زیبایی‌شناسی زدایی؛ رویکردی ساختارزدایانه به زیبایی‌شناسی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۶: خط ۲۶:
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
'''زیبایی‌شناسی زدایی؛ رویکردی ساختارزدایانه به زیبایی‌شناسی''' تألیف مهدی خبازی کناری، صفا سبطی،این نوشتار تحولات زیبایی‌شناسی مدرن را از دکارت و کانت تا ساختارگرایی و ساختارزدایی قرن بیستم بررسی می‌کند. ابتدا نشان می‌دهد چگونه زیبایی‌شناسی کانت پایه‌های هنر مدرن را بنا نهاد، سپس به چالش‌های معرفت‌شناختی قرن بیستم و ظهور ساختارگرایی می‌پردازد. در نهایت، ساختارزدایی را به عنوان پاسخی به محدودیت‌های ساختارگرایی مطرح کرده و تأثیر آن بر زیبایی‌شناسی و هنر معاصر (به ویژه هنر تعاملی) را تحلیل می‌کند.
'''زیبایی‌شناسی زدایی؛ رویکردی ساختارزدایانه به زیبایی‌شناسی''' تألیف [[خبازی کناری، مهدی|مهدی خبازی کناری]]، [[سبطی، صفا|صفا سبطی]]، این نوشتار تحولات زیبایی‌شناسی مدرن را از [[دکارت]] و [[کانت]] تا ساختارگرایی و ساختارزدایی قرن بیستم بررسی می‌کند. ابتدا نشان می‌دهد چگونه زیبایی‌شناسی کانت پایه‌های هنر مدرن را بنا نهاد، سپس به چالش‌های معرفت‌شناختی قرن بیستم و ظهور ساختارگرایی می‌پردازد. در نهایت، ساختارزدایی را به عنوان پاسخی به محدودیت‌های ساختارگرایی مطرح کرده و تأثیر آن بر زیبایی‌شناسی و هنر معاصر (به ویژه هنر تعاملی) را تحلیل می‌کند.


==ساختار==
==ساختار==
خط ۳۹: خط ۳۹:


در طی مباحث این کتاب مشخص می‌شود ساختارگرایی در حل معضل معرفت‌شناسی ناتوان بوده و ساختارزدایی در حالی که بر ستون‌های ساختارگرایی ایستاده است، به عنوان رویدادی از درون آن سر برمی‌آورد و تلاش می‌کند تا فقدان‌های آن را پر کند. با روشن‌شدن وجه فلسفی ساختارگرایی و ساختارزدایی در طی دو فصل اول کتاب، در فصول بعد زیبایی‌شناسی و به طور خاص زیبایی‌شناسی کانت مورد ملاحظه قرار گرفته است. با جستجو در ساختارهای آن مشخص می‌شود زیبایی‌شناسی مدرن چگونه بر ستون‌های زیبایی‌شناسی کانت پایدار شده است. در فصل پنجم جریان ساختارگرایی در زیبایی‌شناسی پیگیری شده و سپس چگونگی ساختارزدایی در زیبایی‌شناسی تحت عنوان زیبایی‌شناسی مورد بررسی قرار گرفته است. فصل آخر نیز به موضوع هنر تعاملی به عنوان رویدادی ساختارزدایانه در هنر اختصاص دارد که ضمن آن به چگونگی تغییرات بنیادین ساختارهای زیبایی‌شناسی در رویداد هنر تعاملی پرداخته شده است.<ref>[https://literaturelib.com/books/3517 ر.ک. پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>
در طی مباحث این کتاب مشخص می‌شود ساختارگرایی در حل معضل معرفت‌شناسی ناتوان بوده و ساختارزدایی در حالی که بر ستون‌های ساختارگرایی ایستاده است، به عنوان رویدادی از درون آن سر برمی‌آورد و تلاش می‌کند تا فقدان‌های آن را پر کند. با روشن‌شدن وجه فلسفی ساختارگرایی و ساختارزدایی در طی دو فصل اول کتاب، در فصول بعد زیبایی‌شناسی و به طور خاص زیبایی‌شناسی کانت مورد ملاحظه قرار گرفته است. با جستجو در ساختارهای آن مشخص می‌شود زیبایی‌شناسی مدرن چگونه بر ستون‌های زیبایی‌شناسی کانت پایدار شده است. در فصل پنجم جریان ساختارگرایی در زیبایی‌شناسی پیگیری شده و سپس چگونگی ساختارزدایی در زیبایی‌شناسی تحت عنوان زیبایی‌شناسی مورد بررسی قرار گرفته است. فصل آخر نیز به موضوع هنر تعاملی به عنوان رویدادی ساختارزدایانه در هنر اختصاص دارد که ضمن آن به چگونگی تغییرات بنیادین ساختارهای زیبایی‌شناسی در رویداد هنر تعاملی پرداخته شده است.<ref>[https://literaturelib.com/books/3517 ر.ک. پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>
==پانويس ==
==پانويس ==
<references />
<references />