاه امام محمد غزالی است. نویسنده در فصل اول به زندگی پر فراز و نشیب غزالی و بحران شکاکیت او که در المنقذ من الضلال منعکس شده، می‌پردازد و نشان می‌دهد که این بحران صرفاً فردی نبوده بلکه بازتابی از بحران تمدنی عصر غزالی بوده است.

در فصل دوم، نویسنده به تحلیل اندیشه الاهیاتی غزالی پرداخته و مفاهیم توحید، فنا و ریاضت نفس را از دیدگاه او بررسی می‌کند. غزالی توحید را هم به معنای وحدت الاهی و هم به معنای فنا در خدا تفسیر می‌کند و بر اهمیت تربیت نفس تأکید می‌ورزد.

فصل سوم کتاب به بررسی مفاهیم ذکر و دعا در اندیشه غزالی اختصاص دارد. ناکامورا سه نوع ذکر را در آثار غزالی شناسایی می‌کند: ذکر آگاهانه، ذکر درونی والا و ذکر عاطفی. او همچنین به مقایسه این مفاهیم با مفاهیم مشابه در آیین ذن بودیسم مانند کوان و ننبوستو می‌پردازد.

در فصل چهارم، نویسنده به بررسی عملی ذکر و دعا در زندگی غزالی پرداخته و نمونه‌هایی از دعاهای او را تحلیل می‌کند. غزالی دعا را نه تنها یک عمل ظاهری بلکه یک تجربه درونی عمیق می‌داند که می‌تواند منجر به تحول روحی شود.

کتاب با نتیجه‌گیری نویسنده درباره اهمیت دعا در نظام فکری غزالی و تأثیر آن بر عرفان اسلامی به پایان می‌رسد. ناکامورا معتقد است مطالعه دعاهای غزالی راهی برای درک بهتر بحران معنوی عصر او و راه‌حل‌هایی است که او برای این بحران ارائه داده است.<ref>[https://literaturelib.com/books/3011 ر.ک.پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>