۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'جاحظ' به 'جاحظ ') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
خط ۶۸: | خط ۶۸: | ||
در مقدمه، محققين، اول، از اهميت كتب امالى و نوادر نزد علماء، ازجمله آنچه [[یاقوت حموی، یاقوت بن عبد الله|ياقوت حموى]] در«معجم الادباء» آورده، سخن مىگويند و به اين سخن [[ابن خلدون]] استشهاد مىنمايند: «اصول متن ادب و اركان آن، در چهار ديوان است؛ «ادب الكاتب» ابن قتيبة، «الكامل» [[مبرد، محمد بن یزید|مبرد]]، «البيان و التبيين» [[جاحظ، عمرو بن بحر|جاحظ]] | در مقدمه، محققين، اول، از اهميت كتب امالى و نوادر نزد علماء، ازجمله آنچه [[یاقوت حموی، یاقوت بن عبد الله|ياقوت حموى]] در«معجم الادباء» آورده، سخن مىگويند و به اين سخن [[ابن خلدون]] استشهاد مىنمايند: «اصول متن ادب و اركان آن، در چهار ديوان است؛ «ادب الكاتب» ابن قتيبة، «الكامل» [[مبرد، محمد بن یزید|مبرد]]، «البيان و التبيين» [[جاحظ، عمرو بن بحر|جاحظ]] و«نوادر» ابو على قالى و بقيه از اينها تبعيت نموده و فروع اين آثار شمرده مىشوند.» و دوم، شرح حال و اثر مؤلف را بهطور مختصر بيان مىكنند و در قسمت بعدى، به معرفى كتاب امالى مىپردازند و خاطرنشان مىكنند كه ابو على قالى در اين اثر، همان راه علماى سلف را ادامه داده و اين نوع از امالى، مجموعهاى نامنظم از روايات گوناگون دينى و ادبى است و بيشتر به جنبههاى لغوى عنايت دارد و اساس كار مؤلفين آنها، شرح و توضيح واژگان ناآشنا و دشوار است و در ادامه، در مورد اهميت اين اثر مىگويند: اين اثر، مجموعهاى عظيم از شرح آيات قرآن كريم و احاديث نبوى، اخبار و لطايف ادبى، گزيدههاى شعرى و امثال و حكم همراه با شرح مواد و توضيح لغوى است. | ||
قسمت بعدى مقدمه محققين، به معرفى اثر ابو عبيد بكرى پرداخته است و در آخر، محققين، از ويژگىهاى اين طبع و روش خود صحبت مىكنند. | قسمت بعدى مقدمه محققين، به معرفى اثر ابو عبيد بكرى پرداخته است و در آخر، محققين، از ويژگىهاى اين طبع و روش خود صحبت مىكنند. | ||
خط ۹۵: | خط ۹۵: | ||
ابو على قالى، رسالهاى ديگر به همان شيوه با نام«نوادر» نگاشت و در آن، اشعار و خطب مهم را نقل و شرح كرده است. كتاب، با اخبار عروة بن حرام و عفراء و شرح داستان آنها شروع مىشود و در ادامه، از امثال و اقوال عرب، نهار نزد عرب، كلام حضرت امير المؤمنين(ع) در مورد ايمان و يقين و زهد و عدل و... سخن به ميان آمده است. | ابو على قالى، رسالهاى ديگر به همان شيوه با نام«نوادر» نگاشت و در آن، اشعار و خطب مهم را نقل و شرح كرده است. كتاب، با اخبار عروة بن حرام و عفراء و شرح داستان آنها شروع مىشود و در ادامه، از امثال و اقوال عرب، نهار نزد عرب، كلام حضرت امير المؤمنين(ع) در مورد ايمان و يقين و زهد و عدل و... سخن به ميان آمده است. | ||
آنچه در پايان بايد به آن توجه كرد اين است كه قالى بغدادى در نزد بزرگترين استادان ادب عربى و حديث و قرآن مانند زجّاج، اخفش، ابن دريد، ابن انبارى و [[ابن قتیبه، عبدالله بن مسلم|ابن قتيبه]] | آنچه در پايان بايد به آن توجه كرد اين است كه قالى بغدادى در نزد بزرگترين استادان ادب عربى و حديث و قرآن مانند زجّاج، اخفش، ابن دريد، ابن انبارى و [[ابن قتیبه، عبدالله بن مسلم|ابن قتيبه]] درس خوانده و ميراث علمى آنان را به اندلس انتقال داده و در اين كتاب پيوسته به آموختههاى خويش از آنان استناد جسته است. ابو على قالى، در شرح واژگان، بيشتر به سخنان لغويان برجسته، بهويژه اصمعى، ابن دريد و ابن انبارى استناد مىكند؛ بهگونهاى كه تقريباً هيچ صفحهاى از اين اثر را نمىتوان يافت كه نام يكى از اين دانشمندان در آن نيامده باشد. | ||
== التنبيه على اوهام ابى على فى اماليه == | == التنبيه على اوهام ابى على فى اماليه == |
ویرایش